BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Nocy!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

25 października 2020

Od Pierzastej Mordki cd. Płonącej Łapy

 Pierzasta Mordka otrzymała pod swoje skrzydła pierwszą uczennicę. Do liliowej cały czas nie mogła dotrzeć ta informacja. W końcu będzie miała co robić w tym klanie prócz ciągłego narzekania na to, co było! Nie zmieni się od razu w boomerkę i nie skończy w starszyźnie, mówiąc o dawnych, "wspaniałych" czasach.
Nie marzyła jakoś wielce o nauczaniu kogoś z nowszego pokolenia Klanu Wilka. Cieszyło ją spokojne życie, z dala od spojrzeń Stwórcy i jego popleczników, głodówek i udawania, że sytuacja się polepszy. Ostatnimi dniami coraz bardziej irytowała ją obecność kotów z Klanu Burzy. Ciągle mówiła o tym Żabiemu Skokowi, bo arlekince również nie przypadł do gustu tak długi pobyt obcych w klanie. Znali coraz więcej ich sekretów i technik walki czy polowania. Jeszcze im odbije i porwą im medyków jako zakładników, chcąc coś wymusić na Iglastej Gwieździe. W końcu jeden z leczących to jego wnuk. 
Skupiła się na swojej nowej podopiecznej. 
Płonąca Łapa, dymna tortie, z naprawdę ładnym umaszczeniem i ciętym językiem oraz ogromnym ego. To zdołała wywnioskować liliowa podczas kilku pierwszych chwil, spędzonych z czarną. Córka Wężowego Wrzasku dowodziła mową ciała o swojej wyższości i wielkiej pewności siebie. Uniesiony ogon, pewne ruchy, figlarny błysk w oczach. Piórko zrozumiała, że będzie czekało na nią naprawdę ciężkie zadanie. Jednak kto nie inny zdoła, prędzej czy później, wyuczyć kotkę, jak nie ona?
- Nie jesteś mi potrzebny. Słabeuszy nie przyjmuję, rozumiesz? Mnie może szkolić tylko silny i odważny wojownik, bo to ZASZCZYT mnie uczyć, czaisz? - powiedziała Płonąca Łapa.
- Na samym początku zacznijmy od jednego prostego faktu - miauknęła Pierzasta Mordka, gdy czarna skończyła poprzednią wypowiedź. - Nie jestem kocurem, tylko kotką.
Uczennica prychnęła śmiechem w odpowiedzi.
- Kto? Że ty? Kocurem? Przecież pachniesz jak facet, masz jaja i masz męski głos. Nie rób ze mnie głupka - odpowiedziała dymna, nie potrafiąc uwierzyć słowom mentorki.
Liliowa wzięła głęboki wdech. Czekała ją kolejna sytuacja z cyklu: "Jestem babą, nie facetem, bo tak zadecydował los".
- Nie. Jestem kotką i koniec. Nie będę ci na nic odpowiadać, gdy będziesz miauczeć do mnie w męskiej formie - rzekła stanowczo Pierzasta Mordka.
- Teraz taka odważny, a pewnie się boisz własnego cienia. - Płonąca Łapa nie wyglądała na zadowoloną.
Pierzasta Mordka postanowiła nie dawać wejść sobie na głowę takiemu małemu wypierdkowi. W końcu była starsza i do tego zaliczała się do licznego potomstwa Iglastej Gwiazdy. Płynęła w niej krew lidera, dlatego coś z tej krwi należało wykrzesać.
Wzięła Płomień za luźną skórę na karku. Czarna nie miała już wagi kociaka, ale wojowniczka zdołała ją unieść. Skierowała swoje kroki w kierunku legowiska uczniów.
- Ej! Puszczaj mnie! Słyszałeś?! Puść! - Młodsza poruszała nogami, próbując kopnąć liliową, a następnie wbijała pazury w ziemię, aby zatrzymać idącą Piórko.
Pointka milczała. Zdołała donieść dzikuskę na miejsce. Puściła czarną przy jednym z mchów.
- Dzisiaj zaczynasz swój trening. Za kilka godzin udasz się na nocne czuwanie. Nim do tego dojdzie, masz za zadanie wymienić mech każdemu z uczniów. Na moich oczach. Nigdzie nie pozwolę ci iść, dopóki nie wypełnisz swojego zadania - miauknęła Pierzasta Mordka, siadając w wejściu. Czekały ją nerwowe i pełne wrzasków kotki godziny.

<Płonąca Łapo?>
Posted by
.

1 komentarz:

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)