Kociaki wycofały się pośpiesznie do kociarni, widząc nadchodzącego ojca. Ostatnie o czym marzyły to też zebrać opieprz od Ognistego Kroku. Usiadły jak gdyby nigdy nic przed żłobkiem, wyczekując Dębowego Futra. Kocur podszedł do swoich pociech powolnym krokiem, snując ogon po ziemi. Najwidoczniej przejął się nieco słowami partnerki.
— I co teraz wyrzygany kłaku? — mruknął do ojca Aronia.
Co jak co, ale okazję, by trochę pocisnąć z ojca kocurek nie mógł zmarnować. Zaczął się zastanawiać, jakie to jeszcze przezwiska słyszał w klanie.
— Zgniłe, lisie łajno — zacytowała ojca Porzeczka, widząc zbliżającą się mamę.
Pomimo że rodzeństwo przez większość czasu raczej za sobą nie przepadało, nic ich tak nie łączyło jak wspólne dokuczanie ojcu. Wojownik spojrzał na kocięta zdumiony. Czyżby doszedł do wniosku, że może faktycznie nadużywał przekleństw w towarzystwie dzieci?
— Ej, co to za słownictwo — zaczął ostro Dębowe Futro, mając nadzieję, że dotrze tak do rozbrykanych pociech. — Jeszcze raz usłyszę coś podobnego to uszy wam powyrywam — zastraszał kocięta, modląc się do Klanu Gwiazd, by nie usłyszała tego jego partnerka.
Kociaki spojrzały po sobie. Nie wyglądały na jakkolwiek wzruszone słowami ojca. Zarówno Aronia jak i Porzeczka wiedzieli, że szybciej ich matka rzuci kocura wilkom na pożarcie niż ten podniesie na nich łapę.
— Rozlazłe dupsko — wycedził przez zęby bicolor, patrząc tacie prosto w oczy.
W końcu mógł sobie powyzywać bezkarnie tego leszcza. Uśmiechnął się zadowolony.
— Żabi wypierdek — dodała kotka niby niewinnie.
— Czy ja dobrze słyszałam żabi wypierdek?! — wrzasnęła Ognisty Krok, przyspieszając kroku.
Czekoladowy położył uszy i obejrzał się nerwowo za siebie. Przed resztą obozu mógł zgrywać niezależnego i samolubnego kocura, lecz nie przed wściekłą karmicielką. Nawet Aronia teraz trochę się jej obawiał.
— Hej, no dogadajmy się jakoś — rzucił lekko niezaspokojony wojownik, zerkając na coraz to szybciej zbliżającą się partnerką. — Nie wiem, zabiorę was nad Błotnista Zatoczka, czy gdzie tam będziecie chcieli... — przerwał, widząc jak Ognisty Krok siada tuż obok kociąt.
Oplotła rodzeństwo ogonem i spojrzała na nie z troską.
— I jak maluchy? Tata wam już wszystko wytłumaczył?
Aronia skrzywił się, słysząc zniewagę jaką określiła go matka, lecz nie pyskował. Wolał dziś nie podpadać karmicielce.
— Ymh — mruknął grzecznie kocurek, a Porzeczka kiwnęła głową.
Gdy mama weszła już do kociarni, spojrzeli oczekująco na tatę.
— To o której się jutro widzimy? — zapytała koteczka, myjąc łapkę.
<Porzeczko? Co powiesz na nielegalną wycieczkę nad bajorko?>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkęW Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.
W Klanie Wilka
Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.W Owocowym Lesie
Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz