BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja eventu Secret Santa! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 15 grudnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

08 grudnia 2022

Od Gwiazdnicy CD. Miodunki

Obudziła się dziś o wiele wcześniej, niż zamierzała. Odgłos chrapania Ślimaka okropnie przeszkadzał w regeneracji sił. Wnerwiona wstała i poszła się przejść tam, gdzie nikt jej nie znajdzie i nikt jej nie przeszkodzi. Poleciała do owocowego lasku, tam, gdzie jej matka często wybierała się, by modlić się do Wszechmatki. Było wcześniej, niż się tego spodziewała. Księżyc jeszcze nie uciekł, by ukazać słońce. Była strasznie śpiąca, lecz nic na to nie mogła poradzić.
– Zbesztam Ślimaka później… – prychnęła do siebie, obserwując otoczenie.
– A co tu robisz kochanie…? – Niespodziewanie usłyszała głos, głos swojej matki.
– M-mamo!? –  Pisnęła przerażona. – Co ty tutaj robisz!? Jest noc! Przecież... – Patrzyła się prosto w oczy Maczek, nie odrywając od nich wzroku.
– Zachowywałaś się tak głośno, że chyba w obozie ciebie słyszano Gwiazdko. – Zaśmiała się vanka, podchodząc do swojej córki i siadając obok niej. – Odpowiesz mi, co tu porabiasz? – Polizała liliową po łebku, uśmiechnięta.
– Obudziłam się wcześnie no i… nie mogłam zasnąć, a to wszystko przez Ślimaka! Jakby oduczył się przeszkadzania podczas snu to bym chociaż była wyspana. – Mruknęła niezadowolona. Widziała, jak matka próbuje powstrzymać się od śmiechu, co jeszcze bardziej ją zdenerwowało.
-No dobrze, dobrze… Chodź, wracamy do obozu.- Pomasowała ją ogonem po plecach, wstając i idąc do przodu. Młoda pognała za nią.
– A co ty  tu robisz? – Zaciekawiona podniosła brew, próbując dotrzymać jej kroku.
– Przyszłam sprawdzić, co porabia moja córka tak wcześnie  – odpowiedziała spokojnie.

***              

Wróciła do obozu u boku matki i od razu pobiegła do sterty, by uzupełnić spalone kalorie. Zabrała posiłek wraz ze sobą i usiadła na skraju polanki obozowej.
– Cześć! – Szepnęło jej coś do ucha. Dreszcz przeszedł ją od ogona do uszu. Odwróciła momentalnie łeb, będąc gotową na atak, jednak spotkała tam tylko swoją siostrę.
– Traszka?! Co ty tu robisz? – Oburzona syknęła do czarnej.
– Ślimak mnie obudził! Co robisz? O, jesz?? Mogę kęsa?? – Oczy Traszki powiększyły się, że nie mogła jej nie pozwolić.
– Dobra… masz. – Ponuro podsunęła do niej mysz, a ta zaczęła ją jeść. Pierwszy raz widziała, jak jej siostra żarła z takim apetytem. Wkrótce z myszy nic nie pozostało.
– Dziękuję pa! – Zadowolona Traszka w podskokach poleciała do legowiska uczniów. Gwiazdnica tylko patrzyła się w przestrzeń, analizując to, co się przed chwilą stało.
– Co…? – Mruknęła do siebie. Podniosła dupę i ruszyła po następne żarcie. Wtem zauważyła Miodunkę. Liliowa podreptała do niej z nadzieją dalszego opowiadania jej o Wszechmatce.
– Hej! Bardzo wcześnie wstałaś – miauknęła Miodunka po odłożeniu piszczki pod swoje łapy. – Nie wzeszło nawet jeszcze słońce! Chcesz może razem coś przekąsić? – spytała przyjaźnie.
– Chętnie! -  mruknęła, siadając obok niej. Pod łapy dostała nornicę i zadowolona zaczęła ją konsumować. Nie wybaczy Traszce zżarcia jej myszy! Ale, teraz miała lepsze zajęcie, jedzenie.
– Jak tam ci idzie szkolenie? – Pytanie już jej się zniesmaczyło. Każdy ją o to pytał!
– Dostałam jako mentorkę Mleczyk, jednak na razie nic nie robiłyśmy prócz zwiedzania terytorium. To takie nudne! – Żaliła się. – Czemu nie mogłam dostać lepszej mentorki! Na przykład ciebie! Pewnie byśmy coś robiły, a nie tylko zwiedzały terytoria innych lasów! – Widziała na pysku uśmiech i czekając na odpowiedź, patrzyła się na nią.

<Miodunko?>

[przyznano 5%]
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)