Wojowniczka westchnęła cicho, leżąc obok swojej siostry i obserwując jej miarowy oddech. Nawet teraz, kończywszy trening przychodziła do niej wieczorem, aby wtulić się w nią i poczekać, aż uśnie. Ciernista Łodyga, mimo że niewielka, była bardzo stabilna. Przy niej pointka, wbrew podobnego wzrostu, wydawała się malutka i krucha. Ostatnie wydarzenia wymęczyły obie siostry i nikt nie próbował temu zaprzeczać. Powrót Białej niewiele zmienił. Ich matka, dowiedziawszy się o utracie Księżyca i Przepiórki, popadła w depresję. Buraska już wtedy wiedziała, że to ona musi być zimnokrwosta i pilnować, aby jej rodzina trzymała się w kupie. Jeśli pozwoli sobie na słabość, ucierpi cała trójka. Odczekała jeszcze kilkadziesiąt bić serca, a następnie powoli, delikatnie się podniosła. Nie chciała przypadkiem obudzić Ćmiej Łapy. Burzowa Łapa uśmiechnął się, widząc, jak przyjaciółka powoli się podnosi. Ciernista Łodyga wiedziała, co chce powiedzieć. Już kilkakroć powtarzał jej, że świetnie sobie radzi. Denerwowało ją to. Nie miała przecież innego wyboru. Zbyła burego cichym prychnięciem i wybyła z legowiska. Błądząca Łapa był akurat na patrolu, co zadowalało burą. Sama nie wiedziała, co bylokilkadziesiąt gorsze. Jak się na nią gniewał, czy jak próbował otoczyć opieką? W obu tych przypadkach czuła, że go obciąża. Wcale tego nie chciała. Powoli wlazła do legowiska wojowników. Biała Sadzawka poruszyła się, widząc córeczkę.
– Ciernista Łodygo – szepnęła, podchodząc do niej – byłaś u terminatorów, prawda?
Bura z wolna pokiwała głową. Jej matka otarła się lekko o jej polik.
– To takie cudowne, że starasz się pomóc Ćmiej Łapie. Gdybym tylko ja mogła...
Pręgowana wbrew własnej woli przewróciła oczami. Mogła. Mogła pomóc Ćmie. Była jej matką, a liliowa po prostu potrzebowała wsparcia. Tak samo zresztą, jak Cierń. Młoda wojowniczka starała się jednak zrozumieć matkę. Straciła syna. Kocię, o które dbała od najmłodszych lat. Ciernista nie mogła jej do końca obwiniać.
– Nie przejmuj się – mruknęła cicho – nie jesteśmy już małymi kociakami, damy sobie radę. Tobie na pewno też jest ciężko.
Biała Sadzawka jedynie uśmiechnęła się z wdzięcznością, pozwalając córce położyć się we własnym leżu. Ciernista Łodyga westchnęła głęboko, czując jak ciężar przevytego dnia opada na nią z równą siłą, jak burzowy piorun uderza w ziemię. Zamknęła oczy, oddając się w miejsce, gdzie każdy powinien być bezpieczny. Oddając się błogiemu snu.
Gdyby jeszcze przyszedł on tak łatwo, jak tego oczekiwała.
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkęW Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.
W Klanie Wilka
Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.W Owocowym Lesie
Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
03 maja 2018
Od Ciernistej Łodygi
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz