BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Straszliwy potwór, który terroryzował społeczność w końcu został pokonany. Owocniaki nareszcie mogą odetchnąć bez groźby w postaci szponów sępa nad swoimi głowami. Nie obeszło się jednak bez strat – oprócz wielu rannych, życie w walce z ptakiem stracili Maślak, Skałka, Listek oraz Ślimak. Od tamtej pory życie toczy się spokojnie, po malutku... No, prawie. Jednego z poranków wszystkich obudziła kłótnia Ambrowiec i Chrząszcza, kończąca się prośbą tej pierwszej w stronę liderki, by Sówka wygnała jej okropnego partnera. Stróżka nie spodziewała się jednak, że końcowo to ona stanie się wygnańcem. Zwyzywała przywódczynię i zabrała ze sobą trójkę swych bliskich, odchodząc w nieznane. Na szczęście luki szybko zapełniły się dzięki kociakom, które odnalazły dwa patrole – żłobek pęka w szwach ku uciesze królowej Kajzerki i lekkim zmartwieniu rządzących. Gęb bowiem przybywa, a zwierzyny ubywa...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Znajdki w Klanie Wilka!
(dwa wolne miejsca!)

Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Zmiana pory roku już 26 października, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

01 września 2014

ŁUSKA

Autor grafiki: graveyard_shift.
OGÓLNE
ŁUSKA
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kotka
Orientacja: Aromantyczna aseksualna
Przynależność: Owocowy Las
Ranga: Zwiadowca

- - - -

Właściciel: Postać NPC (autor: .caelio)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Średniego wzrostu kotka o mocnej budowie ciała. Posiada krótkie, zawsze ułożone niebieskie dymne futerko. Zielone oczy cały czas wypatrują nowej okazji do pracy.
Cechy szczególne - małe uszy, dość wąskie oczy
Kolor sierści - niebieska dymna
Długość sierści - krótka
Kolor oczu - zielone

CHARAKTER

Na pierwszy rzut oka wręcz idealne dziecko, prawdziwy dar. Uprzejma, posłuszna i do tego jeszcze taka uczynna! W środku jednak Łuska nie jest taka perfekcyjna, na jaką stara się wyglądać. To kłębek nerwów, któremu bardzo zależy na dobrej opini wśród innych, w szczególności rodziców. Nie potrafi się zdecydować, którego z nich oczekiwania chce spełnić, więc próbuje zrealizować obie wizje jednocześnie, latając pomiędzy jednym, a drugim. Desperacko pragnie być chwalona, żeby móc uzyskać choć trochę więcej pewności siebie. Pomimo wielu problemach w rodzinie, Łuska najchętniej uwagę zwraca na te, które nie należą do niej samej. Uwielbia doradzać innym i mówić co według niej powinni zrobić. W końcu każdego da się „uratować”, jeśli tylko zacznie działać według odpowiedniego schematu, czyż nie? Nie zauważa jednak, iż często bywa przy tym natrętna, a narzucanie pozostałym swoich przekonań niekoniecznie sprawia, że dzięki temu komuś pomoże.

MORALNOŚĆ

Wpływ surowego ojca sprawił, iż Łuska wykształciła dość niecodzienną moralność. Łatwo ją przekonać, że coś na ogół uznawanego za złe wcale takie nie jest. Kary fizyczne uważa za słuszne oraz wręcz niezbędne w dobrym wychowaniu, jak i w ustroju klanowym. Ślepo twierdzi, iż czynnikami dającymi szczęście są zawsze: całkowite oddanie klanowi, siła, pracowitość oraz posiadanie partnera i dzieci, kiedy jest się już w odpowiednim wieku.
Wiara w cokolwiek to kompletne bzdury dla jej taty, dlatego ona również jest ateistką

CIEKAWOSTKI

– Początkowo chciała zostać medykiem, ale ojciec szybko wybił jej to z głowy
– Często nadmiernie przeprasza
– Nieustannie nerwowo podryguje ogonem
– Ubóstwia sosnówki i czasem żałuje, że nie urodziła się ptakiem
– Kiedy jest zaskoczona zazwyczaj wykrzykuje „Na sosnówki i gajówki!”

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: V
Słabe strony: 
– przepracowywanie się
– brak decyzyjności
– słaba równowaga
Mocne strony: 
– wytrzymałość
– sumienność
– umiejętność szybkiego uczenia się

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Szpak - robi wszystko, by go nie zawieść i uniknąć kar fizycznych. Trochę się go boi, ale przecież taki powinien być ojciec, prawda?
Matka - Dalia - kochana mama, której często nie jest w stanie zrozumieć. Stara się być przy kotce jak najwięcej, jednak nie potrafi zaspokoić jej potrzeb przy oczekiwaniach taty
Rodzeństwo - Jest jedynaczką i bardzo ubolewa z tego powodu
Partner - Gęgawa - nie wie dlaczego, ale o wiwle lepiej się przy nim jak jeszcze nie byli parą. Z drugiej strony związki z założenia nie powinny być czymś prostym, czyż nie? 
Potomstwo - Cierń, Murmur

INNE

Bliscy - Świergot - lubiła spędzać z nimi czas, chociaż od dłuższego czasu mało co ze sobą rozmawiają, nadal wspomina ją pozytywnie
Wrogowie - Śliwka - kilka razy tak po prostu próbowała połknąć jej ogon, kompletnie nie reagując na prośby o zaprzestanie. Trochę ją przeraża, choć nie przyzna tego na głos. Pasożyt - nie pamięta dlaczego, ale ma do niego uraz od żłobka. Woli trzymać się z dala, jeśli tylko to możliwe
SZKOLENIE

Mentor - Mrówka - miła mentorka, której na szczęście równie zależy na perfekcyjnym wyszkoleniu Łuski. Ślimak.
Uczniowie obecni - Pieczarka
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Urodzona w Owocowym Lesie z umowy Dalii i Szpaka. Za młodu próbowała zaspokoić potrzeby swoich rodziców, niestety nieskutecznie. Szpak wyrzekł się jej, kiedy zdecydowała się obrać ścieżkę zwiadowczyni zamiast wojowniczki. Zaprzyjaźnia się natomiast ze Świergot i Gęgawą, kocur także stał się najbliższą jej osobą. Niestety pewnego dnia Krogulec, szukając zemsty na członkach Owocowego Lasu, trafił akurat na nią i brutalnie wykorzystał. W ten sposób Łuska zaszła w niechcianą ciążę. Na szczęście z pomocą przyszedł jej najlepszy przyjaciel i zadecydowali, że będą wychowywać kocięta wspólnie, nie zdradzając prawdziwej tożsamości ich ojca. Łuska była bardzo surowa dla swoich kociąt, chociaż dla niej samej to było ciężkie. Związek z Gęgawą także z jakiegoś powodu okazał się dla niej wyzwaniem i kotka zaczęła się jeszcze bardziej przepracowywać. 
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)