BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.
W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.

W Klanie Wilka

Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(trzy wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 23 czerwca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

24 czerwca 2022

Od Pasikonikowej Łapy CD. Różanej Łapy (Różanej Przełęczy)

Zatrzymały się. Pasikonik uciekła wzrokiem od mentorki, której wzrok zdawał się przewiercać na wylot. 
— Pasikonikowa Łapo, może opowiesz nam o Nocniakach. — padło z jej pyska. 
Położyła uszy. Tak bardzo jej nie znosiła. Kremowa zawsze wiedziała, jak ją upokorzyć. 
— Więc? — uniosła brew Błady Zmierzch. 
— Śmierdzą i jedzą ryby. — mruknęła pod nosem. 
Mentorkę nie ucieszyła ta odpowiedź. Wywróciła oczami, cicho prychając.
— Przestań popisywać się przed siostrą, bo skończą się wasze wspólne patrole. — mruknęła, ruszając dalej. 
Pasikonik trzepnęła ogonem. Nie popisywała się. Czym niby miała? Brakiem wiedzy. Durna wojowniczka. 
— Nie ma co na nią tracić nerwów. — mruknęła Różana Łapa, wyprzedzając kotkę. — To tylko strata energii. 
Pasikonik zagryzła język. Nie miała siły i z nią się kłócić. Siostra nie rozumiała. Kremowa znęcała się nad nią. Ciągle tylko wymagała od niej nie wiadomo czego. Ciągle ględziła i paplała non sensy. 
— Idziesz?
Ruszyła niechętnie za ogonem szylkretki. 
— Chciałabym już zakończyć ten trening. Mieć to z głowy. — wyznała, zerkając na mentorkę. — Nie widzieć dłużej jej pyska. 
Róża uniosła brew. 
— Obawiam się, że przez to, iż jesteście w tym samym klanie nie będzie z tym lekko. — mruknęła do siostry. 
Pasikonik nie odpowiedziała na to. Dobrze to wiedziała. 

* * *

Jej rodzeństwo zostało wojownikami. Tylko ona wciąż w tyle. Jak zwykle. Pomimo zlotów i upadków i tak widywała ich razem. Tylko ona zawsze na uboczu i wykluczona. Irytowało ją to. Nie umiała nic z tym zrobić prócz kolejnych ataków irytacji i gniewu. Przerażone i niepełnosprawne ciało uniemożliwiało jej to. Zlęknie przed wszystkim ją więziło. Złapało w szpony niczym matkę. Nie pozwalało na normalne funkcjonowanie. Na postawienie się komuś. Na błahe odezwanie się. Zjeżone futro nie chciało przestać sterczeć. Makabryczne wspomnienia nie chciały opuścić jej łba. Krążyła po obozowisku jako kłębek nerwów, unikając jak ognia swojej mentorki jak i każdego innego.. Słyszała już różne rzeczy na swój temat, lecz jedna szczególnie ją dobijała. 
"Zupełnie jak matka"
"Druga Wilcza Zamieć"
Wystarczyło samo napoczęcie rozmowy na temat jej pseudo matki, by kotkę powoli trafiał szlag. A najgorsze w tym wszystkim było to, że mieli rację. Cholerną rację. Nawet była zbyt przerażona, by zaprzeczyć. Język bezradnie plątał się w gardle. 
— Pasikonikowa Łapo?
Zwróciła łeb niechętnie w stronę siostry. A ona czego chciała?

<Róża?>

[przyznano 5%]

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz