BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.
Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Klifu i Klanie Burzy!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Zmiana pory roku już 30 marca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

08 września 2019

Od Wschodzącej Fali CD. Berberys (Berberysowej Łapy)

Wschodząca Fala, słysząc pełny oburzenia głos małej szylkretki uśmiechnęła się ciepło. Córka jej siostrzenicy potrafiła ją rozczulić swoim zachowaniem.
Westchnęła cicho, siadając na miękkim mchu.
— Przepraszam kochanie, nie chciałam cię urazić — odpowiedziała zgodnie z prawdą, spoglądając na podchodzącego do nich Orzecha.
Minę miał nieswoją, gdy stanął tuż przed królową. Wlepił swoje złote podenerwowane oczy w Berberys, a czarna już powoli planowała, jakby go tutaj udobruchać.
— Może byś przeprosiła — burknął niezadowolony, na co koteczka wcisnęła się bardziej w futro przybranej matki. Wschodząca Fala zamruczała uspokajająco, próbując jakoś ułagodzić sytuację.
— Musisz jej wybaczyć Orzechu, Berberys nie chodzi jeszcze tak dobrze, jak ty — odpowiedziała przymilnie, schylając do niego głowę w dół i uśmiechając się — Ona bardzo nie chciała cię trącić, prawda kochanie?
Tortie spojrzała między swoje długie łapy na z lekka roztrzęsioną koteczkę. Ta kiwnęła głową prędko, nie ruszając się z miejsca. Było po niej widać bardzo wyraźnie, że nie ma ochoty na rozmowę z większym od niej kociakiem.
Czekoladowy kocurek zamyślił się na moment, po czym uśmiechnął dumnie chwilę potem.
— Jeśli będzie chciała, mogę ją trochę poduczyć — odpowiedział pewnie, wypinając pierś.
Wschodzik musiała przyznać, że uwielbiała te pędraki. Wszystkie, bez żadnych wyjątków, za każdą ich cechę charakteru. Nigdy dzięki temu się nie nudziła.
— Jeśli tylko będzie miała ochotę, na pewno poprosi cię o pomoc — odpowiedziała starsza ugodowo, zakrywając łapami Berberys, czując na futrze, jak nagle zaczęła kręcić głową na nie — Przecież nikt w żłobku nie chodzi lepiej od ciebie.
Orzech tylko uśmiechnął się połechtany, odwracając się i wracając do Miodka. Potknął się lekko po kilku krokach, ale niezrażony podniósł się dumnie, idąc dalej.
Dopiero teraz Berberys odczepiła się od futra Wschodzącej Fali, wystawiając łepek spomiędzy jej łap.
— Dziękuję mamo, uratowałaś mi życie — odpowiedziała calico, spoglądając na tortie z wdzięcznością.
Przez chwilę patrząc na nią, Wschodzca Fala zasmuciła się z lekka, przypominając sobie na chwilę o Gronostajowym Kroku. Nie mogła uwierzyć, że jedna z jej najukochańszych siostrzenic umarła.
Jeszcze tak niedawno calico pocieszała ją razem z Liliową Sadzawką i Jodłowym Brzaskiem po śmierci Cyprysowego Gąszczu. Kolejny członek rodziny, którego przeżyła.
Miała wrażenie, że cała jej rodzina umrze wcześniej, niż ona. Wszyscy zostawią ją samą jak palec. Nie chciała tego za nic w świecie.
Berberys lekko stuliła uszy, nie rozumiejąc, o co chodzi.
— Mamo, wszystko gra? — zapytała zmartwiona, widząc zmianę nastroju kocicy.
Ta obudziła się szybko ze swojego transu, lekko potrząsając głową. Uśmiechnęła się ponownie, liżąc koteczkę między uszami.
— W jak najlepszym kochana — odpowiedziała szczęśliwie, podnosząc się na cztery łapy — A teraz pójdziemy cię umyć...
Berberys słysząc jej słowa, otworzyła szeroko oczy ze strachu. Wydała z siebie ciche "nie!" i już miała uciekać w kąt żłobka, jednak Wschodząca Fala była szybsza. Złapała ją za luźną skórę na karku, podnosząc delikatnie i kierując się do swojego legowiska.

***
[po mianowaniu]

Wschodząca Fala obserwowała z niepokojem wejście do obozu, czując się tak, jakby siedziała na szpilkach. Była zła, zdegustowana, a przede wszystkim przerażona wszystkim tym, co działo się w ostatnim czasie.
Ostatnie noce musiała spędzać nad pocieszaniem tych kochanych kulek z Klanu Nocy, które były przerażone całą sytuacją. Znaczy, na pewno malutka szylkretka, ale ten kocurek z powodu szoku chyba zapomniał, jak się mówi. Przecież ktoś z Nocnych musi być kompletnie rozdarty stratą swoich własnych dzieci.
Wschodząca Fala sama nie potrafiłaby sobie wyobrazić jaki ból muszą teraz przeżywać rodzice. Trzeba je stąd odnieść. Zwrócić. Tak nie można...
W dodatku Lampart zaginął w trakcie zanoszenia jego i Wodospad do Klanu Lisa. Co ona zrobiła, na Klan Gwiazd, CZEMU ON GO WYPUŚCIŁ Z PYSKA.
Lisia Gwiazda — aktualny promotor wszystkich ostatnich wydarzeń. Starsza już sama nie wiedziała, co powinna myśleć. Czy lider dobrze czyni? Czy w ogóle on wie, co robi?? Była rozbita, nie wiedząc co począć.
W dodatku Berberysowa Łapa została jego uczennicą.
Kotka pamiętała, jaki Węgorz zmęczony wracał po każdych treningach. Znaczy, mu to pasowało, był prze szczęśliwy, ale Berberysowa Łapa...
Królowa martwiła się o nią bardziej, w końcu była JEJ córką. Nie biologiczną, ale z jej rodziny. Czy wszystko z nią gra?
Nagły ruch w wejściu przywrócił ją do rzeczywistości. Rudy przywódca wkroczył dumnie do obozu, a za nim nieco wolniej szła Berberys. Jej głowa była w dole, a Wschodzik wyraźnie widziała, jak trzęsą się jej łapy. Nic dziwnego, w końcu to niekocie mianować dzieciaki na uczniów w wieku czterech księżyców!
Podniosła się z miejsca od razu, gdy Lis wrócił do swojego legowiska, a uczennica pochodziła chwiejnie do stosu. Chociaż, może stos to zbyt wielkie określenie na taką małą stertę zdobyczy...
— Berberysowa Łapo, kochanie — powiedziała do niej królowa ciepło, gdy była już wystarczająco blisko — Jak było? Wszystko dobrze? Jak się czujesz?
Jednocześnie patrzyła zmartwiona na swoją przybraną córkę. W jej oczach błądził tym razem tylko niepokój.

<Berberysowa Łapo? wybacz, że tak długo ;;>

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz