BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Nocy!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

01 lipca 2018

Od Popiół C.D Nocy

Obudziłam się. Tata złapał Noc i nie pozwolił jej wyjść ze żłobka. Ciekawe jaki miał ku temu powód? Może, gdy spałam, Noc zrobiła coś ciekawego, co Borsuczej Gwieździe się nie spodobało? Wstałam i podeszłam do nich.
- O jak już Popiół jest, to jej też wyjaśnię - zaczął - Macie ZAKAZ wychodzenia ze żłobka przez CAŁY wschód słońca.
- Jak to! - krzyknęłam - Ale tak nie można! Chcecie zrobić z nas nic nierobiące kluchy! Jak nie będziemy się ruszać, to nigdy nie damy rady zostać wojownikami! Kociaki zawsze wychodziły na dwór i się bawiły! A my co, jakieś specjalnej troski jesteśmy!
- Po pierwsze nie zwracaj się takim tonem do ojca - tatuś wyraźnie się zdenerwował - Po drugie nie zmienię zdania po waszym ostatnim wypadzie, a po trzecie to ja decyduje, kiedy zostaniecie uczniami, a aktualnie ty nie masz szacunku do starszych.
- Mam, ale teraz straciłam do ciebie - odezwałam się cichutko i uciekłam w kąt żłobka, płacząc. Lider musiał wrócić do swoich obowiązków. A Noc podeszła do mnie i liznęła mnie w uszko, a ja uśmiechnęłam się do niej. Największa więź wśród ze wszystkich kotów łączyła mnie właśnie z Noc. Była moją najukochańszą siostrzyczką. Na drugim miejscu w tej hierarchii był Wąsik i Jaskółczy Śpiew i tata. Obserwowaliśmy wschodzące słońce. Łapy korciły nas, by wybiec ze żłobka, lecz wiedzieliśmy, że Borsucza Gwiazda ciągle obserwuje żłobek. Kochałam tatę, dzisiejsze wydarzenie tego nie zmieniło, lecz i tak byłam na niego zła. W końcu Jaskółczy Śpiew zaprowadziła nas do medyczki, która zbadała nas dokładnie i pytała nas, czy coś nas boi, czy jest nam zimno, a także inne pytania. Na końcu podsumowała.
- Wszyscy są zdrowi i wspaniale się rozwijają - wszyscy się ucieszyli, oprócz taty, który zachował kamienną twarz i patrzył się na nas pustym wzrokiem. Wróciliśmy do żłobka.
- Mamo czy możemy pójść na dwór - powiedzieliśmy razem, ładnie się uśmiechając.
- Zdecydowałam, że będziecie mogli wychodzić tylko ze mną, aż do końca pory nagich drzew.
- Ale my jesteśmy zdrowi - powiedział błagalnie Wąsik, lecz ta nie brała tego pod uwagę. Miałam coś powiedzieć, lecz szybko zrezygnowałam, słabo być skłóconym z dwójką rodziców. Usunęliśmy się w kąt.
- Tak nie może być - zaczęła Noc - chcą zrobić z nas medyków, niezdolnych do walki.
- Musimy coś zrobić, bo mama nie wyjdzie z nami na dwór, bo po prostu woli tu siedzieć.
- Może przejmiemy władzę nad żłobkiem - podsunęłam pomysł.
- Dobry pomysł - powiedziała szylkretka - Myślicie, że ich też w to wciągniemy - pokazała pyszczkiem na dzieci Różanego Pola.
- Im więcej nas, tym lepiej - powiedziałam. Wytłumaczyliśmy im nasz plan. W końcu Wąsik wskoczył na największy kamień w żłobku.
- Uwaga! Uwaga! - krzyknął, a królowe spojrzały na niego - Żłobek zostaje przejęty, teraz rządzi nim KLAN MOKRYCH ŁAPEK - nazwa nawiązywała do możliwości zabawy na śniegu. Wskoczyliśmy na kamienie po bokach. Razem było nas sześciu. Królowe były zdezorientowane.
- Liderem jestem ja WĄSATA GWIAZDA - spojrzeliśmy zdenerwowane na niego, zapomniał o nas - A zastępcami są POPIÓŁ i NOC!

< Noc? Przejmujemy żłobek >-< >

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz