BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.
Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Klifu i Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Zmiana pory roku już 30 marca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

08 stycznia 2023

Od Pasożyta Do Agresta

 Kolejny, tak samo nudny jak wszystkie inne dzień. Młody albinos leżał przy uczniowskim legowisku i bawił się gałęzią. Obgryzał ją, łamał i podrzucał tylnymi łapkami. Korzystał ze wspaniałej możliwości leżenia w cieniu. Potrząsnął głową, odgarniając grzywkę, która wpadła mu do oczu. Obserwował wszystko, co działo się w obozie. Co chwilę ktoś wchodził i wychodził, zabierał i uzupełniał zwierzynę na stosie, rozmawiał z kimś... Chyba tylko on się tak nudził. Nikt go nie lubił? Nie, raczej nie. Był zbyt fajny, by go nie lubić. Po prostu mu zazdrościli. 
Z legowiska przy którym leżał wyszła nagle Łuska. Już chciał ją wołać, jednak przypomniał sobie, jak go potraktowała. Paskuda! Jej głupie przeprosiny się nie liczyły. Wciąż był na nią zdenerwowany. Wystawił jej język, a niebieska prędko potruchtała w stronę wyjścia z obozu. Dobrze jej tak. Niech się boi! Zasłużyła. Wywrócił oczami i wstał. Przejdzie się po legowiskach, a nóż widelec, natrafi na coś ciekawego.
Przeszedł przy prawie każdym, nie znajdując jednak nic interesującego. Jedynym legowiskiem jakie pozostało mu do sprawdzenia było medyczne. Ruszył w jego stronę, za chwilę robiąc radosnego susa do środka. W środku siedziała Plusk i dwie inne kotki. Obie bure. Różniły się kolorem oczu i bielą. Zielonooka przyjmowała właśnie jakieś roślinki, a niebieskooka leżała obok i przysłuchiwała się ich rozmowie. Dobra okazja na zagadanie do niej! Nie była jakaś niesamowicie piękna, lecz z pewnością lepsza od tego mysiego bobka, Łuski. Przyszedł do niej, otrzepał się z kurzu i dumnie uniósł głowę. Wyprostował się ładnie i zamachał końcówką ogona. Z pewnością zacznie za nim szaleć!
— Co to miało być? — rzuciła, trzepiąc ogonem w posłanie, na którym leżała.
Przekręcił łbem, a jego wielkie ucho spadło na bok.
— Jak to co? A z resztą, spokojnie — pokiwał głową. — Nie wstydź się swoich uczuć, maleńka — puścił oczko, po czym oblizał swój nos.
Kotka parsknęła śmiechem, przykuwając uwagę całego legowiska. Zrobiła to na tyle głośno, że nawet rośliny by się zainteresowały.
— Maleńka? Jestem od ciebie przynajmniej dwa razy starsza. Nie kręcą mnie kociaki, to obrzydliwe. Wracaj do żłobka, dzidziu — zachichotała.
Nastroszył się mocno i wystawił kły.
— Nie jestem żadną dzidzią! — wydarł się, a medyczka aż przerwała swoją pracę. — Nie nazywaj mnie tak! W umyśle jestem starszy! — wystawił pazurki, gotowy się na nią rzucić.
— Nie drzyj się tak, bo cię gardło rozboli, a mi zwiędną uszy. Rusz dupę, wynieś się stąd, zanim sama cię wyniosę — zawarczała groźnie.
Zmarszył się i zaczął wyć jak syrena alarmowa, zagłuszając wszystkich wokół. Co za wronie strawy! Głupie, głupie głupie! Zaczał wściekle tupać, wpadającąc w szał. Nigdzie go nie chcieli! Tutaj, na zgromadzeniu, wszędzie! Nie zamierzał się uspokoić. Gdyby teraz ktokolwiek go dotknął, rzuciłby mu się do gardła. Widział zakłopotaną medyczkę, dwie zirytowane wojowniczki i swojego mentora. Przerwał wycie na chwilę, zastanawiając się, jak tak szybko się tu znalazł. 

wyleczeni: Winogrono, Sadzawka

< Mentorze? >

[przyznano 5%]

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz