Pląsająca urodziła!

Pląsająca urodziła dwa kocurki i jedną kotkę!

Taniec

Sikorka

Śpiew

TANIEC

Poprzednie imiona: ///

Wiek: 0 księżyców

Płeć: Kocur

Klan: Klan Burzy

Ranga: Kocię

Poziom medyczny: -;

Charakter: Tego malucha można porównać do niewielkiego promyczka, zawsze prześwitującego przez chmury, nie ważne, czy burzowe czy lekkie. Kocurek bowiem zawsze promienieje radością i entuzjazmem i cieszy się z każdej, nawet najmniejszej rzeczy. W jego dziecięcym, zazwyczaj niewiele myślącym umyśle świat jest zawsze pełen wspaniałych barw. Wiele rzeczy go fascynuje i z dziecięcą ciekawością próbuje pochłaniać jak najwięcej się da z otoczenia dobrych rzeczy. Taniec jest niezwykle naiwny, co odziedziczył po mamie. Tak jak ona, wierzy, że nie ma złych kotów na świecie. Mama wychowuje go tak, by chronić go przed wszelkim złem - on sam nie dostrzega złych rzeczy i nie wie, że w lesie krążą nieszczęścia. Żyje sobie pod "kloszem", gdzie czuje się bezpieczny i kochany, dlatego trudna sytuacja i zaniepokojony klan na początku jego życia w ogóle na niego nie wpłynęły. Ta mała kulka lgnie do towarzystwa - uwielbia przebywać w grupie, z którą może się powygłupiać i pobawić. Bywa, że jeśli czyjeś zachowanie mu się nie podoba, to ciężko mu przychodzi skrytykowanie takiej osoby. Gdzieś nieświadomie boi się być nielubianym oraz pominiętym przez kogoś. Chociaż najczęściej jest po prostu radosną, pląsającą po żłobku kruszynką, zdarzają mu się momenty, gdy się zatrzyma i pomyśli nad czymś głębszym. Cóż, niezwykle rzadko dzieją się takie rzeczy, jednak gdy już coś powie niejednego dorosłego wojownika może zaskoczyć "przemiana" dzieciaka. Zaraz potem jednak maluch wraca do swojego poprzedniego stanu. Trzeba wspomnieć, że Taniec to bardzo wrażliwe kocię. Potrafi zacząć płakać z najbardziej błahego, przykrego powodu, na przykład znalezienie motylka bez skrzydełka. Oczywiście, działa to też w drugą stronę - jeśli przytrafi mu się coś radosnego, z jego oczu od razy zaczynają płynąc łezki radości (dziwne, że jeszcze nie wysechł, ziemniak jeden). 

Wygląd:

• Ogólny opis - Jak każdy zdrowy dzieciak, kocurek jest pulchniutki i tak okrąglutki, że jego łapki muszą się jeszcze przyzwyczaić do ciężaru, jaki muszą nosić. Chociaż jakby się nad tym zastanowić, jest nawet grubszą kluską niż inne kocięta w jego wieku. Trzeba przyznać, że Taniec jest sporawym dzieciakiem, jeśli chodzi o jego masę, ale nie jest on wysoki - jego krótkie, jednak grube nóżki niestety nie dają mu możliwości przewyższyć rodzeństwa. Charakterystyczną cechą, którą odziedziczył po tatusiu są uszy, w śmieszny odstające od głowy i wywijające się do tyłu. Taniec jest posiadaczem zdrowego, półdługiego futerka o kolorze burym, wpadającym w cieplejsze kolory. Całe jego ciałko jest poprzecinane ciemniejszymi pręgami, spód jego ciała jest delikatnie jaśniejszy niż baza. Futerko odstaje na jego grzbiecie oraz udach i nawet codzienne wylizywanie go nie pomaga go ułożyć. Jego oczy są w delikatnie przygaszonym, stonowanym zielonym kolorze. W jego ślepiach zawsze tańczą pełne energii, radosne iskierki, które bywają aż zaraźliwe.
• Kolor sierści - bura pręgowana tygrysio
• Długość sierści - półdługa
• Kolor oczu - zielone

Rodzina: 

• Ojciec - Ryś (rudy pręgowany tygrysio kocur o wywiniętych uszach i żółtych oczach) - najsuperowszy tatuś jaki istnieje! Poświęca swoim maluchom cały swój wolny czas, a gdy tylko pojawia się obok, Taniec wie, że czeka go świetna zabawa!
• Matka - Pląsająca (niebieska pręgowana cetkowanie szylkreta calico o ciemnozielonych oczach) - najwspanialsza, najbardziej kochająca mama na świecie. Otacza Tańca miłością i opieką oraz chroni go przed wszystkim co złe. Taniec bardzo ją kocha i uwielbia spędzać czas wtulonym w jej ciepły brzuch.
• Rodzeństwo - Sikorka (czarna kotka calico) - Taniec nie ma pojęcia, skąd w jego siostrzyczce bierze się tyle energii! Ciągle się chce z nim bawić, nawet, gdy ten nie zawsze ma na to ochotę, co bywa uporczywe, ale mimo tego bardzo ją kocha i zawsze będzie po jej stronie.
  Śpiew (Rudy cętkowany burmski lynx point) - Ukochany braciszek. Taniec uwielbia spędzać czas w jego towarzystwie i mógłby zrobić dla niego wszystko.
• Partner - brak, maluch jest za mały na takie sprawy
• Potomstwo - tym bardziej brak

Mentor: brak

Uczniowie:

• dawni - brak
• obecny - brak

Historia: Maluch urodził się w tymczasowej kociarni Klanu Burzy, pod koniec Pory Nagich Drzew. Razem z nim na świat przyszły jeszcze jego rodzeństwo - Sikorka i Śpiew. Kocięta przyszły na świat w trudnym dla klanu czasie - Pląsająca zaczęła rodzić podczas przeprowadzki na nowe tereny i chociaż początki dla Tańca były dosyć ciężkie, teraz jest coraz lepiej. 

Punkty umiejętności: 

• siła - ///
• szybkość - ///
• zwinność - ///
• skok - ///

Upomnienia: 0/3

Właściciel: barnathebarnuch@gmail.com

* * *

SIKORKA
Poprzednie imiona: ///
Wiek: 0 księżyców
Płeć: Kotka
Klan: Klan Burzy
Ranga: Kociak
Poziom medyczny: - (Nie posiada i na myśl o tym, że resztę życia miałaby spędzić na układaniu ziółek dostaje mdłości. Jej zdaniem zioła to olbrzymia nuda. Legowisko medyczki jest chyba jedynym miejscem w obozie, które omija szerokim łukiem.)

Charakter: Poznajcie największy powód do zmartwień Pląsającej, a wkrótce także całego klanu – Sikorkę. Młoda wygląda na cichą, malutką istotkę, ale to tylko mylące pozory! To zdecydowanie niewyrośnięta rozrabiaka, mająca w nosie konsekwencje. Na początku spokojnie i grzecznie ssała mleko, a gdy tylko jej łapy osiągnęły wystarczająco dużo siły, aby podnieść jej kruche ciałko – w pełni wykorzystała ich możliwości. Uwielbia zwiewać ze żłobka, zwykle robi to w porze mycia bądź karmienia. Pewnie jeszcze na długo przed tym, zanim zostanie mianowana uczennicą, w obozie nie będzie już miejsca do którego nie wściubiłaby swojego małego czarnego noska… Podsumowując, jest niczym wulkan, wiecznie nabuzowana energią, niekoniecznie pozytywną. Łatwo ją urazić, nie jest jednak zbyt pamiętliwa. Wystarczy, że przed jej nosem przeleci kolorowy motylek i już skupia całą swoją uwagę dokładnie na nim. Lecz kiedy ów osobnik się rozgniewa… Strzeżcie się, niebiosa! Mała Sikorka na pewno nie mieści się w standardach grzecznego i dobrze wychowanego kocięcia. Jest z niej mała zabijaka i buntowniczka, a gdy coś jej się nie podoba, głośno daje o tym znać. Bardzo głośno. Pomimo wątłości, głos ma naprawdę mocny, choć wciąż na swój sposób uroczy, cieniutki i kocięcy. Oprócz tego nie widzi nic złego w rzuceniu się z pazurami na nawet starszego kota, jeśli ten powie tylko złe słowo o jej rodzinie. Lider powiedział, że jej mama jest gruba? Takiemu idzie tylko przylać! Lekko naiwna i przygłupia, choć rozszarpałaby drania, który śmiałby obrazić jej majestat. Nie grzeszy inteligencją, można jej wmówić praktycznie wszystko. Króliki latają? Ale czad! Potrafi gadać o wszystkim i o niczym dosłownie całymi godzinami, jej mordka niemalże nigdy się nie zamyka. Plecenie trzy po trzy i nieustanne gadanie to też jej sposób na nawiązanie relacji z innym kotem – będzie trajkotała i trajkotała, aż potencjalny rozmówca wreszcie się do niej odezwie. A wtedy to już nieprędko się od niego odczepi. Ale, żeby nie było tak szaro i ponuro, Sikorka posiada także kilka ciekawych zalet. Często stawia problemy innych na pierwszym miejscu, a własne zmartwienia kompletnie olewa, zamyka w sobie, wycisza. Gdy jakiś bardzo ważny dla niej kot zamartwia się o nią, nieraz z szerokim uśmiechem kręci główką, że przecież wszystko jest w porządku. Robi to tylko po to, by zaraz zaszyć się gdzieś w kącie i łykać gorzkie łzy. Może jej to przejdzie w wiekiem, a może nie, jednak obecnie można jej też przypisać miano małego pyskacza. Tylko bardzo wąskie grono kotów darzy należytym szacunkiem, ponadto zdarza jej się z góry oceniać, kto na taki szacunek zasługuje, a kto nie. Często oznacza to niestety kompletnie nieuzasadnioną nienawiść wobec zupełnie obcego kota. 

Wygląd: 

• Ogólny opis – Kto by pomyślał, że na świat w ogóle może przyjść tak mizerne kocię? Sikorka z pewnością nie wyróżnia się ani wielkością, ani krzepkością. Jest dumną właścicielką kruchego tułowiu i długich, chudych łap w kolorze świeżego śniegu – można odnieść wrażenie, że przy najsłabszym podmuchu wiatru zwyczajnie się na nich załamie. Owe łapki zakończone są małymi, ostrymi pazurkami. Posiada szeroką głowę i smukłą szyję, na której futerko jest gęstsze i dłuższe niż na reszcie ciała. Może poszczycić się również parą nieproporcjonalnie ogromnych, stożkowatych uszu, z których jedno (lewe) jest rude, a drugie (prawe) czarne. Sterczą z nich śmieszne, drobne frędzelki w kolorze świeżego śniegu. Owe uszy często obracają się w różnych kierunkach wychwytując najrozmaitsze dźwięki i poruszenia. Nic nie ujdzie uwadze tej żywej, energicznej istotki! Również godny uwagi jest jej pysk, przedzielony niemalże na pół przez czarną i rudą sierść biegnącą od uszu. Przypomina to swego rodzaju maskę, na której umiejscowione są również wiecznie śmiejące się oczy. Biel zajmuje na jej pysku mniej więcej drugą część, w tym połowę policzków, usta i nos, który swoją drogą jest w przyjemnym dla oka, czarnym, matowym kolorze. Ponad nim znajduje się para głęboko osadzonych, żółtych oczek patrzących z wesołymi iskierkami na świat. Mimo mizerności, jej ślepia wcale nie są pozbawione typowego dla kociąt żywego blasku, a wręcz przeciwnie. W jej żółtych tęczówkach często pojawia się figlarny błysk, zapowiadający jednocześnie świetną zabawę i wielkie kłopoty. Nieco niżej sterczą śmieszne, długie i zwykle niechlujnie ułożone wąsiki. Kruche ciałko kotki pokryte jest mięciutką, aksamitną sierścią, która niestety dosyć często się kołtuni. Ponadto można w niej znaleźć różne ciekawe skarby, głównie w postaci zaschniętej żywicy, brudnej ziemi i liści. Sikorka posiada nieco gęstszą sierść na szyi, klatce piersiowej oraz w okolicach poduszeczek łap. Mimo występowania na jej futrze licznych czarnych i rudych plam, kilka z nich zasługuje na specjalne wyróżnienie. Przez prawie cały jej grzbiet aż po klatkę piersiową ciągnie się długa, czarna plama – wygląda trochę, jakby ktoś przejechał po Sikorce pędzlem, a później go oderwał, uznając, że z takiego połączenia nic nie wyjdzie i poprawi to jeszcze paroma przypadkowymi maźnięciami pomarańczowej farby. Od nasady ogona przez kark mknie ruda plama, również kończąca się na klatce piersiowej. Jej ogon zasługuje na specjalną uwagę, jest on bowiem niezwykle długaśny i puszysty, zakończony czarną plamą. To wrażenie uwydatnia dodatkowo pewny siebie, sprężysty chód tej kruchej istotki. Gdy chodzi, zwykle trzyma ogon dość wysoko bądź równo z linią grzbietu, natomiast siadając, owija go gdzieś koło łap. Ogółem mimo szczupłych łap nie wyróżnia się wielkością, jest strasznie malutka i rośnie podejrzanie wolno. Fakt, że jest olbrzymim niejadkiem, na pewno nie działa na korzyść jej wzrostu. Aż dziwne skąd Sikorka bierze tyle energii na dzikie harce i zabawę. Kto wie, może kiedyś wyrośnie na naprawdę piękną i pełną wdzięku kocicę?
• Kolor sierści – Czarny szylkret calico
• Długość sierści - Półdługa
• Kolor oczu - Żółte

Rodzina:

• Ojciec – Ryś (Ukochany tatuś, Sikorka jest jego oczkiem w głowie. Młoda szylkretka nie wyobraża sobie bez niego życia. Jej zdaniem jest najsilniejszym i najlepszym wojownikiem jaki chodził po lesie, a każdy, kto się z tym nie zgadza, musi się liczyć z jej straszliwym gniewem.)
• Matka –  Pląsająca (Nie wyobraża sobie życia bez matki. Pełni trochę nieoficjalną rolę obrońcy swojej rodzicielki i jest gotowa chronić ją własną piersią w każdej sytuacji, nawet, jeśli wygląda to co najmniej komicznie. Ponadto Pląs nieraz przymyka oko na wybryki swojej latorośli, więc zrozumiałe, dlaczego zajęła sobie w jej serduszku specjalne miejsce.)
• Rodzeństwo – Taniec, Śpiew(Starsi bracia) Uwielbia szaleńcze zabawy z rodzeństwem, po których nieraz nie może złapać tchu. Nieraz stara się ich na siłę namówić do zabawy, nawet, jeśli nie mają na to ochoty.)
• Partner – brak
• Potomstwo – brak

Mentor: Brak
Uczniowie: 
dawni - ///
obecny - ///
Historia: Urodzona w klanie.
Punkty umiejętności:
siła - ///
szybkość - ///
zwinność - ///
skok - ///
Upomnienia: 0/3
Właściciel: magdaa7888@gmail.com

* * *

ŚPIEW
Poprzednie imiona: Na chwilę obecną brak, Śpiew jest jego pierwszym imieniem.
Wiek: 0 księżyców.
Płeć: Kocur
Klan: Klan Burzy
Ranga: Kociak.
Poziom medyczny: -, chociaż w przyszłości często będzie odwiedzał medyka.
Charakter: Mały wielki poeta.
Jednym tym właśnie słowem można cały jego umysł orzec. Kulturalny, posłuszny i wcale nie nachalny, Śpiew przedstawia się kameralnie. Spokojnie, cały czas mówiąc jak w poemacie, swoje życie chce uparcie prowadzić. Czeka na swoją kolej, bo inaczej wypowiedzieć się nie może. Milutko zawsze przywita, pożegna. Nie dla niego te wszystkie zabawy ruchliwości i inne kocięce sprawy. Jedynie przy Tańcu rozbawi się trochu. Niechętny do zabaw, psikusów i psot woli dialogi poetyckie prowadzić. Nie jest leniwy, często gdy mówi przechadza się po żłobku, a wyścigi są jedyną aktywnością która wmiare toleruje. Gdy ktoś go obraża, stara się odpowiedzieć w kulturalny sposób, nie pokazując co ma w środku. Ma dość niską samoocenę i często poświęca swoją radość innym, a uśmiech, dajmy ze matki to najpiękniejsze co może dostać. Lubi bacznie obserwować oraz komentować, jednak woli nie absorbować innych. W dużym skrócie jest to kulturalny, miły i o poetyckiej duszy kociaczek.
Wygląd:

• Ogólny opis - Mały, kluchowaty kocurek z dużym czarem. Dostało mu się śliczne rude futerko w cętki, przyciemniające się na pysku, ogonie i łapkach. Pysczek okrąglutki jak bułeczka z pięknym ubarwieniem i jeszcze piękniejszymi uszkami, wywiniętymi w tył. Futro jest długie, jednak nie widać tego zbytnio mocno gdyż przylega do jego ciała bardzo dobrze, a w dodatku ślicznie się podkręca. Poduszki łapek są w kolorze brudnego różu. Pazurki mienią się na srebrno, a ciemno różowym języczkiem uwielbia oblizywać swój brązowawo-morelowy nosek. Budowa kocurka będzie raczej bryłowata, a sam będzie nieco mniejszy od swojego taty. Ogonek jest nadzwyczajnie krótki, wygląda wręcz jak przycięty. Brzuszek kocurka ma jasny kremowy kolor, a rzadkie futerko wokół niego posiada ciemno rudy kolor. Och, jescze rzecz która jest w nim prawie że najpiękniejsza, a dokładniej oczka. Jaśniutko żółte, przypominają kolorem płatki żonkila, jednak są duuuuużo, naprawdę bardzo dużo jaśniejsza, wyglądająca wręcz jak kremowe. Dodatkowo na końcach jego uszu uroczo postrzępione jest futerko, wyglądające mniej więcej jak frędzelki. Pierś kocurka posiada coś podobnego, futerko strzępione w dół. Zreguły jest ono starannie ulizane, jednak grzywka kota nigdy nie jest mu posłuszna. Policzki są puchate i bardzo miłe w dotyku. Przepuszyste są również łapki i ogon. Boczki rudaska maja nieco chudszą okrywe włosową, jednak nadal nie może narzekać na zimno.
• Kolor sierści - Rudy cętkowany burmski lynx.
• Długość sierści - długa, ciut podkręcana.
• Kolor oczu - żółte

Rodzina:

• Ojciec - Rysi Warkot; Rudy kocur z uroczymi zielonymi oczkami oraz wywiniętymi w tył uszkami. Kocha go ponad życie.
• Matka - Pląsająca Sójka; Niebieska szylkretowa kotka z bielą. Ją również bardzo kocha, jednak ojciec jest na. pierwszym miejscu.
• Rodzeństwo - Taniec; Bury pręgowany tygrysio kocur. Ukochany brat, jest w stanie zrobić dla niego bardzo dużo. Sikorka; Czarna szylkretowa siostra, nie jest do niej bardzo przywiązany i czuję się niekomfortowo w jej towarzystwie, chociaż zwraca sie do niej tak samo kulturalnie jak do Tańca.
• Partner - Dajmy sobie czas.
• Potomstwo - Narazie może lepiej niech wyrośnie z kociarni.

Mentor: Nie posiada, jednak z niecierpliwością czeka na dostanie swojego własnego.
Uczniowie:

• dawni - Sam nie zaczął treningu, co dopiero mówiąc o uczniach, chyba że mówimy o uczeniu rodzeństwa etykiety razem z rodzicami.
• obecny -

Historia: Jest wynikiem związku Rysia (Rysiego Warkotu) oraz Pląsającej (Pląsającej Sójki), samotników aktualnie w klanie Burzy. Mały wraz z rodzeństwem urodził się w owym klanie. Niedawno się urodził i poznaje świat.
Punkty umiejętności:

• siła - //
• szybkość - //
• zwinność - //
• skok - //

Upomnienia: 0
Właściciel: karkówka.masłowska@op.pl, Sezio na chacie

* * *