BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.
Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot Samotników!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Klifu!
(trzy wolne miejsca!)

Na blogu zawitał nowy event walentynkowy! || Zmiana pory roku już 20 kwietnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

16 marca 2025

Od Zabłąkanej Łapy CD. Kosaćcowej Łapy

Zabłąkana Łapa cicho siedział w obozie Klanu Wilka, odpoczywając po wykonywaniu swoich obowiązków. Był to ciężki dzień dla niego. Najpierw spędził cały ranek, czyszcząc legowiska, później kilka godzin polował, a na koniec wyciągnęli go jeszcze na patrol. W oczach ucznia wojownika była to tragedia, a nie przyjemność! Myślał, że jak będzie udawał ślepego, to może mu odpuszczą… Może by wysłali go do starszyzny, lub sprzedali samotnikowi, ale nie! Zrobili z niego tanią siłę roboczą, która mało wymaga i mało mówi. Może powinien więcej narzekać? Więcej się buntować? Chociaż nie, byłby to bardzo głupi pomysł. Nie potrzeba mu tego, aby któryś z wojowników strzelił mu z łapy w głowę. Już widział, jak wojownicy traktują tych, którzy się sprzeciwiają. Omen westchnął, gdy poczuł zimny dreszcz, który przeszedł jego ciało. Mało przyjemne uczucie. Planował powoli ruszać do legowiska uczniów, aby odpocząć, jednak nie! Jak zwykle los chciał go dobić, przez co zesłał mu na głowę drugiego ucznia. Bardzo głośnego ucznia, przez którego wielokrotnie miał ochotę zakopać sobie głowę w piachu, za każdym razem, gdy ten wykrzykiwał głośne “Dobranoc” co noc w legowisku uczniów.
— Cześć, Obłąkano Łapo! — usłyszał kocur, tracąc swoje resztki chęci do życia. Och, niech piorun go strzeli, on nie chciał tak cierpieć! Nim zdołał poprawić swojego “towarzysza”, ten mu przerwał, wykrzykując kolejne słowa. — Zaraz, nie tak… Yyy… Witaj Zabłąkana Łapo! — poprawił się. Cóż, tyle dobrego.
Zabłąkana Łapa niechętnie podniósł wzrok, spoglądając na Kosaćcową Łapę, cicho prychając na jego widok.
— Jak ci mija ten przecudowny dzionek, kolego? — rzucił kolejnym zdaniem Kosaciec.
— Zostaw mnie, zajęty jestem — prychnął, starając się odejść od ucznia, tylko aby ten za nim pobiegł, wskakując mu pod łapy. Jak dobrze, że nie był on faktycznie ślepy, bo by podeptał kocura… — Czego chcesz? — mruknął, nie kryjąc swojego niezadowolenia z obecności drugiego ucznia.
— Porozmawiać! — odpowiedział energicznie.
— A ja nie chcę — warknął krótko Omen.
— To ci nie dam spokoju, aż mi nie odpowiesz! — rzucił, podskakując za Omenem Kosaciec.
— Na Klan Gwiazdy… Dobrze, okej, porozmawiajmy, ale jak dorwę cię na treningu, to nie będę delikatny podczas walki — zagroził mu kocur, a niebieski energicznie pokiwał głową z zadowoleniem. Co za dziwak…
— Jasne! W takim razie jak ci mija dzień? — zapytał uczeń.
— Och, doskonale, aż chce mi się żyć — mruknął sarkastycznie Zabłąkana Łapa, a Kosaciec przekrzywił na bok głowę z zakłopotaniem.
— To dobrze? — miauknął.
— Nie! — prychnął, zamykając oczy z frustracji. Co za kot… — A tobie jak mija dzień? — zapytał niechętnie, licząc na krótką odpowiedź.

<Kosaćcowa Łapo?>
[400 słów]

[przyznano 8%]
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)