BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Straszliwy potwór, który terroryzował społeczność w końcu został pokonany. Owocniaki nareszcie mogą odetchnąć bez groźby w postaci szponów sępa nad swoimi głowami. Nie obeszło się jednak bez strat – oprócz wielu rannych, życie w walce z ptakiem stracili Maślak, Skałka, Listek oraz Ślimak. Od tamtej pory życie toczy się spokojnie, po malutku... No, prawie. Jednego z poranków wszystkich obudziła kłótnia Ambrowiec i Chrząszcza, kończąca się prośbą tej pierwszej w stronę liderki, by Sówka wygnała jej okropnego partnera. Stróżka nie spodziewała się jednak, że końcowo to ona stanie się wygnańcem. Zwyzywała przywódczynię i zabrała ze sobą trójkę swych bliskich, odchodząc w nieznane. Na szczęście luki szybko zapełniły się dzięki kociakom, które odnalazły dwa patrole – żłobek pęka w szwach ku uciesze królowej Kajzerki i lekkim zmartwieniu rządzących. Gęb bowiem przybywa, a zwierzyny ubywa...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Znajdki w Klanie Wilka!
(dwa wolne miejsca!)

Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Zmiana pory roku już 26 października, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

01 września 2014

CHRZĄSZCZ

Autor grafiki: lamparcie_serce2010
OGÓLNE
CHRZĄSZCZ
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kocur
Orientacja: Heteroseksualny
Przynależność: Owocowy Las
Ranga: Wojownik

- - - -

Właściciel: Postać NPC (autor: paprotka963@gmail.com)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Drobny, niepozorny kocurek o gładkiej, lśniącej kremowo-srebrzystej sierści. Budowa Chrząszcza jest delikatna i krucha, wydaje się, że za jednym dotknięciem mógłby się rozlecieć. Posiada duże, pomarańczowe oczy. Kocur upodobał sobie klejenie na żywicy małych piórek i przyczepianie ich do czoła udając, że to czułki.
Cechy szczególne - ///
Kolor sierści - Kremowy srebrny pręgowany klasycznie z bielą
Długość sierści - Krótka
Kolor oczu - Pomarańczowe
Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Już dawno temu porzucił próby bycia dobrym w relacjach i skupił się na nauce o ziołach i walce. Chrząszcz nie jest tym typem kota, który pocieszy cie kiedy jest ci smutno, a wręcz przeciwnie, może niecelowo jeszcze bardziej ciebie zasmucić. W większości odtrąca od siebie innych lub trzyma ich na dystans nie chcąc skrzywdzić siebie lub ich. Od obu rodziców najwidoczniej odziedziczył bycie zazdrosnym o każdego bliskiego kota, jednak nie trzeba się martwić o skutki owej zazdrości - za dużo takich to on nie ma. W pierwszym wrażeniu sprawia wrażenie dziwacznego, jednak kiedy już jakimś cudem się do niego zbliżysz, potrafi okazać trochę czułości. Przez cały czas w głowie układa plany. To wcale nie dlatego, że nie potrafi improwizować, ale po prostu woli mieć wszystko poukładane. Traktuje wszystkich w miarę kulturalnie i do starszych często zwraca się tytułami. Jest zazwyczaj opanowany, chociaż zdarza mu się wyjść z siebie. Nienawidzi plotek i kłamstw, a więc często karci koty które obgadują innych. 

MORALNOŚĆ

Nie zabiłby nikogo ani nie skrzywdziłby, a przynajmniej fizycznie, pomimo faktu, że zazwyczaj rani innych przez swoją nieporadność, potrafi komuś dociąć. Może stosować szantaż czy manipulacje, ale stara się to ograniczać. Jest ateistą.

CIEKAWOSTKI

  • Interesuje się ptakami, potrafi siedzieć cały dzień poza obozem i obserwować ich zachowania
  • Kolekcjonuje ptasie pióra
  •  Jego ulubionym kolorem jest niebieski
  • Uwielbia maki i niezapominajki
  • Panicznie boi się ciemności, za każdym razem kiedy zapada zmrok, ucieka do legowiska i chowa się w kącie
  • Nie przepada za dotykiem
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: /// 
Poziom wojownika: IV
Słabe strony: Srebrny okropnie nie radzi sobie w kontaktach międzykocich, nie ma za grosz wyczucia czy granic w tym co mówi i często bywa w tym zbyt szczery lub bezczelny. Ma problemy z wyrażaniem swoich uczuć i problemy często go przygniatają.
Mocne strony: Główną zaletą kocurka jest jego umiejetność do szybkiej nauki i sortowania informacji. Chrząszcz ma bardzo wyostrzone zmysły, a dzięki lekkiej budowie ma predyspozycje do osiągania niezłych wyników w biegach, obronie czy walce z nieco bardziej nieporadnym przeciwnikiem.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Przebiśnieg [*] (lubił spędzać czas z tatą, nawet jeśli miał ochotę go czasem palnąć w łeb za to, co wygaduje o sobie. A przynajmniej tak to wyglądało, do czasu kiedy jego romans z kochanką ujrzał światło dzienne. Chrząszcz nadal utrzymywał kontakt z ojcem, ale już nie był w stanie spojrzeć na niego tak samo). 
Matka - Witka [*] (uwielbiał mamusię i wszystkie jej umiejętności. Jest mu bardzo przykro, że końcówkę swojego życia musiała spędzić nieszczęśliwa)
Rodzeństwo - Żagnica (osobnik, za którego charakteriem nie bardzo przepada, ale to w końcu jego brat, więc kocha mimo wszystko). Przyrodnie: Puma, Chmurka (nie wie, jak powinien się zachowywać w ich towarzystwie)
Partner - Ambrowiec (naprawdę lubi kotkę, ale zlęknął się tym, jak to wszystko szybko się potoczyło. Za wszelką cenę się stara, aby ich związek nie miał takiego samego zakończenia, jak ten mamy i taty). 
Potomstwo - Fruczak (odmienność potomka dodaje mu otuchy, więc chętniej podejmuje próby kontaktu. Mimo to nadal zachowuje dużą ostrożność w konwersacjach). Kolendra (jest dosyć spięty w towarzystwie syna, gdyż odnosi przykre wrażenie, że ten za nim nie przepada. Nie chce przypadkiem jeszcze bardziej go do siebie zrazić, więc unika kiedy tylko to możliwe). 

INNE


SZKOLENIE

Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - Skałka
HISTORIA

Urodzony w Owocowym Lesie miocie Witki i Przebiśniegu.
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)