BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.
Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 3 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

25 kwietnia 2021

Od Iskrzącego Kroku CD Bursztynowej Łapy

 *to było dawno dawno temu więc kolejny skip nie bij plz ;-;*

Bursztynowa Łapa wraz z Firletkowym Płatkiem szli na przedzie, zaś Iskrzący Krok, Górska Łapa i Śnieżna Zamieć szli lekko w tyle. Lwia Gwiazda zarządził, że póki co medycy muszą chodzić z eskortą, szczególnie, że przy granicy wyczuto swąd nocniaków. Na dodatek Miodowa Chmura zniknął wschód słońca temu. Co prawda niektórzy plotkowali, że kocur dał w długą do jakiejś swojej baby z innego klanu, czy tam samotniczki, jednakże szylkretowa nie wierzyła w to. Miód był bardzo oddanym wojownikiem, który mimo kilku wątpliwości, rzucił się w wir walki na rozkaz Berberysowej Gwiazdy.
Nie mógł od tak zniknąć. Nie, kiedy w klanie miał syna, którego kochał nad życie.
— Coś tam leży — Górska Łapa wydarł do przodu, nawet nie czekając na reakcję współklanowiczy. Srebrny kocur zaklął za nim szpetnie, rzucając salwą niewybrednych epitetów, których niejeden furiat by mu zazdrościł.
— Osz kurwa... SZYBKO, CHODŹCIE! PATRZCIE CO ZNALAZŁEM! — cała grupa przyspieszyła kroku, by w kilka uderzeń serca znaleźć się tuż u boku ucznia, który wymiotował gdzieś z boku.
Iskrzący Krok nawet mu się nie dziwiła.
Ciało Miodowej Chmury z poderżniętym gardłem wygięte było w agonii. Ślepia kocura pozostały szeroko otwarte, zaś wyraz jego pyska wyrażał zawziętość, z którą zapewne walczył do końca.
— Klan Nocy... — wychrypiał Śnieżna Zmieć — Te podłe skurwesyny! — wrzasnął, chodząc w kółko.
Rzeczywiście, znajdowali się blisko nowej granicy. Smród nocniaków był wyczuwalny aż zbyt dobrze, szczególnie na ciele wojownika.
Ktoś go z zimną krwią zabił.
Pozbawił życia kogoś, kto nie był niczemu winny.
— Myślisz... myślisz, że to zemsta za wypowiedzenie wojny? — Firletka oparła głowę o bark szylkretki, na co Iskrząca objęła ją ogonem, trącając nosem. Ona i Miód byli dobrymi przyjaciółmi, nie potrafiła sobie wyobrazić, co mogła czuć teraz medyczka, jednakże największą zagadką był Bursztynowa Łapa, który bez cienia emocji wpatrywał się w zmasakrowane ciało ojca. 
— Zabiję! Wyrżnę wszystkich! ZARŻNĘ TE WYRZYGANE NOCNIAKI! CO DO JEDNEGO! — Górska Łapa próbował przejść granicę, jednakże syn Piaskowej Wydmy skutecznie zniwelował jego ambicje, uderzając ucznia przez łeb.
— Kretynie, chcesz żeby cię rozszarpali? 
— Nie pozwolę, żeby jakiś psychol mordował jednego z naszych! To wszystko wina tej posranej liderki, która wypowiedziała im wojnę! Tchórz! Najpierw wkopała nas w głębokie gówno a później se zdechła, mając cały klan w dupie!
Góra chodził to w jedną, to w drugą stronę, niespokojnie machając ogonem. Rozzłoszczony zamachnął się, uderzając w niewinny kwiat, który natychmiast uległ zniszczeniu.
— Patrzcie, ma futro między pazurami — w całym tym zamieszaniu nawet nie zauważyła, kiedy Firletka odsunęła się i podeszła do ciała zmarłego. Uczeń zareagował natychmiast, popychając medyczkę i sycząc "Pokaż". Kocur obracał kępkę szylkretowego futra w łapie. 
— Pomszczę go. Znajdę tą przebrzydłą larwę, która zabiła twojego ojca — wycharczał, spoglądając na Bursztynową Łapę, który nadal nie wykazywał oznak życia.
— Dlaczego tak bardzo ci na tym zależy młody? — srebrny uniósł brew ku górze, przyglądając się uważnie niebeskiemu.
— Bo był dla mnie wzorem. Honorowy, potężny, był taki, jaki powinien być prawdziwy wojownik
— Chodźcie już, trzeba go zabrać i pochować — odezwała się Iskrzący Krok, na co reszta przystała zgodnie. Oba kocury zabrały ciało, zaś Firletka ich asekurowała. Córka Lisiej Gwiazdy postanowiła zostać przy kremowym synie zmarłego, aż ten nie wróci to siebie — Bursztynku? — zapytała łagodnie, trącając jego policzek nosem.

< Bursztyn? >
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)