BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.
W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.

W Klanie Wilka

Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Zmiana pory roku już 23 czerwca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

16 sierpnia 2017

Od Pustułkowego Dziobu CD Nocnego Nieba (i Kwiecistego Śpiewu)

  Zastępca spojrzał na nieznajomego, czarnego kocura, przeszywając go wzrokiem miętowych oczu. Zasyczał i  podszedł do niego. Kocur był bardzo młody, z pewnością przed chwilą ukończył naukę, dlatego przygniecienie go do ziemi łapą nie sprawiło trudności. Wysyczał mu do ucha następujące słowa z niemiłosierdną powagą:
  – Nie czujesz tego zapachu, nie widzisz tych terenów? Chyba ja, jako zastępca Klanu Wilka, wiem, że nasze tereny się nie kończą się tutaj. – wypuścił wojownika z uścisku, a ten od razu odskoczył. Pustułkowy Dziób spojrzał na złotą kotkę obok Burzowicza i prychnął. Mierzył ich wzrokiem, gdy ci wracali do swoich terenów, po czym westchnął. Zmienił się. W swoim klanie był miły i pomocny dla innych klanów, a teraz nabrał powagi i jakiejś powagi. Odwrócił się, słabo dysząc, i, przeklinając swoją półdługą sierść, szybko poszedł do obozu. Potrzebował czegoś do jedzenia, żołądek skręcał mu się z bólu. Jednak zawsze, gdy się znajdowało jakieś jedzenie, on dawał to wszystko swojemu klanowi, szczególnie swojej partnerce. Partnerce...?
  Wkraczając na teren obozu, zwolnił krok i rozejrzał się. Kwiecisty Śpiew siedziała obok Borsuczego Gońcy, który natomiast wodził wzrokiem legowisko liderki. Tam się właśnie zmierzył Pustułkowy Dziób, jednak jego uczeń go zatrzymał. Odwrócił się, gdy usłyszał swoje imię, z lekką gracją i usiadł od razu przed pointem. Borsuczy Gońca uśmiechnął się do dawnego mentora.
  – Wyglądasz na słabego, tato. Nie chcesz może czegoś do jedzenia? – spytał kocurek, lekko wskazując pyskiem na jamkę, gdzie znajdowała się ledwie chuda myszka. Zastępca pokręcił głową.
  – Nie, dziękuję. Spytaj się Milczącej Gwiazdy, myślę, że ona bardziej potrzebuje tego. – również podniósł kąciki ust, jednak już trochę słabiej. Westchnął i puścił wojownika do liderki, po czym szybko pokroczył do Kwiecistego Śpiewu, spotykając się z nią w formie przytulenia się i dzielenia języków.
  Ich nosy były suche, łapy twarde, kości coraz bardziej widoczne. Za co tak, Gwiezdny Klanie? Za co ta susza?

* * *

  Ponownie samotne polowanie obok granic, w tym samym czasie ich pilnując. Miał nadzieję, że nie spotka się ponownie z jakimś wojownikiem z Klanu Burzy, ponieważ oni są niemile widziani na zalesionych terenach. Szedł po popękanej ziemi, nie czując żadnych zapachów. Słońcie przedzierało się przez ledwo liściaste gałęzie, mech już nie był taki zielony i soczysty. Krótko mówiąc, już wiedział, że Klany na tej suszy ucierpią.
  Poczuł nagle czyiś zapach, już znajomy. To ten mały, czarny gówniarz, który myśli, że jego tereny są wciąz Klanu Burzy. Wyłonił się z krzaków, po czym zastępca zasyczał wrogo.
  – Znowu ty? To nie twoje tereny!

<Nocne Niebo?>
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)