BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Nocy!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

20 kwietnia 2019

Od Cętkowanej Łapy CD Turkawiego Skrzydła

Bura kotka spojrzała podejrzliwie na byłą mentorkę. Czy naprawdę to wszystko co chciała jej powiedzieć Turkawka? Musiało stać się coś jeszcze! Zresztą to, że gwiezdni odebrali życie kotom to… dziwne. Może Srebrną Skórą zawładnęły inne dusze, które chcą wszystkich wymordować! Córka Burki zjeżyła się na samą myśl o tak okrutnych stworzeniach. Nie… oni, by się na pewno nie poddali w walce z czymś takim. Klan Gwiazdy, by wygrał! Musiało być coś jeszcze, bo przecież to nie możliwe żeby sami gwiezdni nagle zmienili spojrzenie na cały świat. Piorun zabił po jednym kocie z każdego klanu i odebrał życia przywódcom… każdy klan musiał za coś zapłacić. Tylko za co? Cętkowana Łapa uderzyła głową o pień zwalonego drzewa i gniewnie syknęła. Czy jest coś aż tak ważnego żeby przerywać jej myśli? Turkawie Skrzydło spojrzała zdziwiona na uczennicę, ale nie wydusiła ani słowa więcej. Widocznie też miała teraz jakieś ważne sprawy na głowie. Kotki wreszcie dotarły do granicy z klanem Nocy. Cętka stanęła lekko onieśmielona.
- Co się stało? – zadała pytanie medyczka widząc jak córka Burki się zatrzymuje.
- No wiesz… ja nie wiem… czy powinnam wchodzić na terytorium innego klanu. Ty jesteś medyczką… więc pewnie możesz, a ja… - uczennica przypomniała sobie swoją wyprawę na tereny klanu Klifu.
- Oj, na pewno nic się nie stanie.
- Nie… wiesz, ja chyba wolę zostać tutaj i zwyczajnie zapolować – westchnęła.
- Jak wolisz – Turkawie Skrzydło powiedziała to tak cicho, że bura kotka prawie nie usłyszała słów. Coś się zmieniło. Medyczka wślizgnęła się na terytorium obcego klanu utykając na jedną z łap. Cętka ponownie się zaniepokoiła jej stanem, ale nie miała zamiaru pouczać dorosłej kocicy, która zresztą potrafi zadbać o siebie, prawda? Córka Burki więc poniuchała trochę w powietrzu i wreszcie wyczuła zapach nornicy. Przybrała pozycję łowiecką i zaczęła cicho skradać się w kierunku zwierzątka. Jednym celnym kłapnięciem zabiła ofiarę. Spojrzała na owoc polowania i przekrzywiła głowę. Zdobycz była chuda i mizerna. Cętkowana Łapa wytrzeszczyła gałki oczne. Co prawda wiedziała, że zbliża się mroźna pora, ale nie spodziewała się, aż takiego zwrotu akcji. Drzewa praktycznie nie posiadały już liści, ale cóż z tego jak kotka zajęta była tyloma ważnymi sprawami? Uczennica westchnęła i zakopała zwierzynę, by później do niej wrócić. Po czym kontynuowała polowanie. Zdołała złapać zaledwie trzy ofiary, nie zapowiadało się na łatwe czasy. Powoli zachodziło słońce, a medyczki jak nie było tak nie było. Cętka zaczynała się niepokoić. Czuć było też zmianę temperatury, ale kotka musiała zaczekać na Turkawkę, a jeśli coś się jej stało? Może uczennica nie powinna jej wypuszczać na tereny obcego klanu. Może Nocni nie uznali jej przywileju uzdrowicielki i ją okaleczyli? Zresztą, co stanie się jak wejdzie na chwileczkę na obce terytorium? Nic. Cętkowana Łapa umie sobie sama poradzić! Przecież nic się nie stanie jak poszuka medyczki… Córka Burki właśnie miała postawić łapę za granicą, ale wnet usłyszała szmer. Przestraszona odskoczyła na bezpieczną część klanu Wilka. Zjeżyła sierść i spojrzała hardo w stronę nikle poruszającego się krzewu. Trzeba obronić klan!

<Turkawi Skrzydle? To wyszło chyba już trochę lepiej >

Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)