BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.
Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Klifu i Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Zmiana pory roku już 30 marca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

26 czerwca 2024

Od Sówki

Myślała dalej o swojej rozmowie z Czernidłakiem. Czy to naprawdę było możliwe, by lubiła bardziej Kaczkę? Tak bardziej, bardziej? Nie miała już pojęcia, przecież nigdy się nie zakochała. Ale za każdym razem gdy była gdzieś z Kaczką, czuła się jakoś dziwnie. I jeszcze coraz częściej o niej myślała! Czy to naprawdę było możliwe?
- Coś cię gryzie Sówko? – usłyszała nagle głos Jarząb. Albinoska usiadła obok swojej córki.
- Już sama nie wiem! – odparła i rozejrzała się, gdy nikogo nie zauważyła w pobliżu, zaczęła cicho mówić – Ja... C-Chyba lubię bardziej Kaczkę? Sama już nie mam pojęcia... I uświadomił mi to bardziej mój uczeń! Tak chyba nie powinno być... – powiedziała bardzo cicho i dodała w myślach: "Chyba ja powinnam to wiedzieć, a nie on po chwili rozmowy. W końcu ja jestem dorosła...". Jarząb tylko się uśmiechnęła i spojrzała na czekoladową.
- Spodziewałam się tego – odparła.
- Co? Ale jak?
- Jesteś moją córką Sówko. Znam cię od dawna. Prawie nikomu nie mówisz o sobie, co też da się zauważyć, a jej opowiedziałaś. Widzę, jak się za nią oglądasz i z uśmiechem biegniesz, by się z nią spotkać. Jak się o nią martwisz i o niej opowiadasz – wyjaśniła starsza. Zwiadowczyni słuchała tego w skupieniu, próbując sobie coś w głowie poukładać. Czyżby naprawdę lubiła bardziej Kaczkę? Wszystko na to wskazywało...
- Tylko nie m-mów nikomu! – powiedziała szybko Sówka, znowu się czerwieniąc – Jeśli ona się dowie, to będzie katastrofa!
- Nic nie powiem – uspokoiła ją Jarząb – Ale chyba ktoś cię teraz szuka – oznajmiła i wskazała właśnie Kaczkę, stojącą niedaleko i rozglądającą się. Sówka uśmiechnęła się mimowolnie – Idź do niej. Miałyście chyba gdzieś dziś iść?
Już po chwili obie kotki wyszły razem z obozu, udając się w głąb terenów Owocowego Lasu.
- To zgromadzenie było trochę męczące, jestem strasznie zmęczona! – powiedziała po jakimś czasie Sówka.
- Ja też... Prawie tak zasnęłam, ale co ci tak długo zeszło? Unikałaś mnie?
- Nie! Tylko najpierw rozmawiałam z Czernidłakiem, a potem z jakąś kotką z Klanu Nocy. Chciałam do ciebie przyjść jak najszybciej, jak mogę – wyjaśniła i dopiero po chwili zdała sobie sprawę z tego, co właśnie powiedziała.
- Hmm... Czyli bardzo chciałaś ze mną porozmawiać?
- Jesteś moją koleżanką! To chyba jasne! – wyjaśniła jakoś Sówka. Siostra Topikowej Głębiny już nic nie powiedziała i obie kotki poszły dalej.
 
***
 
- To co, wracamy już? – zapytała Kaczka – Robi się dość późno.
- Tak, myślę... – zaczęła, ale wtedy nagle urwała. Wciągnęła powietrze nosem. Przeszedł ją dreszcz strachu. Czarna kotka to zauważyła i zrobiła to samo co jej koleżanka.
- Daglezjowa Igła już wie – przypomniała Kaczka.
- Tak... Wszyscy powoli wiedzą. Ale lepiej wracajmy. Nie chcę zobaczyć borsuka.
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)