- Szybko! - krzyknął Słoneczko nagle wparowując do kociarni. - Ceremonia!
Po tych słowach wyleciał na zewnątrz tak szybko jak się pojawił. Za nim pobiegła Sójka, a za nią - choć z ociąganiem i zachęcany przez Pręgowany Grzbiet - powłóczył Strzyżyk. Ostry, siedzący na wejściu również wstał i ruszył za rodzeństwem. Nawet się nie obejrzał, choć wiedział, że już zapewne nigdy nie wróci do swojego dawnego legowiska. Nie mógł się doczekać tej chwili, gdy je wreszcie opuści. I to wcale nie z takich samych powodów co taki Słoneczko, czy Sójka, którzy bez przerwy nawijali, że już niedługo zostaną uczniami. Po prostu, gdy tylko patrzył w głąb, mimowolnie widział zakrwawione, nieruchome ciało Bagiennego Dzwonku. W żłobku bez matki wydawało się być tak pusto... Choć tuż po jej śmierci przeniosła się tam Pręgowany Grzbiet, która zresztą niedawno urodziła, nie była w stanie zająć tej pustej przestrzeni którą zostawiła Bagienny Dzwonek. Nowa królowa próbowała jakoś pocieszać kociaki, choć w najmniejszym stopniu zastąpić im matkę, nie mogła jednak zrobić nic. Ostry spędzał więc resztę czasu głównie z Miętowym Oddechem i nawet upierał się, by nie musieć spać w kociarni,a spać z nim. Nie do końca udanie.
Kilka wschodów słońca temu wojownik nagle powiedział mu, że rozmawiał ostatnio z Kruczą Gwiazdą, który oznajmił, że to on będzie jego mentorem. Ostry wprawdzie spodziewał się tego, ba, byłby się załamał gdyby dostał kogoś innego, mimo to bardzo ucieszył się na wieść o tym.
Gdy już dotarł i stanął obok rodzeństwa, wypatrzył w tłumie Miętowy Oddech, a gdy ich spojrzenia się spotkały, rudy kocur uśmiechnął się do niego porozumiewawczo.
- Ostry, podejdź - odezwał się nagły głos Kruczej Gwiazdy. Ostry, choć zaskoczony, że to on idzie na pierwszy ogień, posłusznie podszedł. - Od dzisiaj, aż do dnia, gdy zdobędziesz imię wojownika, będziesz zwany Ostrą Łapą. Twoim mentorem zostanie Miętowy Oddech.
Ostra Łapa podszedł do swojego nowego mentora i dotknęli się nosami w pozdrowieniu, a tłum kotów zaczął wykrzykiwać jego nowe imię.
Oboje odeszli na bok, gdy Krucza Gwiazda wołał tym razem Słoneczko, chwilę później już Słoneczną Łapę, który dostał na mentora Borsuczego Cienia. Następna była Sójcza Łapa, na mentora dostała Spadającego Liścia. Ostatni, widać, że trochę - a nawet bardzo - zdenerwowany, był Strzyżyk, a raczej Strzyżykowa Łapa, którego mentorką została Zabluszczone Futerko.
Jednak po mianowaniu ostatniego kociaka, zebranie klanu nie zakończyło się. Zamiast tego, Krucza Gwiazda znów zawołał.
- Osmolona Łapo, podejdź - czarny kocur posłusznie podszedł i stanął przed obliczem ojca. - Waleczni przodkowie, spójrzcie na tego ucznia. trenował dzielnie i wytrwale właśnie dla tej chwili. Od teraz jesteś pełnoprawnym wojownikiem Klanu Klifu i będziesz znany jako Osmolony Brzuch.
Koty zaczęły wykrzykiwać jego nowe imię. Gdy już skończyły, zwołany został Senna Łapa, który również otrzymał swe wojownicze imię - Senny Krok.
Gdy Krucza Gwiazda zeskoczył z miejsca przemówień, oznajmiając koniec zebrania, a wszyscy się rozeszli, Ostra Łapa spojrzał na swojego mentora.
- Co teraz, Miętowy Oddechu? - zapytał spokojnym głosem.
<Miętowy?>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz