BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.
W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.

W Klanie Wilka

Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(trzy wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 23 czerwca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

18 kwietnia 2022

Od Krokus

Z zamkniętymi oczami ssała słodki płyn, jedyne znane jej pożywienie, dawane przez ogromne źródło ciepła, które kocię instynktownie uznawało za bezpieczne. Koteczka poczuła kopniaka z lewej strony, przez co na chwilę przestała ssać. Razem z nią były dwie inne kulki, dość podobnych rozmiarów co ona. Jedna z nich była nieco bardziej ruchliwa i częściej ją kopała, ale młoda nie zwracała na to większej uwagi. Wszyscy razem ssali ten przepyszny płyn, każde chciało mieć go jak najwięcej. Uspokajający zapach mięty, który towarzyszył jej chyba od zawsze, unosił się w powietrzu, sprawiając, iż czuła się bezpiecznie. Nagle poczuła szorstki, acz uspokajający dotyk na swym łebku, przez co kąciki jej pyszczka delikatnie się podniosły.
Niespodziewanie jednak dla puszystych kulek futra, źródło ciepła, tak miękkie i dające poczucie bezpieczeństwa wstało. Bura zapiszczała, próbując dźwignąć się na swoich łapkach, co jednak oczywiście skończyło się niepowodzeniem. Cętkowana poczuła kiedy coś futrzanego pacnęło ją i jej rodzeństwo. Zaczęła jeszcze bardziej piszczeć. Niech ciepełko wróci, było jej bez niego tak zimno! Jednak ciepełko zamiast ułożyć się z powrotem, dając dostęp do płynu i miękkiego futerka, przesunęło całą trójkę kociąt, przez co te dotknęły chropowatej powierzchni swoimi bokami. Ale ona nie chciała chropowatego czegoś! Ona chciała ciepłe coś! Piski ponownie wypłynęły z jej pyszczka, jednak zamiast zamierzonego efektu, na małej, jeszcze wtedy bezimiennej koteczce spoczął kawałek mchu. Był jednak ciepły, co sprawiło, iż malutka przestała piszczeć aż tak mocno. Ten kawałek posłania, podobnie jak inne, przesiąknięty był tym zapachem, który uspokajał kocię o puszystych policzkach. Coś przysunęło się do młodej, jak na razie nie widzącej kotki. Była to najmniejsza z kulek. Oparła ona swój pyszczek o cętkowaną. Bure kocię nieporadnie próbowało okryć obie puchate istotki ogonem, jednak z niewielkim skutkiem. Dopiero po pewnym czasie po drugiej stronie młoda poczuła wbijającą się w jej bok większą od siebie kulę, tę, która często się wierciła w trakcie karmienia. Parówka ziewnęła, odsłaniając swe bezzębne dziąsełka, za co została brutalnie zdzielona ogonem większego kocięcia. Bura kuleczka nastroszyła delikatnie swe futerko ze zdenerwowania. Ona tylko sobie ziewnęła! Mimo wszystko, po chwili trzy maluchy usnęły, wtulone w siebie nawzajem.

***

Usłyszała dźwięk pazurów wbijanych w brzeg wejścia do dziupli, a do jej nosa już po uderzeniu serca dotarł zapach mięty.
Największe kocię od razu zaczęło piszczeć, a potem dołączyło do chóru jego rodzeństwo, w tym cętkowana koteczka.
Nagle jednak małe wywinięte uszka wychwyciły jeszcze dwa obce głosy, a po chwili z niej oraz jej rodzeństwa został zdjęty mech. Futrzane źródło ciepła usiadło, natomiast obok wnuków Sikorki ułożone zostały jeszcze dwie futrzane kulki. Obie trochę przemoknięte, jedna z nich przytuliła się do niej. Malutki cętkowany szkrab wzdrygnął się z powodu zimna.
Nagle zaburczało jej w brzuszku. Ona i mokre kocię podpełzły do miękkiego źródła ciepła, po czym zaczęły ssać mleko. W pewnym momencie źródło zaczęło wydawać dźwięki. Jeden z nich trafił prosto do uszu burej kotki. „Krokus”…zignorowała to jednak, dalej pijąc mleko. A potem, kiedy futrzane wielkie coś zmieniło pozycję i przykryło wszystkie kocięta ogonem, bura kotka, teraz już nie bezimienna, a nosząca imię po fioletowym kwiecie, zapadła w sen wraz z resztą parówek.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz