-Biała Mgło?- podeszłam do swojej byłej mentorki.- Dziękuje że miałaś do mnie cierpliwość.
-Nie przesadzaj.- powiedziała- może i czasem się nie słuchałaś, ale nie byłaś kłopotliwa.- uśmiechnęłam się. Miałam pomysł jak spędzić ten dzień.
-Iskrzące Futro!- zawołała przyjaciółkę. Ruda kotka podbiegła do mnie.- Chciałabyś iść ze mną na polowanko?- zapytałam.
-Jasne.- odpowiedziała.- A zatem chodźmy.- poszła w strunę wyjścia z obozu. Kiedy tylko wyszłyśmy, poczułam zimny wiatr, wiejący w pysk. Ah... Za to właśnie kochałam Klan Burzy. Wiatr dawał poczucie wolności. Kamienie dawały przyjemnie podłoże. Iskrzące Futro chyba się zniecierpliwiła, bo zaczęła mnie poganiać. Głębiej w lesie poczułam zapach stadka królików. Dałam znać rudej wojowniczce by za mną poszła. Gdy zobaczyła to stado, od razu opadła do pozycji łowieckiej. Już miała skoczyć, gdy nagle stanęła jak wryta.
-Czuję dwunożnych-powiedziała. Ja też stanęłam. Z krzaków wyszła kasztanowa kotka. Obudziły się we mnie wspomnienia z dzieciństwa. ,,Tchóóóź!" Śmiała się jej siostra jako kociak. Wygladała jak ta pieszczoszka. Czy to możliwe?
-Kim jesteś i co robisz na terenie Klanu Burzy?!- Iskrzące Futro już przygniatała kotkę do ziemi.
-Puść ją!- obroniłam pieszczoszkę. Powinnam bronić klanu, ale przecież to mogła być moja siostra! Kotka otrzepała się z piachu.
-Suzi! Ashoka! Jak miło was widzieć!- powiedziała uśmiechnięta. Głos miała głośny i odważny, ale rownież melodyjny.- Ale wy jesteście chude! Dwunożni was nie karmią?
-Po pierwsze: Nie jestem Suzi, tylko Iskrzące Futro. Po drugie: nie mieszkamy z Dwunożnymi, jesteśmy wierne Klanu Burzy. Po trzecie: skąd znasz moje imię?!- Iskrzące Futro nadal nie darzyła jej zaufaniem.
-Jak to skąd- zaśmiała się.- Jesteś moją siostrą, jak mogłabym nie znać twojego imienia?
-Nie nie nie, Yeardley, musiało ci się coś pokręcić. Ona nie może być twoją siostrą, ja nią jestem- coś zaczęło się dziać nie tak.
-Wiem, ale ona też jest naszą siostrą. Nie pamiętacie?- popatrzyła na nas zdziwiona. Zmarszczyłam pyszczek i pokręciłam przecząco głową.- Eh... Udowodnię wam. Ashoka, mówiłaś jej, jak wygladała nasza mama?
-Nie-odpowiedziałam strasznie gestykulując.
-A więc, Iskrzące Futro, jak wygladała twoja mama?
-Em.... Była szara..... Z niebieskimi oczami.... Praktycznie jak Fiolet.
Była pieszczochem, nazywała się Maple
Otworzyłam pysk ze zdziwienia, ale za chwile go zamknęłam.
-Ale to jeszcze nic nie znaczy. A jak wyglądał ojciec?
-Był zielonookim rudaskiem.
-Nasz był kasztanowy.-stwierdziła Yeardley.- Znaczy, że jesteś naszą siostrą przyrodnią. Przepraszam, pomyliłam się.
>>Wieczorem, kiedy wreszcie udało nam się coś upolować i wróciłyśmy do obozu<<
Zamyślona skubałam mysz. Powiedziałyśmy Yeardley, by nie oddalała się tak od legowiska dwunogów, bo gdybyśmy nie były to my, może skończyło się gorzej. Podniosłam wzrok na rudą kotkę. Iskrzące Futro nawet nie tknęła nic ze sterty.
-Iskrzące Futro...- kotka spojrzała na mnie swoimi niebieskimi oczami- Obiecaj, że to nie zepsuje naszej przyjaźni.
-Obiecuje. Udawajmy, że wcale nie wiążą nas więzy krwi.
-Zgadzam się.
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
Mioty
Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)
Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)
Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)
Em... Jak rudy, czarny i brązowy kot mogą być rodzeństwem?
OdpowiedzUsuńTeż tego nie wiem. Genetyka się gdzieś zgubiła...
UsuńBo... Bo tak ma być.... :C
UsuńMoże ojców miały innych
UsuńO jeżu już zmieniłam.
UsuńFioletowa... Może lepiej być przyrodnim rodzeństwem... To wtedy będzie miało sęs...
OdpowiedzUsuńTak, SES, na pewno XD
Usuń