Obserwował jak malec, rozgląda się po otoczeniu. Właśnie dla tej chwili, chciał pokazać mu świat. Ta ciekawość w niebieskich oczach, ta chęć poznania wszystkiego, to tak bardzo przypominało mu jego pierwszą podróż, gdy sam był małym kociakiem.
- Podoba ci się, Kaczorku? - Tatuś znowu się pochylił, by mógł sięgać poziomem do karzełka.Kocurek pokiwał główką. Wypadało odpowiedzieć na pytanie.
- Ile kofof. - miauknął kocurek, szczerząc się. Zrobił wielkie, słodkie oczka. - Pujsiemy dalej?
- Tak. Ale nie za daleko, bo mama będzie się martwić - powiedział kierując łapy w stronę legowiska uczniów. - Tu kiedyś będziesz spał jak zostaniesz już mianowany na ucznia - Wskazał ogonem wnętrze.
Kociak powoli podszedł i zajrzał niepewnie do środka. Musiał przyznać, że jak na razie rodzicielstwo nie było wcale takie złe. Podobało mu się, że mógł pokazać synowi świat w jakim przyszło mu żyć.
- Na ucna? - Jego wzrok spoczął na nim.
- Tak. Kociak w wieku sześciu księżyców staję się uczniem. Dostaje mentora i uczy się polować i walczyć, by pewnego dnia stać się wojownikiem - wyjaśnił malcowi. - Ja już nim jestem.
Kaczorek przez chwilę, wpatrywał się w niego wzrokiem pełnym podziwu. W końcu jego tata okazał się wojownikiem.
- Walcys i polujes? - dopytywał dalej.
- Tak. - Machnął ogonem, kierując kroki kociaka do kolejnego legowiska. - Tu śpią wojownicy, w tym ja. Chciałbym bardzo mieszkać z wami w żłobku, ale niestety nie mogę.
- Cemu?
- Takie są zasady. - westchnął. - Ale nie martw się. Jak będziesz duży, to pewnie się tam spotkamy.
Następnie pokazał mu legowisko liderki i wytłumaczył kim jest dla klanu, odwiedzili też legowisko medyka i starszyzny, gdzie Truskawkowa Łamaga szybko ich wyprosił. No cóż. Zasłużył na taki los z tym swoim rybiszczem.
Na koniec skierowali się w stronę horyzontu.
- Wejdź mi na grzbiet - Położył się na brzuchu, zapraszając Kaczorka na barana.
Kocięciu nie było trzeba dwa razy mówić, od razu wspiął się na górę. Jesionowy Wicher powoli się uniósł ukazując to, co było skryte przed maluszkiem, przez jego drobny wzrost. Przed nimi majaczyła rzeka, której szum docierał do uszu klanowiczów odkąd pamiętał.
Kaczorek łapkami odsunął na boki jego uczy i z zachwytem na pyszczku, obserwował powoli sunącą wodę.
- Jak będziesz starszy, to nauczę cię po niej chodzić - powiedział do syna.
< Kaczorku? <3 >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz