BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.
Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot Samotników!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Klifu!
(trzy wolne miejsca!)

Na blogu zawitał nowy event walentynkowy! || Zmiana pory roku już 20 kwietnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

02 września 2017

Od Milczącej Gwiazdy

Zapowiadał się spokojny dzień - dzień, jak każdy inny.
Milcząca Gwiazda wstała jak najwcześniej, aby jak najlepiej wykorzystać czas. Susza była niemiłosierna, ale w głębi ducha miała nadzieję, iż dzisiaj na suchą glebę spadnie ożywczy deszcz. Przechodząc przez wysuszone już przez słońce bluszcze, ziewnęła, czując na języku kropelki pary. Chciało jej się pić, dosłownie paliło ją od środka, ale dzielnie ruszyła w kierunku legowiska uczniów. Widziała już poranny patrol, gotów wyruszyć po mech - był złożony z dwóch kocurów i jeden kotki, wyglądali na wypoczętych, chociaż podkrążone ślepia sądziły o ich głodzie i panującej wkoło suszy. Gdy przechodziła obok wojowników, skinęła im szybko łbem. Koty powoli powtórzyły gest, leniwie uśmiechając się do niebieskawej kocicy. Przywódczyni wiedziała, jak bardzo muszą być wymęczeni.
Włożyła łeb do legowiska uczniów i natychmiast uderzyła w nią para. Kocica kaszlnęła kilkakrotnie, czując, iż zaraz się udusi. Hałas obudził Szepczącą Łapę i jej brata oraz szylkretową Makową Łapę. Terminatorzy spojrzeli na siebie nieprzytomnie, a Milcząca Gwiazda uśmiechnęła się do nich uspokajająco.
- Spokojnie, moi drodzy, nic się nie dzieje - miauknęła rozbawiona liderka - Chciałabym, aby każdy z was ruszył na polowanie.
Makowa Łapa ze niezwykłym spokojem skinęła kotce łebkiem, od razu kierując się do wyjścia i wymijając niebieskawą kocicę. Krystalicznie niebieskie oczy jeszcze chwilę śledziły ją, widząc, jak truchtem wybiega z obozu, a później przywódczyni zawiesiła wzrok na swoich dzieciach. Zmrużyła ślepia, zamiatając chudym ogonem, po czym zaczęła się z nimi przekomarzać.
- Jeśli chcecie być wojownikami, musicie wcześnie wstawać, a nie udawać starszych!
Rudo - pręgowany Płonąca Łapa przekręcił żółtymi oczami i z gracją wstał, omijając matkę. Widziała jeszcze tylko koniuszek jego puszystego ogona, który potem znikł. Aby nie być gorszą, szylkretowa koteczka również poderwała się do góry i niczym proca wystartowała do tunelu, omijając swojego lakonicznego brata. Milcząca Gwiazda uśmiechnęła się sama do siebie. Ileż one mają energii!
Postanowiła pogadać jeszcze z zabliźnionym starszym, do którego miała wyjątkowe zaufanie. Nie licząc Pustułkowego Dziobu i Borsuczego Gońcy, oczywiście! Jednakże ten stary kocur, nieco zgryźliwy, zawsze był dla niej podporą i służył dobrą radą. Widząc nachodzącą niebieskawą kocicę, schylił jej łeb z szacunkiem, a ona uczyniła to samo. Rozmawiali głównie o suszy, Milcząca Gwiazda wyżaliła mu się kilkakrotnie na temat jej bycia liderką, aż w końcu pożegnali się. Niebieskawa kocica ze zdenerwowaniem obróciła się, słysząc głośny okrzyk ''mamo!''.
- Mamo! Co z treningiem? - spytała, lekko oskarżycielskim tonem głosu.
Niebieska kocica szybko polizała ją po łbie.
- Pójdziemy później, po szczytowaniu słońca - odpowiedziała - nie powinno być aż tak gorąco.
Uczennica parsknęła.
- Zawsze będzie gorąco!
- Teraz jestem zajęta. Możesz wybrać się z kimś na polowanie, jeśli tak bardzo ci zależy. - podeszła do Widmowego Wilka, który właśnie wychodził z obozu i zamienili kilka słów. Głównie o tym, czy aby na pewno zioła i wszystkie inne medykamenty mu starczą, a gdy usłyszała zaprzeczenie, postanowiła z nim pójść. Jednakże szaro-pręgowany kocur stanowczo zaprzeczył.
- Nie, nie! Dam radę, masz więcej rzeczy na głowie - miauknął spokojnie i stanowczo.
Milcząca Gwiazda chciała się z nim upierać, ale wiedziała, iż z tym upartym kocurem nie wygra. Wyminął ją w przejściu i ruszył zbierać zioła. Wewnętrznie czuła coś w rodzaju niepokoju.

Powietrze stało się duszne i gryzące. Właśnie wracała z polowania, które okazało się bezowocne - nie widziała nic dziwnego, ale czuła, jakby zaraz coś, lub ktoś, miał się na nią rzucić. Czyżby Klan Burzy? Nie, to raczej niemożliwe. Lamparcia Gwiazda jednak ma honor. Przechodząc przez tunel obróciła ostentacyjnie łebek, zwracając wzrok ku niebu. Było piekielnie czarne.
- Pożar! - zawodził Jaszczurzy Ogon, biegnąc truchtem w kierunku niebieskawej kocicy - Ewakuuj Klan!
Milcząca Gwiazda z przerażeniem spojrzała w kierunku ciemnego nieba i poczuła, jak nieprzyjemny dym gryzie ją w nos. Jednakże natychmiast się otrząsnęła - musi działać!
- Borsuczy Gońco, sprawdź, czy nikt nie został w kociarni i leżu medyka! Makowa Łapo, ty sprawdź legowiska terminatorów i wojowników! - wydawała szybko polecenia, a kiedy widziała odbiegające koty, spojrzała na zgromadzonych.
Wszystkie koty patrzyły się na siebie, osłupiałe całym wydarzeniem. Szylkretowa uczennica wróciła w towarzystwie Płonącej Łapy i Srebrnego Deszczu.
- Spali - miauknęła, rzucając rudo - pręgowanym kocurowi szydercze spojrzenie.
Srebrzysty kocur, dawny terminator przywódczyni, posłał jej zawstydzony wzrok. Ale teraz nie było na to czasu! Niebieskawa kocica wydała szybkie polecenie ogonem, aby ewakuować się z obozu, póki tunelu jeszcze nie pożarł płomień. W oddali już widać było ogień. Ogień strach wszystkich żyjących istot.
- Na Siedlisko Owiec! - wrzasnęła przywódczyni, przeliczając każdego członka Klanu.
Kiedy widziała ostatni koniuszek ogona ostatniego kota, odetchnęła z ulgą.
- Milcząca Gwiazdo... - mruknął Pustułkowy Dziób, stojący tuż obok niej - Nie ma Widmowego Wilka...
Kotka posłała mu przerażone spojrzenie.

<< Pustułkowy Dziobie? >>

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz