BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.
Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot u Samotników!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

18 grudnia 2018

Od Okopconej Łapy cz. II

Ciałem kocura wstrząsnął dreszcz spowodowany zimnym wiatrem.
- Zimnoo... - mruknął Okopcona Łapa pod nosem. Potokowa Gwiazda spojrzał na niego i delikatnie się uśmiechnął na widok nieogarniętej mordki swojego podopiecznego. 
- Wiem, że jest zimno, Okopcona Łapo, ale trening i tak trzeba zacząć. Dzisiaj poćwiczycie sobie polowanie. - powiedział spokojnym tonem, po czym spojrzał na Skrzydlatą Łapę.
- Cooo?! Mieliśmy ćwiczyć walkę! - napuszył się Skrzydlaty, by okazać swoje niezadowolenie.
- Razem z Muchomorowym Sercem uznaliśmy, że musimy trochę zapolować dla klanu. - miauknął Potokowa Gwiazda.
- A walkę potrenujecie kiedy indziej. - dodał mentor Skrzydlatej Łapy. Zielonooki zmarszczył tylko nos i zniżył nieco łeb niezadowolony. Kopcia rozbawiła reakcja Skrzydełka na wieść o zmianach planów. Osobiście nie miał nic przeciwko wspólnemu polowaniu. 

***

- Dobrze więc, dzisiaj polujecie razem. Będziemy nadzorować wasze działania i nie będziemy wam przeszkadzać. No, wykażcie się, żebyśmy w końcu mogli was mianować. - powiedział Muchomorowe Serce, na co Potokowa Gwiazda tylko pokiwał głową. Czarni bracia spojrzeli na siebie, wymieniając porozumiewawcze spojrzenia, by po chwili zacząć szukać zwierzyny. Kopeć zaniuchał w powietrzu, po czym podzielił się swoimi spostrzeżeniami z Skrzydlatą Łapą. Po paru nieudanych próbach znalezieniu zwierzyny, w końcu znaleźli świeży trop. Skrzydlaty już nieco poddenerwowany od razu rzucił się do pogoni za myszą. Okopcona Łapa ledwo co za nim nadążał. Gdy zobaczył, że brat zbliża się do rzeki, próbował go zatrzymać. Skrzydlaty jednak albo udawał głuchego, albo naprawdę nie słyszał Kopcia. 
- Mysi móżdżku, zatrzymaj się w końcu! - wrzasnął złotooki. 
- Hm? Czo tam mówich? - zapytał niewyraźnie, odwracając się w stronę brata, z piszczką w pysku.
- Skrzydlata Łapo, wracaj tu szybko! - krzyknął zza pleców Kopcia Muchomorowe Serce.
 - Już id... - w połowie wypowiedzi, głos Skrzydlatego się urwał. Spod jego łap własnie osunęła się ziemia. Skrzydlata Łapa razem z grudkami ziemi wpadł z hukiem do rzeki. Okopconej Łapie wydawało się wtedy, że czas nagle zwolnił. Kocur otworzył szerzej oczy, a jego serce zamarło.
- Skrzydlata Łapo! - odezwała się chórem trójka kotów. Potokowa Gwiazda i Muchomorowe Serce ruszyli tonącemu na ratunek. Próbowali wypatrzeć najbezpieczniejsze miejsce do zejścia do rzeki. Okopcona Łapa jedynie stał w miejscu, wmurowany w ziemię. Nie mógł poruszyć łapami. Przed jego oczami ciągle widniał obraz znikającego Skrzydlatej Łapy. Do jego oczu napłynęły łzy, a gdy w końcu zobaczył Potokową Gwiazdę wyciągającego Skrzydlatego na suchy ląd, szybko podbiegł do czarnych kotów. Skrzydlata Łapa był przytomny, jednak nie mógł ustać na własnych łapach, a sądząc po jego minie, był bliski zemdlenia.
- Muchomorowe Serce, musimy go szybko zabrać do medyka. Pomóż mi. - powiedział szybko lider, podpierając z boku niedoszłego topielca. - Okopcona Łapo, biegnij przodem i zawiadom Różany Kwiat o wszystkim. 
Okopcona Łapa podciągnął tylko nosem, kiwnął głową i popędził do obozu.  
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)