BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Straszliwy potwór, który terroryzował społeczność w końcu został pokonany. Owocniaki nareszcie mogą odetchnąć bez groźby w postaci szponów sępa nad swoimi głowami. Nie obeszło się jednak bez strat – oprócz wielu rannych, życie w walce z ptakiem stracili Maślak, Skałka, Listek oraz Ślimak. Od tamtej pory życie toczy się spokojnie, po malutku... No, prawie. Jednego z poranków wszystkich obudziła kłótnia Ambrowiec i Chrząszcza, kończąca się prośbą tej pierwszej w stronę liderki, by Sówka wygnała jej okropnego partnera. Stróżka nie spodziewała się jednak, że końcowo to ona stanie się wygnańcem. Zwyzywała przywódczynię i zabrała ze sobą trójkę swych bliskich, odchodząc w nieznane. Na szczęście luki szybko zapełniły się dzięki kociakom, które odnalazły dwa patrole – żłobek pęka w szwach ku uciesze królowej Kajzerki i lekkim zmartwieniu rządzących. Gęb bowiem przybywa, a zwierzyny ubywa...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Znajdki w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Znajdki w Klanie Klifu!
(jedno wolne miejsce!)

Zmiana pory roku już 14 września, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

27 grudnia 2014

Jarzębinowy Żar

Autor grafiki: fryzia

OGÓLNE
JARZĘBINOWY ŻAR
*Poprzednie imiona: Jarzębina >> Jarzębinowa Łapa
Płeć: Kotka
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Klan Wilka
Ranga: Asystent medyka

- - - -

Właściciel: fryzia (discord)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Jarzębina wyrosła na wysokiego kota — jest zdecydowanie jedną z najwyższych. To zasługa jej długich łap. Wygląda niczym skóra i kości na szczudłach. Cóż, kotka nie należy do najniższych, ale też nie jest szczególnie umięśniona. Sprawia wrażenie wychudzonej, mimo że jej waga mieści się w normie. Mierzy około 36 centymetrów — od łap aż po czubki uszu. Nie licząc ogona, jej długość wynosi 60 centymetrów. Sam ogon natomiast ma aż 45 centymetrów! Jarzębina nie waży dużo — zazwyczaj około 2 kilogramów, czasami 3. Ma krótkie futro, lekko nastroszone na karku. Na końcu ogona znajduje się puszysta kępka przypominająca pędzelek lwa. Również na głowie sierść urosła w taki sposób, że tworzy grzywkę opadającą na prawe oko. A skoro już o oczach mowa — Jarzębina ma oczy niebieskie, głębokie niczym kryształowe jezioro. Patrząc w nie, niejeden kot wręcz „utonął”. Futro ma przeważnie białe, z wyjątkiem grzbietu, górnej strony ogona, pyska oraz kilku miejsc na łapach. Te partie są rude i czarne z pręgami. Jej sierść zawsze lśni, choć często przyczepiają się do niej liście. Pazury ma długie i ostre jak brzytwy, a wibrysy — lekko pozaginane.
Cechy szczególne - Grzywka opadająca na prawe oko, długi ogon i łapy
Kolor sierści - Czarny szylkret calico arlekin (pręgowanie klasyczne na rudym)
Długość sierści - Krótka
Kolor oczu - Niebieskie
Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Jarzębinowy Żar to kotka, która zdecydowanie potrafi postawić na swoim i wyrazić swoje zdanie — głośno i wyraźnie. Nie boi się powiedzieć „nie” i dość rzadko zmienia zdanie. Jest lojalna wobec własnych wartości oraz tych wprowadzonych przez klan, jednak pod wpływem własnej moralności byłaby w stanie zdradzić nawet najbliższych. 
Jest szczera — często do bólu. Uważa, że skoro już mówi prawdę, to powinna powiedzieć wszystko, nawet jeśli oznacza to raniące słowa. Nie lubi ukrywać przed innymi prawdy, ponieważ sama nie znosi, gdy ktoś coś przed nią zataja.
Jarzębina uwielbia pracować — niezależnie, czy chodzi o drobne zadania, takie jak przyniesienie mchu, czy cięższą pracę fizyczną. Nie boi się niczego i chętnie podejmuje się każdego obowiązku — zawsze punktualnie i z dużą dokładnością. Traktuje swoją rolę z powagą i nie lubi zaniedbywać swoich zadań. Często dość ostro wypowiada się o leniwych kotach.
Choć na co dzień wydaje się spokojna, wręcz znudzona, w jej wnętrzu buzują emocje — jak w zamkniętym garnku. W końcu wybuchają, co zazwyczaj kończy się kłótniami, a czasem nawet agresywnymi zachowaniami.
Pomimo względnego opanowania, Jarzębina potrafi podejmować decyzje pod wpływem chwili, bez większego namysłu — co często skutkuje późniejszymi konsekwencjami. Ma tendencję do skupiania się na drobiazgach — czy to w kamieniach leżących na drodze, czy w czyimś zachowaniu. Zamiast koncentrować się na tym, co naprawdę ważne, część uwagi zawsze kieruje na rzeczy mało istotne.
Jest bardzo pamiętliwa — nie zapomina ani krzywd, ani dobroci. Mści się głównie w myślach lub w drobny, niegroźny sposób, ale z czasem jej gniew może eskalować i popchnąć ją do bardziej radykalnych działań.
Jarzębina to dobra aktorka — potrafi zmienić cały swój charakter, by osiągnąć to, czego pragnie. Zdarza się, choć rzadko, że robi to także dla dobra innych.

MORALNOŚĆ

W kwestii moralności Jarzębina bardzo się zmieniła. Choć wychowana w wierze w Mroczną Puszczę, teraz jest wewnętrznie rozdarta. Zaczęła zgłębiać nauki Klanu Gwiazd i z każdym dniem pragnie być im coraz bardziej oddana. Jednak nagłe odrzucenie wszystkich dotychczasowych wartości nie jest łatwe, dlatego kotka pozostaje w rozdarciu. Chce być wierna rodzinie, a jednocześnie — wierna samej sobie. Z łatwością potrafi skrzywdzić każdego, kto stanie jej na drodze, choć ucieka się do tego jedynie w ostateczności. Nie brzydzi się krwi ani śmierci. Byłaby gotowa pozbyć się nawet własnej rodziny, gdyby stanęli przeciwko niej lub stanowili zagrożenie dla wyznawanych przez nią wartości.

CIEKAWOSTKI

⸰ Gdy była kociakiem i młodym uczniem, miała problemy z koordynacją z powodu swoich długich łap.
⸰ Często można zauważyć, jak dmucha w swoją grzywkę lub odgarnia ją łapą z oka.
⸰ Uwielbia spędzać czas w żłobku z kociętami, choć sama nie planuje zostać matką.
⸰ Lubi deszcz oraz burze, a Porę Opadających Liści darzy szczególnym sentymentem — głównie za sprawą kolorowych liści.
⸰ Przekomarzanie się z bratem i drobne zaczepki sprawiają jej przyjemność; w głębi duszy bardzo go kocha.
⸰ Chciałaby mieć ucznia — głównie po to, by pokazać Cis, jak powinno się szkolić młode głowy.
⸰ Jako kociak nienawidziła nudy i często brudziła się w błocie. Nawet teraz, jako dorosła medyczka, nie lubi bezczynności i zdarza jej się zanurzyć łapę w błocie.
⸰ Przez pewną karę pokochała sprzątanie i do dziś dba o czystość obozu oraz legowisk.
⸰ Ze stosu zwierzyny najchętniej wybiera wiewiórki i kolorowe ptaki.
⸰ Wśród jej ulubionych kolorów na pewno znajdują się pomarańczowy, brązowy i żółty.
⸰ Gdy zapytasz ją o ulubioną roślinę, bez wahania odpowie, że jest to mak.
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: VI
Poziom wojownika: ///
Słabe strony:
— Trudność w nabieraniu mięśni (Jarzębina jest kotką o szczupłej budowie ciała, co sprawia, że nigdy nie była w stanie rozwinąć wyraźnej muskulatury.)
— Wrażliwość na ataki (Z racji swojej szczupłej sylwetki i braku solidnej muskulatury, Jarzębina jest wyjątkowo wrażliwa na silne uderzenia. Mocne ataki, czy to pazurami, czy łapami, mogą spowodować poważne obrażenia.)
— Impulsywność (Jarzębina jest kotką impulsywną, która często podejmuje decyzje pod wpływem chwili. Takie podejście sprawia, że popełnia błędy, zarówno w walce, jak i w życiu codziennym.)
Mocne strony:
— Długie łapy (Dzięki długim łapom, Jarzębina zyskuje przewagę w szybkości oraz w umiejętności wspinaczki.)
— Długie pazury (Pazury Jarzębiny są przeciętnie ostre i długie, a kotka czasami zapomina o ich chowaniu. Dzięki tej cechy jest w stanie zadawać głębokie rany, nawet przy stosunkowo małym nacisku.)
— Małostkowość (Dzięki niej jest w stanie wychwycić najmniejsze zmiany w zachowaniu innych kotów. Potrafi wyłapać kłamstwa, manipulacje, a także zauważyć najmniejsze zmiany w tonie głosu czy szybkości oddechu.)

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Prążkowana Kita (Jarzębina ma z ojcem dość neutralne relacje. Nie są sobie szczególnie bliscy, ale zawsze mogą na siebie liczyć.)
Matka - Zalotna Krasopani (Relacja z matką jest raczej przeciętna. Zdecydowanie lepiej układało się między nimi, gdy Jarzębina była kociakiem. Obecnie czasem porozmawiają, lecz nigdy nie są to głębokie rozmowy.)
Rodzeństwo - Kosaćcowa Grzywa (Uwielbia dokuczać bratu i wymieniać się z nim złośliwościami, ale w głębi serca bardzo go kocha.)
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

Topielcowy Lament (*) (Jarzębina uważa go za kłamcę. Wystarczy, że go zobaczy, a w środku aż się w niej gotuje.)
Zabłąkany Omen (*) (Często za nim chodziła — traktowała go jak przyjaciela i chętnie wciągała na wspólne patrole.)
Dyniowa Skórka (Jedna z trzech kociąt uratowanych przez Jarzębinę. Utrzymują koleżeńskie relacje; bardzo zależy jej na szczęściu Dyniowej Skórki.)
Kacza Łapa [*] (Przyjaciółka z Klanu Burzy, która niestety odeszła. Jarzębina tęskni za nią i żałuje, że ich znajomość była tak krótka.)

SZKOLENIE

Mentor - Cisowe Tchnienie (Jarzębina jest wdzięczna za treningi, ale nie czuje z mentorką żadnej głębszej więzi — jest jej raczej obojętna.)
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA
Jarzębina urodziła się (26 grudnia 2024 r) w miocie Prążkowanej Kity i Zalotnej Krasopani, w Klanie Wilka, za panowania Sosnowej Gwiazdy. Wraz z nią na świat przyszedł jej braciszek, Kosaciec. Oboje zostali uczniami — Jarzębina otrzymała imię Jarzębinowa Łapa i rozpoczęła szkolenie jako uczennica medyka. Dość szybko przyswoiła niezbędną wiedzę i została mianowana pełnoprawną medyczką, przyjmując imię Jarzębinowy Żar. Z czasem jej wiara w Mroczną Puszczę zaczęła słabnąć — głównie z powodu przepowiedni otrzymywanych od Klanu Gwiazd. W poszukiwaniu odpowiedzi udała się na spotkanie z medyczką Klanu Klifu, by dowiedzieć się wszystkiego, co możliwe o naukach gwiezdnych przodków. Od tamtej pory pozostaje rozdarta między lojalnością wobec rodziny a własnymi przekonaniami. Na jednym ze zgromadzeń poznała Kaczą Łapę z Klanu Burzy — natychmiast się zaprzyjaźniły. Spotykały się jeszcze kilka razy na granicach. Z powodu własnej głupoty i kłamstwa Jarzębina otrzymała karę, którą odbyła bez większych problemów. Szybko jednak wróciła do pełnienia swojej roli — z powodu nagłej epidemii. Niestety, musiała pożegnać się z Kaczą Łapą, która odeszła. Jarzębina do dziś odczuwa żal i tęsknotę po stracie przyjaciółki.
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)