BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.
W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.

W Klanie Wilka

Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(trzy wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 23 czerwca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

26 września 2020

Od Zarazy CD. Zbożowego Kłosu

Wszystko zakończyło się szybko. Bardzo szybko. Zbożowy Kłos rzuciła się na Lodowy Szpon, a Zaraza wypadła z pyska niebieskiej kotki. Jej ciało uderzyło o ziemię, wyrzucając z płuc cichy pisk. Szok, w którym nadal przebywała Gdy otworzyła oczy, już było po wszystkim. Lód szarpała się, przyduszona do ziemi przez Jesionowy Wicher, Żytnie Pole i trójkę innych kotów, a Zbożowy Kłos dyszała ciężko, pozbawiona jednego ucha. Pstrokata podeszła do podpartej na przednich łapach Zarazy i szybko przyciągnęła do siebie przerażoną koteczkę. Zaraz dołączył do niej Smark, który również wtulił się w pstrokate futerko.
— No już... nic wam nie grozi... — szepnęła wdychając ciężko, spoglądając przy tym nienawistnie na matkę kociąt. Zaraza do tej pory nie wiedziała, co dokładnie się działo. Oddychając ciężko, młodsza bez zastanowienia wtuliła pysk w krótką sierść Zboża, szukając w niej spokoju. Jej myśli mieszały się, powodując bolesny mętlik w jej głowie. Zamknęła ciasno oczy, a po jej policzkach popłynęły łzy. Nie była pewna, czy był tylko jeden powód pojawienia się ich w jej ślepiach. Strach? Ból? Szok? Zawód?
— Kochanie, zabierz kociaki do obozu. Zarazę powinni obejrzeć medycy. — powiedziała w końcu Żytnie Pole z trudem, przerywając napiętą ciszę między kotami. — A my... musimy ustalić, co teraz mamy zrobić z Lodowym Szponem...
Zaraza nie chciała się odrywać od Zbożowego Kłosu. Wierzyła, że bengalka już nic jej nie zrobi. Jej futro dawało jej ukojenie, ratunek, od tego co się wokół niej działo. Zboże widocznie poczuła, jak Zaraza coraz mocniej przyczepia się do niej. Kotka westchnęła ciężko, po czym zniżyła łeb tak, żeby poziom jej oczu zrównał się z poziomem pyszczka Zarazy.
— Już dobrze. — zamruczała uspokajająco. — Możesz iść?
Młoda nie odpowiedziała. Wciąż słyszała syk Lodowego Szponu i ciche głosy Jesionowego Wichru, Żytniego Pola i trójki innych członków Klanu Burzy. Co jeśli jej matka wyrwie się grupie i znów po nich przyjdzie? Co jeśli tym razem zabierze Smarka? Poczuła, jak Zboże próbuje się ruszyć z miejsca, na co ogarnęła ją panika. Nie chciała, żeby poszła! Zaraza, nie wiedząc, co zrobić, zahaczyła się pazurami o futro pstrokatej kotki. Spojrzała na jej pysk zeszklonymi oczami, posyłając jej spojrzenie o jasnym przesłaniu: "Proszę, zostań".

< Zbożowy Kłosie? >

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz