Sowa rzuciła się na swoją ofiarę, rozpruła jej brzuch pazurami i zaczęła pochłaniać informacje, a zainteresowanie i satysfakcja spływały po jej pysku i szyi.
Kotka była tak wchłonięta, że minęło parę sekund, zanim dotarło do niej pytanie Kruczego. Wzdrygnęła się i uśmiechnęła nerwowo do zastępcy.
- Tak, to już ostatnie! Co się dzieje podczas zimy? Bo wtedy przecież jest strasznie zimno, zwierzęta zasypiają i trudno znaleźć cokolwiek do jedzenia...
- Czym jest zima? - syknął kocur.
- No przecież to ostatnia pora roku! - zachichotała. - Spada dużo śniegu, dni są bardzo krótkie, zwierzęta zasypiają, ptaki odlatują, liście już spadły z drzew...
- Masz na myśli Porę Nagich Drzew? - spytał kocur, a pod nosem mruknął coś o "cholernych dwunożnych i ich dziwnych nazwach".
- Ch-chyba tak!
- No więc, Pora Nagich Drzew jest bardzo trudnym do przetrwania czasem. Często atakuje zielony lub nawet czarny kaszel, a kocięta, które urodziły się w tym momencie, mają małe szanse na przeżycie. Bywa, że stosunki między klanami są bardzo napięte, bo z powodu małej ilości pożywienia niektórzy wojownicy polują na wrogich terenach! - wręcz warknął Kruczy Wąs. - Łamią kodeks wojownika, a przez takich osobników może nawet wybuchnąć wojna!
- Ale przecież... - Sowa już zaczynać dyskusję, gdy pomyślała trochę dłużej. W jednym klanie może być piętnaście kotów, lecz może polować tylko trójka. Trójka kotów musi w ciągu jednego dnia znaleźć piętnaście, a może i dwadzieścia myszy, nornic, wróbli i jeszcze je upolować, co wcale nie jest takie łatwe. A tu nagle wbija im jakiś kretyn, kradnie z ich ziemi ich ofiarę i zanosi swoim towarzyszom. - Dobra, mniejsza. Powiedz mi jeszcze kodeks wojownika, bo to pewnie coś ważnego i już się zmywam.
- To miało być już ostatnie pytanie...
Doskoczyła do zastępcy z miną naburmuszonego dziecka i miauknęła:
- Powiedz mi kodeks wojownika, albo... - rozejrzała się, po czym podbiegła do najbliższego drzewa i chwyciła leżącą tam szyszkę - alpo szuce f ciepie szyszko! To jeszt szantasz!
Kocur wpatrywał się w pieszczoszkę z zażenowaniem i może też z oburzeniem. Uznała, że tego nie widzi.
- Ha! Widże, że ne chcesz mófić! - krzyknęła pieszczoszka i rzuciła szyszką. Upadła ona u stóp kocura, a on trącił ją łapą.
- A więc to na ciebie nie działa... - mruknęła Sowa mrużąc oczy - No to spoko! Ja już muszę uciekać, skarbeńku, bo pewnie siostra moja się o mnie martwi, ale się nie smuć, puchatku, bo zamierzam tutaj przyjść jutro, o tej samej porze, a ty, skarbie, masz tutaj być! Jutro też dwa pytania ci zadam, a teraz uciekam! - palnęła Sowa, po czym odwróciła się i zaczęła biec w stronę swojego domu. - Uważaj na siebie, kochanie!!! - rzuciła w biegu.
<Krucz, kochanie? :v>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz