BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Nocy!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

24 sierpnia 2020

Od Skry CD Wróblowego Serca

*otóż czasy, gdy Skra jest już na świecie i ma jeden księżyc*

Skierka po raz pierwszy w swoim krótkim życiu usłyszała zestawienie dwóch słów "klan gwiazdy". Co to było? Gdy jedna z karmicielek wypowiedziała te dwa słowa, strach w kociarni zwiększył się chyba do maximum. Dlaczego? Czy to oznaczało jakąś kolejną zagładę, ale czy mogło być coś jeszcze gorszego od krzyków i jęków kotów poza żłobkiem? Główka jeszcze małej istoty wydawała się buzować. Niedawno w swoim wymyślonym świecie umieściła przyjaciela. Nie wymyśliła jego wyglądu, ale to, że mówiła mu wszystko, świadczyło o tym, że ten istniał. Tyle wystarczyło kociakowi. Ważne, że miała kogoś, kto rozumiał jej emocje.
- Myslis, ze co to ten klan gwazdy? - zapytała, turlając łapką kulkę mchu. Spojrzała na inne kociaki. One bawiły się ze sobą nawzajem, ale Skra nie miała odwagi, by do nich podejść, więc przeważnie spędzała czas samotnie. Bawiła się sama, na przykład tak jak teraz, rozmawiając ze swoim przyjacielem.
- Ne wiem, mose kogos się spytamy? - wyobraziła sobie odpowiedź podobnego do swojego wieku kociaka. Usiadła i strzepnęła małym ogonkiem. Musiała coś wymyślić. Nie chciała pytać się o to karmicielek, bo miała wrażenie, że te nie chcą mówić kociakom całej prawdy. Zamyśliła się. Gdyby tak mogła tylko troszeczkę wystawić nosek poza wejście do żłobka. Nigdy nawet nie wyjrzała na zewnątrz i nie wąchała innego powietrza niż te przepełnione mlecznym aromatem. Spojrzała na mamę, która wydawała się zajęta wylizywaniem Ciernia. Prychnęła. Współczuła bratu, ale też bardzo mu dziękowała za zajęcie mamy. Cichutko, co chwila, oglądając się za siebie podeszła do wejścia do niemal innego świata.
- Ne wiem cy scemy to lobić, a jak my tes benziemy tak ksyceć? - zaniepokojona Skra cofnęła łapkę, która prawie sięgnęła krawędzi kociarni.
- Ja tes się boję, ale tutaj nikt nam nic nie powie... - ze smutkiem odpowiedział jeszcze bezimienny przyjaciel kotki. Małej zrobiło się go żal, więc nie zastanawiając się długo, wyjrzała za wejście. Od razu przygniótł ją ciężar tych wszystkich zapachów i o zgrozo, przerażającego światła. Zamknęła oczka z wrażenia i kichnęła.
- O wow! Wizis to? - Zszokowana Skra nie mogła opanować swoich emocji. Ten świat był dużo większy. Było dużo więcej kotów, które co chwila przechodziły koło progu kociarni, nie zwracając uwagi na kociaka albo go nie zdążyły zauważyć? Niemal wszystkie koty patrzyły tylko pod swoje łapy, jak one wiedziały, gdzie idą? Wzrok koteczki powędrował do najbliższego kota, który aktualnie przechodził obok kociarni. Teraz albo nigdy. Bała się, ale musiała się dowiedzieć co to ten cały klan gwiazdy i czemu wywołuje tyle strachu w kociarni.
- Zien dobly... - stanęła naprzeciw niebieskookiemu kocurkowi. - Cio to klan gwazdy? - zdecydowała się od razu przejść do meritum, skąd kociak mógł wiedzieć, że wypowiadanie tych słów jest surowo zakazane. Poza tym nie zamierzała czekać, aż strach przed nowym osobnikiem zwycięży nad ciekawością. Kocurek nerwowo oglądnął się za siebie i spojrzał zaniepokojony na liliową. Koteczka pomyślała, że może jej nie dosłyszał, więc powtórzyła pytanie głośniej. Pozostało mieć tylko nadzieję, że nikt z oprawców nie usłyszał kociaka.

<Wróblowe Serce? :3>
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)