BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

24 lipca 2017

Pisanie sowim piórem #2

Postanowiłam wyrwać Sowie z dupy pupy pióro i wykonać część następną mini-poradnika "Pisanie sowim piórem".
W poprzedniej części skupiono się na wizualnym oglądzie opowiadania, w tej skupimy się na opowiadania fabularnej stronie.

Jak pisać, aby pisać dobrze?
W ostatnim czasie pełno na blogu pojawia się pytań o stojącą fabułę i nudną akcję w opowiadaniach. Winą obarcza się o to administrację, tylko nieszczęśliwie wina stoi bardziej po stronie powódek niż oskarżonych. Dlaczego?
Jak doskonale wiadomo historia tworzy się powoli. Nie możemy nagle zrzucić z nieba jakiegoś elementu, który zmieni momentalnie wszystko. Element ten powinien powstawać powoli, ale wiele osób nie pozwala się rozwinąć jego zarodkowi.
Wypomnę teraz najczęstsze błędy popełniane przez postacie, które ważą na fabule:
1. LOVE, LOVE; PEACE, PEACE
Na blogu wiele jest postaci, które wszędzie wokół siebie rozsypują kwiatki. Niektóre robią to tak ostentacyjnie, że nawet innych to śmieszy. Tymczasem to nic zabawnego, a bardzo poważny problem. 
Postacie pokojowe zagrażają fabule, ponieważ nic ich nie rusza. Mówisz im, że są brzydkie - uśmiechają się; mówisz im, że są głupie - uśmiechają się; mówisz im, że są zakałami lasu - śmieją się dalej jak głupi do sera. U niepozornych postaci nie jest to aż tak złe. Ktoś obelgą zasiewa nasz Element - blokowany jest od razu po zasianiu i nikt nawet nie zwraca na to uwagi. Gorzej, kiedy mowa tu o postaci ważnej, wyżej stojącej, np. o liderze lub zastępcy. Wypowiedzenie wojny liderowi to wypowiedzenie wojny całemu jego klanowi. Każda obelga, jaką lider wyrzuci do kosza to jakiś procent pretekstu do wojny. 
2. BRAK UPRZEDZEŃ
Wiele jest postaci, które za nic mają czyjeś słowa. Dla przykładu: ktoś mówi, że jakaś postać jest taka i taka, a jego rozmówca postanawia sam się o tym przekonać. Niby nic złego - w naszym świecie także są osoby, które nie ulegają plotkom. Ale brak uprzedzeń także może zabierać Elementowi szansę na rozwój.
Przytoczmy ostatnie wydarzenia jakimi były ataki Srebrnego Pyska na Malinową Gwiazdę. Zrozumiałym może być brak reakcji Klanu Nocy na ich codzienną sprzeczkę, ale ich problemy wylane zostały na inne klany. To aż zaskakujące, że nikt nie uwierzył słowom Srebrnego Pyska, gdy mówiła o słabości Klanu Nocy. Był to idealny moment do zaaranżowania wojny, jednak zaprzepaszczony.
3. POSTACIE WSZECHWIEDZĄCE
Niby taka Mary Sue, ale nie do końca. To nie tyle postać wie, co się stanie jak tak zrobi, o ile wie to jej właściciel. Jako postacie nie chcemy popełniać błędów, ale jako ich właściciele powinniśmy się starać, aby nasz kot raz na jakiś czas zrobił coś, czego będzie później żałował. Winą tego, że autor wie wszystko może być blokowanie błędów. A jak wiadomo wiele ciekawych i trudnych rzeczy dzieje się po naszych błędach. Za przykład można podać błąd, jakim w książce były partnerstwa międzyklanowe. Niby kilku osobom się upiekło, ale były też takie, jakim wyszło to na złe. Szara Pręga był zmuszony opuścić klan, Błękitna Gwiazda oddać swoje dzieci, a przykład Klonowego Cienia aż przykro przytaczać. 
Inną sprawą są niesłuszne wojny, jakich nie wywołano. Z małą ujmą na honorze Białej Gwiazdy, ale to o niej mowa. Blog miał okazję ruszyć dzięki błędowi, jaki popełnił Lamparci Krok - uprzedzony oskarżył Klan Wilka o porwanie. Był to idealny pretekst do wojny, ale Biała Gwiazda nie poddała się jemu w imię "może to nie tak". Niesłuszna wojna nie wybuchła, a blog został pozbawiony ciekawego wątku.
4. ZAPOMNIANI WOJOWNICY
Bardzo często zapominamy o istnieniu postaci NPC. W opowiadaniach pojawiają się jeszcze rzadziej niż jakiekolwiek inne koty, a w większości przypadków nigdy nic nie mówią. Poświęcamy postaciom NPC zdecydowanie za mało uwagi. Przecież mogą nas z nimi łączyć relacje większe niż z innymi wojownikami. Ponadto każda postać NPC odgrywa równą rolę w opowiadaniach co inne grywalne postacie, a jeżeli zajmuje w klanie wysoką pozycję - jest jeszcze istotniejsza.
Uwaga ta nie dotyczy jednak tylko NPC. W niektórych wątkach na okrągło przetaczają się ci sami wojownicy. To irytujące, zwłaszcza, że klany nie składają się tylko z trzech, czterech kotów.
5. IGNORANCJA DLA KLANU GWIAZDY
Naprawdę niewiele jest postaci, które wiedzą czym jest Klan Gwiazdy. Racja, każdy może mieć inny poziom religijności, ale na ogół wojownicy powinni wierzyć w swoich przodków. Tymczasem większość liderów nie pamięta o Klanie Gwiazdy, choć ma świadomość jego prawdziwości; wielu medyków także nie pamięta w co wierzy, a przecież MUSZĄ w nich wierzyć; żaden wojownik nawet nie zaklnie na swych przodków; uczniowie udają, że nic nie wiedzą, a kocięta nic nie wiedzą. To jest bynajmniej głupie.

No... Może to na razie tyle, jeśli chodzi o błędy. A jaki mają one wpływ na przebieg wydarzeń? Oczywiście przyczynowo-skutkowy.
No bo gdyby Króliczy Skok nie powiedział Jasnemu Mchu, że jest króliczym bobkiem ten by się nie obraził i go nie zaatakował. Gdyby go nie zaatakował, Jasny Mech nie straciłby wzroku. Gdyby nie stracił wzroku nie wpakowałby się w tarapaty i nie został zabity. A gdyby go nie zabili, jego najlepszy przyjaciel, Dębowa Gwiazda nie chciałby się zemścić. Gdyby nie chciał się zemścić nie wybuchłaby wojna, w której zmarł Kwiecisty Pąk, a gdyby ona nie zmarła... itd.
Tymczasem u nas wygląda to tak:
Króliczy Skok mówi Jasnemu Mchu, że jest króliczym bobkiem, a ten odpowiada mu śmiechem.

Każda decyzja z przeszłości ma wpływ na przyszłość. Możemy blokować strumień wydarzeń i zmieniać ich bieg, ale możemy tym samym odebrać historii kaskady wydarzeń.
Teraz przykład przyczynowo-skutkowy z historii bloga:
Gdyby Wodna Łapa nie chciał zaatakować Kamiennego Pazura, Poranna Rosa nie próbowałaby go powstrzymać i samodzielnie rozwiązać problemu. Gdyby nie pobiegła za Kamiennym Pazurem nie wpadłaby w pułapkę Pomarańczowej Stopy, nie zabiłaby swojego wroga i nie osłabła w walce. Gdyby nie osłabła w walce i nie zaatakowała Onyksowego Łowcy, ten nie zabiłby jej jednym ruchem. Gdyby jej nie zabił, wściekły Czarna Gwiazda nie zaatakowałby Klanu Klifu i nie zabił Ametystowej Chmury i Rudej Łapy. Gdyby tego nie zrobił Onyksowy Łowca nie zostałby liderem i nie zdecydowałby się zaatakować Klanu Wilka. Gdyby tego nie zrobił Promienista Łapa nadal by żył, a Klan Wilka nie stracił większości swoich terenów i zaufania do Klanu Klifu. Gdyby Klan Wilka nie stracił zaufania, Jelenia Gwiazda i Spopielona Gwiazda zawarłyby ponownie sojusz...
Jak widać, połowa wydarzeń na blogu zależała od czegoś prostego - od matki chcącej chronić dziecko. To największy przykład zachowania, które miało wpływ na dalszy bieg wydarzeń na tym blogu. I wcale nie zależał od jednej osoby, a od pięciu (w tamtych czasach była to niemal połowa bloga).

Jeszcze jedną, bardzo ważną uwagą jest przestrzeganie paragrafu 3 regulaminu, w szczególności zwracamy uwagę na punkt 3, oraz punkt 10, a także na punkt 3 paragrafu 2.
Umieszczone są w nich wskazówki odnośnie innych błędów w opowiadaniach.

Mam nadzieję, że weźmiecie sobie te uwagi do serca.
~ Cebuliusz

3 komentarze:

  1. Bynajmniej =/= przynajmniej hhhbwnbdnjedIBENBDJBODNAVUJODBEJVDOJEIEBNDBOANNE

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W ogóle mówisz o tym, że postaci nie przejmują się opinią czy obelgami. Czyli co, mamy nagle zrobić z nich przewrażliwionych agresorów, bo coś ma się dziać na fabule? Pls

      Usuń