BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

26 stycznia 2020

Od Jeżowej Łapy CD. Mokrej Blizny


Od czasu gdy był świadkiem niezwykle pięknych światełek, rozświetlających nocne niebo, minęło kilka księżyców. Brzoskwiniowa Gwiazda odeszła, teraz Klanowi Burzy przewodził Czapla Gwiazda, natomiast zastępcą został Mokra Blizna. Te zmiany nie wywołały takiego wpływu na życie kocurka. Pogodził się, że podobnie jak z roku na rok, zmienia się pogoda, tak odchodzą koty, które darzyło się szacunkiem i czasami musi się być gotowym do poświęceń. Klany miały przenieść się na nowe tereny. Podróż wydawała się czymś nowym i ciekawym, chociaż napawała również lękiem. Koty były niewyspane, przestraszone, głodne. Pliszkowy Krok, nie chcąc zaniedbywać treningu, uczyła go teorii, która równie szybko wylatywała mu z głowy. Gdyby nie postój przez poród Pląsającej, zapewne padłby z wyczerpania.
Każdy, kto chociaż raz w życiu miał styczność z Jeżową Łapą, doskonale wiedział, czym grozi jego obudzenie. Nie byłoby kłamstwem stwierdzenie, że kocurek jest jednym z największych leni w lesie. Gdy tylko trafiała mu się okazja, podczas której mógł zapaść w sen, korzystał z chwili. Dlatego niespecjalnie był zadowolony, kiedy poczuł uderzenie w kark. Drgnął, otwierając niebieskie oczy i od razu unosząc pysk, by spojrzeć zaskoczony na Mokrą Bliznę. W jakiej sprawie przerwał mu wypoczynek?
- Chcesz iść na patrol dookoła tych terenów? - zapytałem kocur, uśmiechając się lekko.
Jeżowej Łapie od razu wrócił dobry humor. Podskoczył podekscytowany perspektywą patrolu z zastępcą. Polubił Mokrą Bliznę. Spędzenie z nim czasu, na pewno będzie przyjemne. Czekoladowy kocurek odwzajemnił uśmiech kocura, zanim podniósł się do siadu.
- Jasne!
Był ciekawy, czy Mokra Blizna również jest zadowolony, że mogą spędzić trochę czasu razem. Oczy pobratymca lśniły wesołością, zapewne na myśl o przeprawie po nowych, nieznanych terenach. Może odkryją coś super? Na samą myśl, Jeżyk niecierpliwie przebierał łapkami w miejscu.
- To świetnie. Zakręcone Ucho już na nas czeka.
- Tylko musimy uważać, żeby nie zabłądzić.-miauknął pośpiesznie Jeżowa Łapa, próbując ukryć lekki strach.
Mokra Blizna machnął ogonem, dając dwójce kocurów znać, że mogą już wyruszać. Jeżowa Łapa, przyspieszył swój krok, próbując nadążyć za zastępcą. Szli teraz ramię w ramię, przemykając wspólnie przez gęste poszycie polany, która oddzielała ich od małego lasku. Syn Brzozowego Szeptu, otwierał pysk, wyłapując najróżniejsze zapachy zwierzyny. Może powinien zatrzymać się i poprosić o możliwość zapolowania? Szybko pokręcił jednak głową. Wolał trzymać się blisko swojej grupy, pokazując jakie poczynił sukcesy. Nie był już tym małym kociakiem, lękającym się wszystkiego, co mieściło się poza żłobkiem. Kociarnią, którą zostawił daleko za sobą.
- O czym tak myślisz, Jeżowa Łapo?
Niebieskooki pokręcił głową, wyrywając się z zamyśleń. Od razu spojrzał na Mokrą Bliznę. Zakręcone Ucho wyprzedził ich, wychodząc na przód patrolu, oni więc zostali z tyłu.
- Tęsknię za starym obozem.-westchnął.
-Ja również.-przytaknął Mokra Blizna, wciąż krocząc przed siebie. Chociaż rozmawiał z Jeżykiem, nie przestawał śledzić trasy, którą się przemieszczali.
- Myślisz, że jaki będzie nowy obóz?
Mokra Blizna zmarszczył brwi w zamyśleniu, zanim zdecydował się odpowiedzieć.
- Duży, wygodny i bezpieczny.
Jeżowa Łapa machnął ogonem.
- Oby!-mruknął.-Najbardziej bym nie chciał, żeby czekały nas jakieś zagrożenia.
Idąc obok młodego kocura, oczekiwał na jego odpowiedz. Sam w głębi duszy liczył, że ich rozmowa się wydłuży. Miło było od czasu do czasu pogadać o czymś innym, niż to co dzisiaj na obiad.

<Mokra Blizno? Nie zniszczyłam charakteru? Przepraszam, że tak długo>
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)