BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.
Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Klifu i Klanie Burzy!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Zmiana pory roku już 30 marca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

23 czerwca 2021

Od Jesionowej Gwiazdy cd Orzecha (Orzechowego Zmierzchu)

 Każdy dzień był niczym rutyna. Raport, obchód, polowanie, rozwiązywanie problemów innych, unikanie go przez Brzoskwiniową Bryzę, jak i resztę dzieci. Nadal nie mógł zrozumieć, dlaczego nie znaleziono winnego tych plotek! Czuł jakby władza sprawiła, że stracił wszystko. Odkąd tylko został liderem, wszystko zaczęło się psuć. Relację z rodziną, ciągłe kłótnie. A on... On naprawdę się starał! Chciał dla nich jak najlepiej. Dbał o bezpieczeństwo klanu i mimo obowiązków był w stanie je przełożyć dla bliskich. A oni? Oni go opuścili. Życie straciło już ten smak, który odczuwał za młodu. Jedynie miał ochotę, aby to wszystko się skończyło. Nic dziwnego, że Aroniowa Gwiazda wpadał na różne niebezpieczne rzeczy i tracił życie za życiem. Zaczął rozumieć, dlaczego kocur nie przykładał wagi do swojego bezpieczeństwa. To... przerastało. Ta odpowiedzialność. Każdy oczekiwał po liderze czegoś innego. Samotność wśród klanowiczów była na porządku dziennym. Jedynie oparcie miał w swojej zastępczyni, która musiała przy nim trwać, niezależnie od tego czy chciała czy nie. A może i ona... ona była przeciwko niemu? Może to tylko ukrywała? Nie... Zawsze wydawało mu się, że jest z nim szczera. Nie znaczyło to jednak, że mógłby z nią być. Nie zdradziłby swojej partnerki, niezależnie od tego co ona myśli. Na dodatek Zbożowy Kłos wolała kotki od kocurów. Czemu kiedyś to wszystko było takie prostsze? 
- Jesionową Gwiazdo? - zawołał niepewnie czyjś głos. 
Wstał ociężale i zbliżył się do wyjścia, wychylając łeb na zewnątrz.
- Tak, o co chodzi?
- C-chciałabym porozmawiać - odparła calico.
- Dobrze. Puszyste Futro, możesz odejść - polecił wojowniczce - Chodź do środka - zwrócił się już do Orzecha.
Wrócił na swoje miejsce i poczekał, aż ta znajdzie się w środku. 
Kotka wskoczyła do dziupli, przysiadając w półmroku.
- A więc, co się stało? - zapytał lider.
- No... skończyłam budować wały, nadeszła już Pora Nagich Drzew... czy mogłabym zakończyć swoją pracę? - palnęła na koniec.
Skończyła? Przydałoby się to sprawdzić. Nie to, że jej nie wierzył. Pracowała wiele księżyców. Widział ile to ją kosztowało. Miał nadzieję, że zrozumiała swoje zachowanie. Mimo to... tak dla pozorów powinien to sprawdzić. Jeszcze Borsuczy Warkot się przyczepi, że zniósł jej karę, bez upewnienia się do tego, czy ta nie kłamie. 
- Dobrze. Chodźmy się przejść. Zobaczę jak tam twe dzieło - miauknął, wyskakując z dziupli i kierując kroki w stronę brzegu rzeki. 

***

Przeszli dookoła wyspy, a on podziwiał trud jaki kotka włożyła w swoją budowlę. Był... zadowolony z rezultatów. Już nie powinno im grozić zalanie. Wrócili do dziupli w drzewie i tam ogłosił przed kotką swoją decyzję.
- Możesz wrócić do pełnienia obowiązków wojownika. To koniec twojej kary. Mam nadzieję, że nauczyłaś się, aby nie zabijać nawet z poważnym powodem, członków wrogiego klanu. Zanim jednak wyjdziesz, obiecaj mi jedno. Aby to się już więcej nie powtórzyło. Inaczej nie skończy się tylko na wałach. 

<Orzech?>
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)