BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.
Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Nocy?
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Nowe mutacje w zakładce "Cechy Specjalne i Mutacje"! | Zmiana pory roku już 22 września, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

10 czerwca 2014

PUSZCZYKOWY KRZYK

 

PUSZCZYKOWY KRZYK

Poprzednie imiona: Puszczyk > Puszczykowa Łapa

Wiek: 53 księżyce

Płeć: Kocur

Klan: Wilka

Ranga: Wojownik

Poziom medyczny: I - Zięba przekazała mu podstawową wiedzę

Charakter: Spokojny, rozważny, owiany nutką tajemniczości — tak najłatwiej opisać kota, jakim jest Puszczyk. Choć jeszcze młody, życie na ulicy nauczyło go, że gwałtowność do niczego dobrego nie prowadzi i do rzadkości należy widok burego mieszającego się w kłótnie czy bójki. Puszczyk zdecydowanie jest negocjatorem starającym się obiektywnie spojrzeć na obie ze stron konfliktu, by następnie znaleźć odpowiadający im kompromis.

Kocur nie lubi również przebywać w zbyt dużych grupach, lecz nie oznacza to, że nie zależy mu na uwadze innych. Gdy w grę wchodzą bliscy, postara się zrobić wszystko, by uzyskać od nich choćby minutę atencji, ponieważ najgorszym lękiem pozostaje dla niego samotność oraz brak akceptacji ze strony otoczenia. Nie wyobraża sobie scenariusza, w którym starzeje się bez ukochanego kota u swego boku albo zostaje odrzucony przez przyjaciół. Warto przy tym wspomnieć, że jest prawdziwym romantykiem, stawiającym zawsze na pierwszym miejscu miłość, w imię której zrobiłby właściwie wszystko. Przez niemałą dozę kochliwości, często zdarza mu się poczuć motylki w brzuchu, lecz nigdy jeszcze nie poznał smaku tego “prawdziwego” uczucia. Wierzy, że na każde stworzenie czeka wybrana przez gwiazdy persona, a czas i miejsce skrzyżowania ich dróg pozostają tajemnicą.

Jednakże wrażliwość, jaką został obdarzony od urodzenia, skutecznie utrudnia mu kontakt z innymi. Wszystkie bodźce z otoczenia typu krzywe spojrzenia, kąśliwe uwagi czy ciche westchnienia sprawiają, że dosłownie kurczy się w oczach. Często zdarza mu się pogrążyć w rozmyślaniach na temat tego, jakim ciężarem jest dla bliskich, co zapoczątkowało odejście od niego matki. Mimo to nie pozwala, by ktokolwiek zobaczył jego łzy, każdego dnia wymagając od siebie jeszcze więcej. Wyjątkiem jest Różana Słodycz, jego ukochana partnerka.

Zadanej krzywdy nigdy nie przebaczy, nieważne, czy dotyczyłaby ona jego czy kogoś innego. Jeśli uzna ją za okrutną i niesprawiedliwą, jej sprawca pozostanie brutalem w żółtych ślepiach na zawsze.


Wygląd: 

  • Ogólny opis - Puszczyk należy do grupy wysokich i dobrze zbudowanych kocurów. Pomimo niewielu księżyców na karku, już patrzy na większość swoich rówieśników z góry. Dzięki umięśnionym łapom odziedziczonym po ojcu, walka nie sprawia mu większej trudności. Na puchatej szyi ma swoje miejsce okrągły pyszczek z ciemnym, trójkątnym noskiem oraz złotymi ślepiami, w których czai się pokorna ostrożność. Porozumiewa się głębokim, nieco zachrypniętym głosem potrafiącym o dreszczyk emocji.

  • Kolor sierści - bury pręgowany cętkowanie

  • Długość sierści - długa

  • Kolor oczu - żółte

Rodzina:

  • Ojciec - Odyn - starszy, postawny kocur o płomiennej sierści. Puszczyk pamięta go jak przez mgłę, choć jeśli wierzyć opowieściom Zięby, był kimś na wzór przywódcy grupy włóczęg.

  • Matka - Zięba -stanowcza, aczkolwiek troskliwa matula. Niebieska opiekowała się synem na własną łapę, starając się jak najlepiej przygotować go na dorosłe życie.

  • Rodzeństwo - [Ze starszego miotu] Cętka i Wąż -siostra i brat; opuścili rodzinę na długo przed narodzinami burego, przez co nie wie nawet, jak wyglądali.

  • Partner - Różana Słodycz - kocha ją całym sercem

  • Potomstwo - brak

Mentor: Zięba -matka, która starała się wyszkolić go na porządnego kota; Śnieżny Puch (*)

Uczniowie: 

  • dawni - Raniuszkowy Dziób

  • obecny - ///

Historia: Puszczyk przyszedł na świat w starej dzielnicy niewielkiego miasteczka, jako owoc miłości Odyna oraz Zięby. Jego ojciec cieszył się sporym respektem i szacunkiem wśród miejscowych samotników, przez co maluchowi nie brakowało pożywienia czy uwagi innych. Sprawy nieco pokrzyżowały się, gdy niespodziewanie na uliczkę wjechał wielki potwór pełen dziwnie pachnących dwunogów, którzy zabrali ze sobą prawie wszystkie koty, wliczając w to rudego ojca kocurka. Przerażona Zięba uciekła wraz z synem w stronę pobliskiego lasu, gdzie przez kilka księżyców usiłowała nauczyć go technik przetrwania, jednak z powodu rozpaczy po zniknięciu partnera, nie przynosiło to oczekiwanych rezultatów. Dlatego gdy kocica dowiedziała się o zamieszkujących las klanach, poleciła synowi dołączenie do jednego z nich, pozostawiając młodego Puszczyka samego w głębi lasu.

Punkty umiejętności:

  • siła - 38

  • szybkość - 22

  • zwinność - 24

  • skok - 16

Upomnienia: Postać NPC

Opiekun: - (Autor: raniuszkowa@gmail.com)


* * *
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)