nadal siedzimy na początku zimy XD
– Kochana, podasz mi proszę ten pyszny liść?
– Tak, oczywiście Granitku. Proszę.– odpowiedziała w myślach skałce Szept, przysuwając do odłamka skalnego przegniły liść z ostatniej pory opadających liści.
– Smaczniejsze były by soczyste liście pory nowych liści. – skomentował piaskowiec, pałaszując brązowy przegniły średniej wielkości listek.
Kocica spojrzała na niego przepraszająco. Nie miała niestety żadnych świeżych liści, no bo gdzie takie znaleźć w porze nagich drzew?
– I tak cieszmy się, że mamy cokolwiek – powiedział ciemny kamień o nietypowo nieregularnym kształcie. – W końcu nie musimy jeść by przeżyć, więc nie musiała fatygować się by je dla nas znaleźć.
– Cieszę się, tylko stwierdzam fakt. – odpowiedziała skała piaskowcowa.
– Oh! Zaraz mam trening! – powiedziała w myślach do kamieni Szepcząca Łapa, gdy tylko to sobie uświadomiła.
– Szybko biegnij! – wrzasnął do niej Granitek – Będziemy tu na ciebie czekać!
Uśmiechy kamieni dodały jej otuchy. Pożegnała się z nimi, po czym szybko wybiegła z legowiska terminatorów. Nie może dotrzeć na miejsce spotkania po Narcyzie! Albo….co gorsza się spóźnić! Gdy tylko przekroczyła próg legowiska uczniów dostrzegła Narcyzowy Pył, który wychodził właśnie z legowiska wojowników. Kocur był bardzo zdziwiony, gdy dostrzegł ją tuż przed legowiskiem uczniów. Zazwyczaj o tej porze niebieska kocica była już na miejscu od dawna. Brat zastępczyni szybko zorientował się w sytuacji i zaczął gnać do ustalonego miejsca podobnie jak Szept. Nie, nie, nie i jeszcze raz NIE. Nie da mu być pierwszym, oj nie ma mowy! Kocica z uśmiechem biegła do ustalonego punktu i udało jej się tam dotrzeć przed Narcyzem. Zdążyła sobie nawet klapnąć nim ten do niej dotarł.
– AH! Miałem taką dobrą okazję! Ahhhhh czemu! Czemu! – z uśmiechem powiedział żółtooki.
Potem razem wyszli z obozu, by zacząć trening.
***
– Zimno mi. – powiedział jeden z kamieni Szeptu. Była noc, a Szept już dawno wróciła z treningu. Spojrzała na kamień, a potem przeniosła wzrok na resztę skałek. Wszystkie wyglądały na zmarznięte, więc przyciągnęła je do siebie ogonem.
– Lepiej, dziękuje, dobranoc. – powiedział piaskowiec, zamykając swoje oczka.
– Dobranoc. – odpowiedziała mu w myślach Szept, zamykając swe intensywnie zielone błyszczące w ciemnościach ślepia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz