BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Klifu!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Zmiana pory roku już 3 sierpnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

10 czerwca 2014

SKOWRONEK

 


Autor grafiki: wierzba9005 [Discord]

OGÓLNE
SKOWRONEK
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kocur
Orientacja: Nieokreślona 
Przynależność: Klan Burzy
Ranga: Kocię
- - - -

Właściciel:_syrin_ (discord)  
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Ogólny Opis: Skowronek to drobny, lecz wysportowany kocur. Jest wysoki, a swoimi chudymi łapami delikatnie stąpa po ziemi. Długie futro zwisa z niego łagodnie, zakrywając wystające żebra i inne biologiczne niedociągnięcia. Mimo tego ta okrywa irytuje Skowronka, który prawie całkowicie zaniechał czyszczenia jej, pozostawiając to swojej zrezygnowanej matce. Delikatne rysy pyska i łagodny, przyjazny uśmiech sprawiają, że na pierwszy rzut oka wygląda jak mały aniołek w ciele kota. Do tego zabawne, wywinięte do tyłu uszy z pędzelkami i ogromna ekspresja dodają mu komicznego wręcz wyglądu, uderzająco mocno oddając tym samym jego charakter. Miękkie, jedwabiste futro kocura jak u jego ojca ma ciekawe rozłożenie kolorów: nieco bardziej na tylnej części ciała, sierść jest czekoladowa srebrna, natomiast z przodu prawie cała biała, co wygląda dość nietypowo. Cała maść czekoladowa usiana jest ciemniejszymi, nieregularnymi plamkami i pręgami. Zielone, wielkie ślepia łagodnie spoglądają z delikatnego pyszczka Skowronka na otaczający go świat, a błyszczące w nich iskierki od razu pokazują, iż ma się do czynienia z marzycielem. Oprócz tego, kocurek posiada długi ogon, w który wplótł dwa skowronie pióra, praktycznie zlewające się z jego nietypowym futrem.  
Kolor sierści: czekoladowy srebrny pręgowany cętkowanie bicolor 
Długość sierści: długa 
Kolor oczu: jasne zielone 
Cechy specjalne: wywinięte do tyłu uszy z pędzelkami oraz długi ogon 
Problemy zdrowotne: ///


CHARAKTER

 Skowronek idzie przez świat z uśmiechem i życzliwością dla każdego. Wyjątkowo empatyczny, o złotym sercu, który nie skrzywdziłby nawet muchy, a co dopiero innego kota. Potrafi przebaczyć prawie każdemu, zawsze dając szansę na poprawę. Jest zafascynowym w przyrodzie introwertykiem, któremu oglądanie samotnie świerszcza hasającego w trawie całkowicie wystarczy do szczęścia. Nienawidzi tłocznych miejsc, gdyż od razu zaczyna boleć go głowa, stroni więc od większych grup. To taki kot, którego można nawet nazwać lisim bobkiem, a ten tylko ukryje smutek, wzruszy ramionami i spokojnie odpowie. Unika konfliktów, tłumiąc w sobie nawet największe emocje, starając się zawsze zachować spokój. Mimo swojego pacyfistycznego charakteru, nie ma on zbyt wielu przyjaciół, gdyż po prostu nie pasuje do większości kociaków i jest dla nich dziwakiem, który woli obserwować mrowisko, niż bawić się w berka. Ma silną wolę, a gdy sobie coś postanowi, ciężko jest wybić mu to z głowy. Gorliwy i starający się pomagać, co nie zawsze mu wychodzi, a wręcz przeciwnie - często jego pomoc doprowadza do jeszcze gorszego stanu. Aby ukrywać niekiedy pojawiający się strach i lęk, zakłada pogodną maskę, a mimo to wieczorami leży z szeroko otwartymi ślepiami i wpatruje się w ścianę, wyobrażając sobie niestworzone istoty. No właśnie, wyobraźnia. Jej mu nie brakuje. Często chodzi z głową w chmurach i rozmyśla o niebieskich migdałach, wpadając przy tym na przedmioty wokół niego. Uwielbia przebywać ze starszymi wojownikami i słuchać historii, gdzie często mówią, że jest dobrym słuchaczem. Niestety nie idzie to w parze z rozmową. Jest wyjątkowo nieśmiały, a zawieranie przyjaźni nie przychodzi mu tak łatwo i naturalnie jak jego bratu. 


MORALNOŚĆ

Jego moralność dalej się kształtuje, a aktualnie jedyne cierpienie jakie widział, to gdy ktoś deptał mrówki. Skowronek nie wiedział w jakiej skali musi je to boleć, ale domyślał się, że nie podoba im się to. A on tak lubi mrówki! Co, gdyby ktoś zdeptał jego braciszka albo Kniejkę? Lub w najgorszym przypadku tatusia czy mamusię? Już po takich rozmyślaniach można się domyślić, że w przyszłości powinien on być lojalny. Kocha Klan Gwiazdy całym serduszkiem i z zapartym tchem słucha opowieści o nim, wierząc, że gdzieś tam naprawdę żyją jego wojowniczy przodkowie.  


CIEKAWOSTKI

-Uwielbia obserwować ptaki, owady i inne zwierzęta, oraz zbierać pióra lub jakiekolwiek rzeczy należące do tych ciekawych stworzeń.  
-Nienawidzi gorącej temperatury i nagrzanych miejsc. Co prawda nie dyszy wtedy niczym pies, lecz jeśli może, to woli chłód i zimno, niż ciepło. Kocha wylegiwać się w cieniu, pływać i w przeciwieństwie do większości, świetnie odnajduje się podczas zimy. 
-W przyszłości znajdzie w obozie dwa pióra skowronka, które wplecie sobie w ogon. 


UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony:  Bywa zapominalski i roztrzepany, zdarza mu się zapominać o najprostszych rzeczach, a do tego, mimo iż stara się być posłuszny i grzeczny, nie leży to w jego naturze. Uwielbia robić wszystko na własną łapę, często nieświadomie stara się pokazać, że nikt nie będzie nim rządzić, co niestety nie pomaga mu. Dodatkowo jest dość niecierpliwy, “ciągle go ktoś goni”.  
Mocne strony: Ledwo dotykając łapami ziemi, potrafi potwornie szybko poruszać się wśród wysokiej trawy. Można powiedzieć, że urodził się, aby biegać. Mimo swojej chudej sylwetki, jest wysportowany i posiada silne łapy, którymi potrafi wysoko się odbić, dlatego również skakanie idzie mu naprawdę nieźle. Wszystkie jego ruchy są precyzyjne, szybkie i zwinne, jest sprytny oraz kreatywny.  


RELACJE

RODZINA

Ojciec - Szepcąca Pustka – kocha go całym swoim kocięcym serduszkiem. 
Matka - Przepiórczy Puch – miłość Skowronka do mamusi nie zna granic. Kocha ją za to, że przy niej nie musi nikogo udawać, nie musi bawić się z resztą kociaków. Kotka akceptuje i kocha go takiego, jakim jest. Mimo to często trudno jest mu się otworzyć i otwarcie rozmawiać z rodzicielką. 
Rodzeństwo - Kwiecista Knieja– // 
- Dzwonkowy Świst – Zdarza mu się uspokajać brata, aby nie zrobił nic zbytnio głupiego, jednak czasem dołącza się do jego wybryków. Mimo to bracia pomagają sobie nawzajem i często bawią się razem, a czasem nawet zdarza im się bić na żarty, co jednak, ze względu na charakter Skowronka, zdarza się dość rzadko. Na początku Dzwonek próbował nakłonić kocurka do otworzenia się na inne koty, jednak po jakimś czasie po prostu uszanował to, że Skowronek jest bardziej wycofany i zamknięty w sobie. 
- Pierwomrówcza Łapa
- Firletkowa Łapa
Partner - ///

INNE

SZKOLENIE

Uczniowie obecni - Motylkowa Łapa
Uczniowie dawni - Wdzięczna Firletka
HISTORIA

Urodzony w Klanie Burzy podczas panowania Obserwującej Gwiazdy. 

Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)