BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.
W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.

W Klanie Wilka

Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(trzy wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 23 czerwca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

30 kwietnia 2023

Od Szczekuszki

Z rozszerzonymi źrenicami skradała się w stronę mazurka, zachłannie pijącego wodę z pobliskiego bajorka. Ostrożnie stawiała kroki, kontrolując przy tym swoj ogon, by nie opadł za nisko. Nigdy wcześniej nie udało się im podejść tak blisko żadnego przytomnego ptaka. W związku z tym nawet wydychanie powietrza okazało być się w tej chwili stresujące – nie mogły pozwolić sobie na porażkę. 
Stanęły. Skok z tej pozycji był ryzykowny, ale miały już dość tego oczekiwania. Desperacko potrzebowały jakiejś wygranej. A upolowanie stąd ofiary udowodniłoby, że mimo wolnego postępu w umiejętnościach walki jest przynajmniej dobrym łowcą.
Spięła mięśnie i wyskoczyła na mazurka. Satysfakcja zmieszana z ulgą oblała ją, kiedy jej pazury wyraźnie drasnęły jego ogon. To uczucie jednak znikło tak szybko jak wszystko w jej życiu runęło za sprawą jednego, bestialskiego dwunożnego. Wizja sukcesu oraz presja by go odnieść tak błyskawicznie owładnęły srebrną, że oszołomiona nawet nie wyciągnęła łapy, gdy ptak wyrwał się do góry. Bez przeszkód wzbił się w niebo, zostawiając ją osłupiałą w tyle.
Miała szansę. Miała szansę. 
I oczywiście musiała ją zaprzepaścić.
Zgięły się w pół, gdy fala wstydu z pełną mocą uderzyła o nie, jakby pomyliła je z jakąś nadmorską skałą. Nawet ich futro mimowolnie nastroszyło się, już gotowe, by chronić je przed zewnętrznym światem. Upokarzające. 
— Gratulacje Szczekuszko! — Wspomniana drgnęła na głos „mentora”, uderzenie serca po prostując się w pośpiechu, podczas gdy oni do niej podbiegali. — Było już tak blisko, robisz ogromne postępy! — ćwierkali radośnie, jak zwykle mając potrzebę dobijania jej, gdy już i tak czuła się wystarczająco żałośnie.
Naśmiewali się prosto w jej mordę. Wiedziała to. Zawsze powtarzali takie ckliwe frazesy zamiast przedstawić im prawdę na temat tego jak bardzo beznadziejne są. A to tylko świadczyło o tym, że buremu nigdy nie zależało na ich treningu, niezależnie od tego co mówił. Gdyby było inaczej to codziennie by je musztrował. Obserwował na każdym kroku, zauważał każdy błąd. Beształ w czasie przerw. Cały czas wyżej stawiałby poprzeczkę. Byłby po prostu taki jak Krokus. 
Ale oczywiście Skaza takie nie było. Jego pochodzenie mówiło zresztą samo za siebie. Czarna nie wiedziała dlaczego przez chwilę miała nadzieję, że te treningi z nim okażą się pomocne. Przecież ono naturalnie chciało jej nieszczęścia, dlatego kłamało. To oczywista oczywistość. Więc na co ona w ogóle liczyła?
Od zawsze była we wszystkim sama i już na zawsze taka będzie. 

[Przyznano 5%]
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)