BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.
Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 3 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

30 października 2020

Od Zimorodkowej Łapy cd Kwaśnej Łapy

 Kwaśny korzystając z tego całego zamieszania, podszedł po cichu do Zimorodkowej Łapy. Bystre żółte ślipia spojrzały na niego. 
— Z-zimorodku — miauknął cicho. — Co teraz z Lisią Łapą? Przecież Lisia Gwiazda umarł...
Jak to umarł? Zamrugał nie rozumiejąc o czym mówił jego przyjaciel. Przecież to niemożliwe! Pomimo szpetności całkiem dobrze się trzymał! A może nie? Musiał przyznać, że ta informacja dotarła do niego z opóźnieniem. Kaszlnął kilka razy, aby uwolnić płuca od krwawej flegmy. No tak. Był chory. A może Lisia Gwiazda też był chory? 
- A jak umarł? 
Kwaśna Łapa wzruszył łapkami. Czyli nie wiedział? To może wujek Bluszczowy Poranek im powie? Powoli skierował się w stronę wojownika. Ten nadal kłócił się z jego tatą. Szybko im przerwał, próbując dowiedzieć się więcej o tej dziwnej śmierci przywódcy. 
- No Klan Gwiazd zesłał lawinę i ucięło mu łeb - szybko i łatwo wytłumaczył wujek. 
Znając już powód śmierci, wrócił do przyjaciela, który oczekiwał na to ważne pytanie. Co z Lisią Łapą? 
- Dobrze. A więc... Dowiedziałem się, że odpadła mu głowa. Pewnie na jej miejscu wyrosną kolejne, więc nie ma czego się bać. On żyję i ma się dobrze. Może ta głowa co odrośnie będzie Lisią Łapą? No bo wiesz. Skoro za dnia był szkaradą, a w nocy pięknością, to po ucięciu takiej głowy, musi ta ładna wyjść, co nie? 
Płaskopyski chwilę myślał nad sensem jego słów, po czym przytaknął. No i idealnie! Dostał odpowiedź! Od razu się jakby rozluźnił. 
- A... a myślisz, że ile będziemy tu siedzieć? - zadał kolejne pytanie czarno-biały.
- No... Póki nie przestaniemy kasłać. Ale, ale! Nie musimy tu się nudzić! Zróbmy imprezkę! 
- Impre... co? - Młodszy przekrzywił głowę. 
- Imprezkę! Dalej, Kwaśna Łapo! Śpiewaj coś, a ja będę tańczył! - miauknął wstając na łapy. 
Syn Słodkiego Języka zastanowił się przez chwilę i pokręcił stremowany głową.
- J-j-ja wolę nie... 
-No jak to nie? To razem! Dalej! Rozkręcimy tych schorowanych staruszków! O hej! O hej! Bawmy się do białego rana! O hej! O hej! Zdobędziemy fana! O hej! O hej! Bawmy się do białego rana! O hej! O hej! Zdobędziemy fana! Słuchaj mordko mojaaa, masz tu imię wojaaa. Dziś twe mianowanieee! Kocimiętki ćpanieee! O hej! O hej! Bawmy się do białego rana! O hej! O hej! Zdobędziemy fana! Fana. Fana. Dzisiaj jesteś choryyy, choroba to dama. Przyjdzie i opuściii, niczym brudna plamaaa! Tańczmy, tańczmy, tańczmy aż się zerwie ziemia. Tańczmy, tańczmy, aż się skończy epidemia. Dzisiaj słonko, będę twoim superbohaterem. A nie jakimś mysio móżdżkowym zerem. Oło, oło! Klaszczemy! Oło, oło! Oł yea! - Ukłonił się. - Ej... Czemu nie śpiewaliście? - Machnął niezadowolony ogonem. To on tu tak się starał, a nikt nie przyszedł się bawić! - Było fajnie? - zapytał się przyjaciela, oczekując od niego pochwały. Najwyraźniej dorośli nie rozumieli imprezek, ale Kwaśna Łapa tak! Musiał! W końcu byli razem! Przyjaciele na zawsze! Musiało mu się udać pobudzić kocura do rozerwania się! Jeśli nie... To czy podryw jeszcze kiedykolwiek zadziała? 

<Kwaśna Łapo?>
Posted by
.

1 komentarz:

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)