BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.
W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.

W Klanie Wilka

Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(trzy wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 23 czerwca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

02 kwietnia 2022

Od Kamiennej Agonii

 Jak gdyby nie starczyło całego tego okrucieństwa, które ją dotknęło, narodziły się jej kocięta. Jej plugawe kocięta. Dzieci Piaskowej Gwiazdy.
Została przeniesiona do legowiska starszyzny. Za morderstwo, z którym nie miała nic wspólnego. Zaśmiała się histerycznie w szarym ponurym kącie legowiska. Nie było tu żadnej żywej duszy. Wciąż unosił się znajomy zapach dziadka. Tęskniła. Cholernie tęskniła.
Spojrzała na kulki leżące obok niej. Ledwo się poruszały. Były nieruchome. Dopiero się rozwijały. Miały przed sobą całe życie. Całe życie w nieświadomości, że za ich życie odpowiada tyranka, która nigdy nie powinna być na miejscu przywódcy. Czarna wysunęła pazury i wbiła je w mech. Dlaczego Chabrowa Bryza wybrała kogoś takiego? Gdyby nie ta jedna głupia decyzja, wszystko byłoby okej. Nie byłoby żadnych kociąt. Nie byłoby żadnego smutku. Może byłaby teraz w zupełnie innym miejscu.
Jej wzrok wędrował mętnie po ścianach legowiska. Nie chciała znowu patrzeć. Chciała zamknąć oczy i pogrążyć się w smutku. Skoro nawet klan nie miał nic przeciwko bezpodstawnemu oskarżeniu o morderstwo w jej stronę - co ją tu broniło?
Poród był bolesny dwa razy bardziej, gdy miała świadomość, że na świat przychodzi potomstwo Piaskowej Gwiazdy. Skrzywiła pysk. Dlaczego kremowa tyranka użyła ciała Zajęczej Gwiazdy, by to zrobić? Splugawiła go gwałtem. 
Z jej gardła wydobył się kolejny nerwowy śmiech. Pomoc z góry nie przyszła. Może Klan Gwiazdy to kłamstwo? Albo słodkie kłamstewko wpychane każdemu kocięciu do pyska, albo banda niewdzięcznych umarlaków, którzy nie dostrzegali cierpienia na tym pieprzonym świecie.  Dlaczego patrzyli na to wszystko, co ją spotkało, i nie protestowali? Dlaczego pozwolili Piaskowej Gwieździe dojść do władzy? Dlaczego pozwolili, by liderka zabiła jej matkę? Dlaczego pozwolili na śmierć jej mentora? Dlaczego pozwolili na śmierć jej ojca? Dlaczego pozwolili na nienawiść? Dlaczego pozwolili na podział i rasizm? Dlaczego pozwolili na bezpodstawne oskarżenie o morderstwo kociąt? Na gwałt?
Nie byłaby w stanie znowu kogoś zabić. Morderstwo Pszczelego Pyłku leżało na jej barkach, odciskając straszliwe piętno za każdym razem, gdy chciała przekonać się o własnej dobroci. 
Nawet, gdyby przeprosiła świat za swoje występki, nikt by nie posłuchał. Tak to działało. Nie ma miejsca na litość. Prychnęła. Nienawidziła wszystkiego, co ją otaczało. Klan Burzy już nie był dla niej jak dom. Był jak wylęgarnia rasistów i obrzydliwych popleczników Piasek. Nienawidziła ich wszystkich.
Zamknęła oczy, czując napływające do nich łzy, gdy jedno z kociąt zbliżyło się do jej brzucha. Odwróciła pysk w stronę zawiniątka i otworzyła lekko powieki. Jej futro nastroszyło się, gdy zobaczyła znajome żółte ślipia. Odsunęła się gwałtownie w sam kąt. Jej pazury łapczywie łapały się twardego skalnego podłoża. 
Żółte oczy.
Szylkretowe futro.
One były rude. Urodziła rude dzieci.
Dreszcz przeszedł przez całe jej ciało, paraliżując każdą najmniejszą jego partię. 
Czy świat z niej kpił?
W zielonych oczach odbiło się przerażenie. Wzrok powiódł po kociętach. Zbyt młodych, by rozumieć, co się dzieje wokół. 
Te złociste ślepka były zbyt znajome. Wpatrywały się w nią niezrozumiałym spojrzeniem. Ale widziała w nich tylko drwinę. Pogardę i szyderstwo Piaskowej Gwiazdy. 
Nosiły na sobie jej znak.
Nosiły na sobie JEJ żółte oczy. 
Wsunęła pysk we własne łapy. Tyranka będzie miała ubaw.
Dostała swoją zemstę. Niech już idzie. Niech zostawi ich wszystkich w spokoju.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz