– Niech wszystkie koty zdolne do samodzielnego polowania zbiorą się na zebranie klanu! – głośny okrzyk rozdarł powietrze w spokojnym obozie klanu wilka.
Ostrokrzewik natychmiastowo wypadł ze żłobka bez oglądania się za bratem czy Białym Puchem dobrze wiedząc, co się teraz stanie. W końcu czekał na ten dzień tak długo! Choć nie było do końca tak, jak sobie wymarzył, a do tego mianować na ucznia miał go jego ojciec, z którym nadal nie miał zbyt dobrych relacji; gdy tylko myślał o mającym się właśnie rozpocząć życiu ucznia od razu poprawiał mu się humor. W końcu zacznie coś robić zamiast siedzieć w tej nudnej kociarnii! I nauczy się walczyć! Miał tylko nadzieję, że jego mentorem będzie jakiś potężny wojownik.
– Ostrokrzew, poczekałbyś raz, a nie – burknął Szafirek, gdy wraz z Białym Puchem go dogonili, jednak w jego oczach również było widać błysk podekscytowania.
– Jak mam czekać, przecież to nasz wielki dzień! – miauknął starszy z braci i zerwał się na równe nogi. – Chodźmy bliżej. Wreszcie zostanę uczniem!
– No i całe szczęście, w końcu w żłobku będzie choć trochę spokoju – mruknęła Biały Puch.
– Szkoda tylko, że nie ma z nami Leszczynka – posmutniał trochę Szafirek.
Ostrokrzewik też tego żałował. Wiele razy wyobrażał sobie mianowanie, ale za każdym razem stawali przed przywódcą klanu w trójkę. A teraz Leszczynek będzie miał zaległości przez czas spędzony w legowisku medyków. No ale trudno, kremowy kociak był pewien, że jego brat ich jeszcze dogoni. Sam tego dopilnuje, przecież wszyscy trzej muszą zostać wspaniałymi wojownikami. Nie była to zresztą jedyna różnica. Zawsze myślał, że zaraz po dostaniu mentora wpadnie do legowiska uczniów, żeby obwieścić tą wspaniałą nowinę Jaskółczej Łapie, jednak teraz kotki nie było. Nie był pewny czy tak jak mawiały niektóre koty uciekła, ale miał nadzieję, że nie, bo zawsze wydawała się fajną kotką, a te są prawdziwą rzadkością i nie chciał, by okazała się takim tchórzem. Ale z drugiej strony nie chciał też myśleć, że coś jej się stało… Pozostawała mu więc tylko wersja, że opuściła obóz, żeby robić bardzo ważne rzeczy wojownika i że jeszcze wróci. W końcu powiedziała, że będzie mógł kiedyś zostać mentorem jej kociaków! A Ostrokrzewik bardzo chciał zostać mentorem jak już będzie wojownikiem. Ale cóż, teraz to dopiero on miał zostać uczniem i z tego powodu nawet pomimo rozmyślań i zgadywania, który z kotów będzie go uczył nie mógł usiedzieć w miejscu.
– Leszczynek da sobie radę i dogoni nas w treningu. – Przypomniało mu się o co pytał Szafirek. – Sami tego przypilnujemy, nawet jeśli dostanie jakąś kotkę na mentorkę.
– Czemu… – chciał spytać o coś brat, ale Biały Puch syknęła, że mają być cicho, bo wszyscy już są.
Ostrokrzewik mruknął coś pod nosem, żeby nie wyszło, że posłuchał karmicielki, ale był zbyt podekscytowany, żeby się buntować. A zresztą, przecież przyszły wielki wojownik nie może się źle zachowywać w tak ważny wieczór!
Podeszli jeszcze trochę bliżej.
– Dwójka naszych kociaków jest już gotowa, żeby dostać własnych mentorów i rozpocząć naukę kodeksu wojownika – rozpoczął Iglasta Gwiazda, patrząc na swoje dzieci z malutkim błyskiem dumy w oczach. – Ostrokrzewiku, ukończyłeś sześć księżyców i nadszedł czas, żebyś został uczniem. Od tego dnia, aż do otrzymania imienia wojownika, będziesz nazywany Ostrokrzewiową Łapą. Twoim mentorem będzie Skaliste Zbocze.
Kocurek rozejrzał się i dojrzał podchodzącego bliżej wojownika. Od razu rzuciły mu się w oczy jego blizny. Skaliste Zbocze na pewno był wspaniałym wojownikiem! A on będzie się od niego uczył! A do tego teraz miał już swoje uczniowskie imię! Jego oczy zaświeciły z dumy i radości.
– Ucz się pilnie, a Skaliste Zbocze przekaże ci całą swoją wiedzę – kontynuował Iglasta Gwiazda, by teraz zwrócić się do burego kocura.
Nowo mianowany mentor skinął głową, jednak na jego pysku nie dało się wyczytać żadnych emocji. Kociaka aż przeszedł dreszcz na widok tego chłodnego opanowania.
– Skaliste Zbocze, jesteś gotowy do szkolenia własnego ucznia. Otrzymałeś od swojego mentora, Błotnistej Gwiazdy, doskonałe szkolenie i wykazałeś się swoją lojalnością i wytrwałością. Będziesz mentorem Ostrokrzewiowej Łapy, mam nadzieję, że przekażesz mu całą swoją wiedzę i pomożesz w nauce życia zgodnego z kodeksem wojownika.
Skaliste Zbocze uczył sam przywódca! Kremowy kocurek zignorował pozbawione emocji spojrzenie kocura i z entuzjazmem dotknął się z nim nosem, prawie go przy tym uderzając. Buras się jedynie delikatnie skrzywił.
– Nie spóźnij się na pierwszy dzień szkolenia – mruknął cicho do Ostrokrzewiowej Łapy.
– Na pewno nie spóźnię – obiecał szybko syn Iglastej Gwiazdy i wrócił na miejsce koło Szafirka. Uśmiechnął się sam do siebie. Nareszcie był uczniem!
<Szafirek? Chcesz odpisać?>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkęW Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.
W Klanie Wilka
Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.W Owocowym Lesie
Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
Mioty
Miot w Klanie Klifu i Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)
Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)
Znajdki w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz