Obserwował czarnego kocura, który siedział przycupnięty przy Jabłoni. Krzemień obserwował otoczenie. Mijające koty kiwały mu na powitanie. Szybko przyjęli go w swoje szeregi. Owocowy Las był przyjaznym i otwartym miejscem dla każdego, więc to akurat go nie dziwiło. Poza tym Krzemień został uczniem jego matki, Szyszki, tym samym zdobywając większe zaufanie i szacunek.
Orzełek poruszył nerwowo ogonem. Jakoś nie potrafił się do niego przekonać. Może dlatego, że pochodził zza Ogrodzenia. Nie mówił o sobie zbyt wiele. Pochodził z Miasta, ale jak dużo było w tym prawdy? Orzełek sam był zdziwiony swoją podejrzliwością. Zauważył, że zwiększyła się u niego wraz ze śmiercią ojca. Westchnął. Chciał jedynie bezpieczeństwa dla swojej rodziny i pobratymców.
- Ślinisz się do niego.
- Daj spokój, Kostka.
Dymny odwrócił pyszczek w stronę kremowej kotki, która usiadła u jego boku. Wbiła intensywny wzrok w czarnego kocura. Zmrużyła lekko oczy, jakby w zamyśleniu, ale Orzełek znał ją na tyle dobrze iż wiedział, że po prostu jest skupiona. Zawsze tak robiła, gdy kogoś obserwowała, a było to jej hobby. Odwróciła pyszczek w chwili, gdy Krzemień zerknął w jej stronę. Orzełek i Kostka spoglądali na siebie nie dając poznać, że interesującą się jego osobistością.
- Myślałam, że wielki Orzełek kocha wszystkich i wszystko. Cóż to za nieufność? - mruknęła znudzonym tonem głosu.
Przyzwyczaił się do tego tonu. Od wspinaczki na drzewo ich relacja się polepszyła. Spędzali więcej czasu razem - Orzełek jej nie unikał, a Kostka przestała go jedynie obserwować. Oczywiście wciąż córka Ostróżki musiała strzępić językiem najróżniejsze wyzwiska, ale już go nie ruszały. Dobrze czuł się w jej towarzystwie, wręcz bardzo dobrze. Zaskakujące jak wrogowie mogą stać się przyjaciółmi. Grono jego przyjaciół powiększało się. Kostce mógł zaufać i był pewny, że ona ufa jemu.
- Sam nie wiem. Krzemień wydaje się taki oschły. Widziałaś jego ruchy? Jakby były wyćwiczone. Najmniejszy gest, mimika pyska. Może też trochę nie ufam skrawkowi świata na zewnątrz.
- Zrezygnowałeś z szukania przyjaciela twojego ojca?
- Jeszcze się zastanawiam. Nie jestem pewny, czy powinienem to robić. Lepiej zostawić przeszłość za sobą, prawda? - westchnął. - Z resztą nie zbaczajmy z tematu.
Kostka prychnęła.
- Wyzwij go od lisich bobków.
Orzełek poruszył rozbawiony wąsami, za co został spiorunowany wzrokiem przez córkę Żurawia.
- Jeśli tak przekonałaś do siebie moją siostrę, to zaczynam się obawiać relacji twojej i Płomykówki. - miauknął, za co oberwał kuksańcem. - Ałć!
Kostka utkwiła ponownie wzrok w Krzemieniu. Podążył spojrzeniem za tym jej. Znajdka podniósł się z miejsca i ruszył w ich stronę. Żółte oczy Orzełka otworzyły się szerzej. Zerknął kątem oka na Kostkę, która wciąż siedziała spokojna, jakby nie dotyczyła jej ta obserwacja.
- Nadchodzi największe lisie łajno w Owocowym Lesie. - mógł przewidzieć, że to była cisza przed burzą. Cała Kostka, musiała oczywiście wyprostować język. Kotka obdarzyła Krzemienia złośliwym spojrzeniem. - Lepiej spadaj na drzewo, pieszczoszku.
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
21 czerwca 2021
Od Orzełka
<Krzemień?>
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz