BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

10 czerwca 2014

MELONOWY PYSK

 

MELONOWY PYSK

Poprzednie imiona: Melon > Melonowa Łapa

Wiek: 47 księżyców

Płeć: Kocur

Klan: Klan Klifu

Ranga: Wojownik

Poziom medyczny: -; (Fuj. Młody uważa się za zbyt wartościowego, żeby jego piękny talent się zmarnował na jaki chabaziach.)

Charakter: Melon to kociak, co to za dużo w głowie nie ma, przynajmniej jak na razie. Wydaje się niezwykle prostolinijny, skupiony na jednym celu, chodzący po prostej ścieżce do niego. Jednym, czym się młodzian przejmuje to swoją, piękną osobą. Bo co innego miałoby zawracać jego cenny łepek? Myśli, że wszystko powinno mu się należeć, a nie jego głupim rodzicom. Kocurek przez zachowanie Melodyjki szybko się nauczył, że jak coś chcesz, to musisz to zrobić sam, co uważa za bardzo niesprawiedliwe. Bo niby dlaczego miałby sam na coś zapracować, skoro ktoś inny by mógł to za niego zrobić? Cóż, jak na razie próbował marudzić i jęczeć w ramach prośby, jednak nigdy nie kończyło się to dobrze, czego następstwem było uznanie, że po co pokazywać skoro zawsze za to obrywał? Czułości również nie rozumie - jak ktoś jest dla niego miły zaczyna postrzegać go jako potencjalnego wyłudzacza.  Życie samotnika też mu się nie podoba. Wolałby jednak siedzieć w większej grupie, bo nie pasuje mu siedzenie z jego pięcioosobową, niedziałającą rodzinką. Mógłby sobie przynajmniej wybrać z kim chce obcować. 

Melonowi nie brakuje upartości. Jak coś chce, to to zdobędzie. Często też przywłaszcza sobie rzeczy innych, ze względu na to, że uważa, że wszystko mu się należy, szczególnie to, co znajdzie. Nie lubi się dzielić, chyba, że jakimś cudem uzna, że ktoś tego bardziej potrzebuje, bo jednak maluch nie jest bez serca. I chociaż Melodyjka powtarzała, że mają radzić sobie sami, to nie potrafiłby zostawić nikogo w wielkiej potrzebie czy niebezpieczeństwie. Są też koty, o które się troszczy, jednak za dużo tego nie pokazuje, bo najzwyczajniej w świecie nie wie jak. Przykładem tego są jego siostry - Ryjówka i Mucha, o które stara się jakoś dbać i ewentualnie czasem chronić przed złośliwą matką czy nieodpowiedzialnym ojcem. Młodzik jest całkiem odważny i pewny siebie jak na swój wiek i lubi pokazywać swoją siłę czy to w zabawach czy bez powodu. 

Wygląd

  • Ogólny opis - Melon w skrócie wygląda, jakby komuś spadł mięsny klops na ziemię i delikatnie się spłaszczył od spodu. Kocurek jest naprawdę okrągły i wątpię, że można to jeszcze nazwać kocięcym tłuszczykiem. Jego puchate, miękkie jednak brudne i splątane futerko potęguje tylko to wrażenie. Jego masywne ciałko ledwo utrzymuje się na krótkich, parówkowatych łapkach, nieprzyzwyczajonych do noszenia takiego ciężaru kilometrami. Po tym już teraz widać, że Melon nie wyrośnie ani na wysokiego, ani na szczupłego kocura. Pysk ma przynajmniej ładny. Orzechowe oczy oglądając świat zwykle spod zmarszczonych brewek, łaciaty nosek i błyszczące, białe kiełki. Futro malucha też byłoby z pewnością niezwykle ładne, patrząc na to, że jego jasną bazę zdobi delikatnie ciemniejsza spirala kremowych pręg, a brzuch, kawałek pyszczka i spód ogona są, a raczej byłyby białe jak śnieg, gdyby nie to, że Melonik jest zwykle pokryty dużą ilością kurzu i błota, przez co jego sierść traci na świetności. Nie można też zapomnieć o jego charakterystycznym elemencie - jego prawe uszko jest oklapnięte z bliżej nieznanych mu powodów. Młodu uważa, że dodaje mu tylko wyjątkowości i zdolny jest się nim chwalić napotkanym kotom.

  • Kolor sierści - kremowy pręgowany klasycznie srebrny z białym

  • Długość sierści - półdługa

  • Kolor oczu - brązowe 

Rodzina

  • Ojciec - Słonik (głupi ojciec, co to nie umiał się porządnie nimi zająć. Czasem Melon wolałby, żeby w ogóle go nie było, niż żeby był taki)

  • Matka - Melodyja (gorzej chyba już Malonik nie mógł trafić. Czemu nie wyszedł z macicy jakiejś innej kotki? Z pewnością nie ma z nią dobrych relacji i nic go z nią nie trzyma oprócz więzów krwi)

  • Rodzeństwo - Ryjówka i Mucha (dwie siostry. Jedyne, które z tej popapranej rodziny szanuje i próbuje się o nie troszczyć, ale niekoniecznie mu to wychodzi)

  • Partner - meh, jak na razie brak, nawet nie wie, że można czuć coś takiego do innego kota.

  • Potomstwo - Indycza Łapa i Perlicza Łapa

Mentor: Piaskowa Wydma

Uczniowie

  • dawni - brak

  • obecny - brak

Historia: Była sobie Melodyjka i był sobie Słonik - dwójka bff co nawiali z Klanu Burzy i gdyby nie to, że po drodze w nieznane wpadli w krzak kocimiętki, raczej by się to tak nie skończyło. Ale cóż, Melodyjka zaszła w ciążę i po dwóch księżycach wypluła 3 kociąt. Spasłego kocurka i dwie chude kotki. 

Punkty umiejętności

  • siła - 41

  • szybkość - 15

  • zwinność - 29

  • skok - 15

Upomnienia: 0/3

Właściciel: postać npc


* * *


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz