- Wow!
Kaczorek pisnął zadowolony. Przejechał po śliskiej kałuży, która służyła mu za lodowisko. Chciał wybrać się nad rzekę, ale Brzoskwiniowa Bryza stanowczo się temu sprzeciwiła, informując swoje potomstwo, że lód może się złamać i znikną. Nie chcąc bardziej podpaść mamie, wybrał więc opcje ślizgania się na zamarzniętej kałuży. Zabawa i tak była cudowna!
- Uważaj! - wrzasnęła Malinka, gdy nie zdążyła wyhamować.
Oboje z Kaczorkiem wylądowali w zaspie śniegu. Rudzielec zaśmiał się wesoło. Pociągnął noskiem, szybko wycierając go łapką. Pozbył się co prawda kocięcego kaszlu, ale ten mógł w każdej chwili wrócić. Zrzucił z siebie szylkretkę, wytrzepując futerko z białego puchu. Machnął ogonkiem.
- Ale zabawa! - miauknął.
Pora Nagich Drzew stanowiła dla kociaków świetny plac zabaw. Kaczorek wyczuwał jednak dziwną atmosferę w klanie, jakby stało się coś, o czym kociaki nie powinny wiedzieć. Coś bardzo złego.
Maluch z radością wpadł do kociarni, potykając się oczywiście o własne łapki, przez co Malinka mogła go zaatakować i tym samym zaproponować bezsłownie zabawę w zapasy. Siłowali się chwilę, zanim koteczka została przywołana do mamy. Kaczorek westchnął cicho. Usiadł, otaczając łapki ogonem i czekając, aż siostrzyczka wróci do niego. Mieli już pięć księżyców i lada chwila opuszczą żłobek. Karzełek bardzo nie chciał zostawiać swojej beztroski. W końcu mimo wygłupów, poza karami od rodziców, nie spotykały ich żadne poważne konsekwencje. A i tak nie przestrzegali wszystkich zakazów i mogli szaleć. Nie chciał stawać się jakimś głupim uczniem, kiedy mógł być wolnym kociakiem!
- Heeej, Kaczorek! Twoja siostra powiedziała, że się ze mną pobawi. Cieszysz się? - Smark jak rzep uczepił się akurat jego. Rudzielec syknął ostrzegawczo. Prosił się o manto. A sądził, że kocurek został na zewnątrz z Jesiotrem i Zarazą. - Ona mnie bardzo lubi! O, a Jesionowy Wicher obiecał pokazać mi gwiazdy! Tata jest bardzo miły.
Kaczorek zakrztusił się. W pierwszej chwili myślał, że się przesłyszał. Spiorunował spojrzeniem kuzyna, który szczerzył się, jakby specjalnie przyszedł oberwać. Zerknął na Malinkę, która gdzieś wychodziła z Brzoskwiniową Bryzą, obiecując, że zaraz wróci i pobawi się z Kaczorkiem. Prychnął. Smark to podły kłamca, warty tyle co wronia strawa. Rudzielec doskonale wiedział, że Malinka zawsze będzie wolała jego, niż głupie kuzynostwo, bachory Zboża, czy Jesiotra.
- On nie jest twoim tatą, lisi bobku. Trzyma cię z litości. Nic dziwnego. Matka wariatka, ojciec dał dupy i gdzieś zwiał. A synek żałosny. - pokręcił łebkiem, nawet nie zamierzając być miły. Zwyczajnie był zazdrosny. To mu z wiekiem chyba nigdy nie przejdzie.
Smark widocznie nie spodziewał się tak ostrych słów o swoich rodzicach, bo na chwilę zaniemówił.
- Mówisz tak, bo woli mnie! - miauknął Smark, znowu wracając do swojego humorku.
Kaczorek zjeżył sierść i wskoczył na kociaka. Smark o dziwo nie próbował się wyrywać, posłusznie leżąc pod jego ciężarkiem. Co jest? Przecież dałby radę zwalić z siebie karzełka.
- Zawsze wybierze mnie, Malinkę i Jesiotra. - syknął kocurek, kładąc łapki na gardle kocurka. Sam nie wiedział co chciał tym osiągnąć.
Obserwował po prostu jak Smark zaczyna się wiercić, walcząc o każdy oddech, podczas gdy starszy kocurek go dusił. Puścił w momencie, gdy ten serio wyglądał jakby umierał. Jeszcze nie był na tyle zły, żeby się pozbywać malucha. Zszedł z niego obserwując, jak ten podnosi się, łapiąc kolejne oddechy. Spojrzał z zadowoleniem na Kaczorka.
- Dziwny jesteś. - skwitował rudzielec.
Wybiegł ze żłobka, poszukać siostrzyczki i wrócić do radosnych zabaw.
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
Mioty
Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)
Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)
Miot w Klanie Nocy!
(jedno wolne miejsce!)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz