Pomurnik! (Samotnik)

Pomurnik | Samotnik

FORMULARZ

Imię: Pomurnik

Poprzednie imiona: 

Wiek: 48 księżyców

Płeć: Kocur

Klan: Samotnik (należał do bandy zwanej Klanem Żmii)

Ranga: Wojownik

Poziom medyczny: III (świetnie zna się na truciznach i podstawowych ziołach leczniczych)

Charakter: Wyrachowany, bezwzględny, zimny - tak można najprościej określić Pomurnika. Inne koty traktuje jak narzędzia do realizacji swoich celów. Nie kłania się nikomu, nie przestrzega żadnych zasad poza tymi, które akurat mu pasują. Pragnie potęgi i władzy, ma w sobie mroczną charyzmę, która sprawia, że część Żmij jest gotowa oddać za niego życie. Nie ulega emocjom, gotowy jest zaczekać na swoją zemstę. A gdy już jego plan się powiedzie… Czerpie przyjemność z powolnego osaczania i doprowadzania swoich ofiar do szaleństwa. Niezwykle inteligentny i przebiegły, nigdy nie odkrywa wszystkich kart, pozwalając przeciwnikom myśleć, że mogą go przechytrzyć aż do chwili, gdy zatopi kły w ich gardle. Nigdy nie rezygnuje z tego, co zaczął. Uważa, że jeśli coś ma być zrobione dobrze, musi zająć się tym osobiście. Perfekcjonista. Mistrz w skradaniu się, nigdy nie można mieć pewności, że nie siedzi gdzieś obok, podsłuchując. W wolnych chwilach prowadzi badania nad kolejnymi trującymi roślinami.

Osobnik skrajnie niebezpieczny, a równocześnie niezwykle ostrożny. Jeśli chcesz wyjść bez szwanku, po prostu omijaj go szerokim łukiem.

Wygląd:

• Ogólny opis - Już pierwszy rzut oka na tego kota daje do zrozumienia, że należy trzymać się od niego z daleka. Przez pół jego pyska ciągnie się paskudna szrama, zahaczając o lewe, ślepe oko. Drugie, ciemnopomarańczowe tak, że aż czerwone, patrzy na świat zimnym wzrokiem. Niewielu ma odwagę skrzyżować z nim spojrzenia, mając wrażenie, że kocur zagląda im prosto w duszę, by później wykorzystać wszystkie ich słabości przeciwko nim. Dlatego rzadko kto zwraca uwagę na średniej wielkości czarne uszy, trójkątny czarny nos lub długie czarne wąsy. Częściej błądzą wzrokiem gdzieś w okolicy jego łap z białymi skarpetkami lub śledzą ruchy długiego, u nasady białego pod spodem ogona. Może i Pomurnik nie góruje nad innymi wzrostem ani masą, ale lata walk i trudnego życia nadały jego smukłej sylwetce potęgi, a mięśniom stalowej siły. Czarne dymne futro, jaśniejsze na grzbiecie, ciemniejsze przy głowie, pod brodą, na łapach i ogonie, lśni złowrogo, dając do zrozumienia, że jego właściciel jest w świetnej kondycji. Kocur porusza się z niebezpieczną gracją polującego drapieżnika i nikt z otoczenia nie może być pewny, że to on nie jest upatrzoną ofiarą. Kocur mówi tylko tyle, ile potrzeba, nie strzępiąc języka nadarmo. Powoli cedząc słowa, patrzy rozmówcy prosto w oczy, szukając najmniejszych oznak słabości. I biada temu, u którego je znajdzie. Ślepotę zawdzięcza borsukowi. Razem z towarzyszami odpłacili mu pięknym za nadobne - Pomurnik sam zatopił kły w gardle zwierzęcia.
• Kolor sierści - czarna dymna z białym
• Długość sierści - krótka
• Kolor oczu - pomarańczowe z czerwonawą obwódką. Lewe jest jaśniejsze i biegnie przez nie blizna - kocur na nie nie widzi.

Rodzina:

• Ojciec - Wrotycz - czarny krótkowłosy niebieskooki dymny point syjamski z białym - pewnie domyśla się istnienia swojego potomstwa, ale ma to głęboko gdzieś. 
• Matka - Kania - czekoladowa półdługowłosa pomarańczowooka dymna calico z charakterystycznymi wywiniętymi uszami - porzuciła dzieci gdy tylko przestała je karmić.
• Rodzeństwo - dwie bezimienne kotki: jedna zmarła z głodu, drugą znalazł jakiś samotnik i wychował na wojowniczkę, nadając jej imię Jaskółka. Nie ma pojęcia, że siostra żyje i szczerze - nie obchodzi go to. 
• Partner - ma dziecko z Piętnastką z Klanu Żmii (poświęca mu tyle uwagi, co jemu poświęcił ojciec, czyli żadnej), do tego zaliczył paręnaście przygodnych romansów. 
• Potomstwo - wie tylko o Dzierzbie. Młoda miała na tyle oleju w głowie, żeby przed nim uciec.

Mentor: Puszczyk (*) - sentymentalny głupiec. Puszczyk przyczynił się do jego śmierci, zostawiając go na pastwę psa. Widać, kocur nie był wystarczająco silny by żyć.

Uczniowie:

dawni - był kiedyś kimś w rodzaju mentora dla Szaleja, młodego gniewnego samotnika, ale kocur szybko zginął, dając się ponieść emocjom.
obecny -

Historia: Porzucony przez rodziców, kocur musiał szybko nauczyć się radzić sobie samemu. Żywiąc się najpierw przydrożną padliną, później polując na niegościnnym terenie już jako kociak zrozumiał, że świat ma głęboko gdzieś co się z nim stanie. Kradł, zabijał, walczył - wszystko po to, żeby przetrwać. Już trochę starszy, natknął się na bandę samotników nazywających siebie Klanem Żmii. Trenował pod okiem jednego z nich, Puszczyka. Wtedy pierwszy raz poczuł się potężny i zapragnął stać się jeszcze silniejszy.Wtedy też zainteresował się ziołami, szczególnie tymi trującymi. Gdy zabrakło jego mentora, ostatniego kota mającego sumienie, Klan Żmii stał się bandą niebezpiecznych degeneratów żyjących ze świadomością, że któregoś dnia mogą być zbyt słabi, by się obronić, a wtedy nikt im nie pomoże. Puszczyk stał się nieoficjalnym liderem (grupa nie miała formalnie ustalonej hierarchii), zyskując grupę gotową spełnić wszystkie jego rozkazy. Pewnego razu, zaślepieni pychą, klanowicze bez jego wiedzy zapuścili się na teren Dwunożnych. Niestety, zabijając atakującego ich pieska, zadarli z niewłaściwą osobą - wezwany został hycel, który systematycznie odławiał pojawiające się w okolicy koty. Na nic zdała się ich wściekłość i zakazane przez Pomurnika wypady, by się zemścić. Widząc, że klanowicze na nic mu się więcej nie zdadzą, kocur ruszył w swoją stronę. Pozostała resztka Klanu Żmii poszła w jego ślady, banda rozproszyła się i ukryła. Czasami tylko spotykają się podczas polowania ale każdy wie, że nie może liczyć na pomoc dawnego kamrata, a najwyższą oznaką przyjaźni będzie niewszczynanie przez drugiego walki.

Punkty umiejętności: 

siła - 30 

szybkość - 20 

zwinność - 35 (30) 

skok - 15

Upomnienia: 0/3

Właściciel: Postać NPC