Orlik zaciekawionym wzrokiem rozglądał się po żłobku, aby znaleźć coś, co zachęci jego i kochaną siostrzyczkę do wspólnej zabawy. Kotka myślała, że jest gorsza od Mniszka, a to nie była prawda. Obie należały do grona naprawdę rozkosznych kociąt płci źeńskiej w żłobku. Z nimi obiema mógł bawić się całe dnie i wieczory, a nawet, przy odrobinie szczęścia, część nocy. Pozwalały mu być sobą na swój specyficzny sposób.
Podbiegł do liścia wskazanego przez Bluszcz. Poruszał szybko łapkami, jakby od tego jednego skrawka natury zależało całe jego życie. W którymś momencie, całkowicie instynktownie, wykonał skok. Wysoki. Bardzo wysoki! Wydawało mu się, że uniósł się w powietrze. Chciał noskiem dotknąć chmur i słońca. Poczuć zapach deszczu albo śniegu. Może nawet zapolować na ptaki, jak robili to wojownicy dumnego Klanu Burzy.
Skupił się na liściu, który również wzleciał ku nieboskłonowi. Orlik otworzył pyszczek, by schwytać kawałek rośliny i dać go siostrzyczce na pocieszenie. Tylko... niewidzialne skrzydła zniknęły, a mały kociak spadł na ziemię. Przeturlał się kilka razy po ziemi, dopóki nie uderzył w ciało obcego kota. Oponent syknął na młodszego od siebie i oddalił się, przeklinając obecne pokolenie pod nosem.
Malcowi zakręciło się w głowie. Przed chwilą unosił go wiatr, a teraz jakiś nędzny wojowniki śmiał na niego reagować negatywnie? Jak śmiał!
Stanął na łapkach z niemałym trudem. Przed oczami zaczęły formować się różne kolory, od białego po czerń. Dźwięki zlały się w jedno. Kształty i zarysy traw stały się bardzo niewyraźne.
- Ojlik? Ojlik? Syjes? Syj! Syj! - Udało mu się w końcu usłyszeć smutny głos Bluszcz. Biedna siostrzyczka. Widziała jego triumfalny wzlot i jakże okrutny upadek.
- Syje... I sce jesce las! Lecalem! Jak ptaski! Malem sksydla! I prafje slapalem lisc! - powiedzial uradowany kociak. Machał radośnie ogonem, chcąc pokazać swój dobry humor siostrze. Na jej pyszczku zagościł smutek.
- To przese mnie. Powjedzałam ci o liśca i... i... - nie potrafiła wydukać. Oczy kotki przepełnił smutek.
- Ne mow tak! Lecalem! Było supel! Dzeki tobje... - rzekł. Chciał mówić dalej, ale w jego małej główce... Pojawiła się melodia grana przez wiatr, pląsający wśród traw. Wykonywana przez świerszcze co noc blisko żłobka.
- Siostlo moooojaaaaa slicnaaaa. Smutnaaa ne boodz, boooo... Ne, ne, ne, cekaj... - powiedział Orlik
Kochanaaaaa tyyh maaaaa siooooostloooo
Ne oceniaj sebe sbyt ostlooooo
Boooo jaaa widzaaaaac cieeebieeee
Byleeeem chwileeeee w nebieeeee
I byylooo supeeeel... - Śpiewał wysokim tonem, trzymając się (nieudolnie) wyznaczonego przez siebie rytmu. Jemu jednak prowizoryczna piosenka się spodobała, ale... niestety słowa, które ułożył, zaczęły znikać z jego głowy -... i jus dalej ne wjem.
<Bluszcz?>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
Mioty
Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)
Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)
Miot w Klanie Nocy!
(jedno wolne miejsce!)
Aaa, ale przeurocze uwu
OdpowiedzUsuń