Kiedy dotarłem na miejsce zastałem spustoszony obóz. Wciąż unosił się tu zapach kotów z klanu Wilka. Było mi ich bardzo szkoda, Onyksowa Gwiazda przesadził. Wtem zobaczyłem jego syna leżącego na ziemi. Nie żył. Kiedy inne koty biegły po mnie wspominały, że został ranny i potrzebuje natychmiastowej opieki, niestety nie zdążyliśmy na czas. Kto by pomyślał, że jeszcze kilka dni temu ten młody kot bawił się ze swoją siostrą przed legowiskiem, a teraz leży nieżywy. Było mi go szkoda, jednak wiedziałem, że to nauczy czegoś lidera, a przynajmniej powinno. Wojna jest straszna.
- Wiedziałem, że to tak się skończy- mruknąłem bardziej do siebie, jednak Onyksowa Gwiazda to usłyszał i spiorunował mnie wzrokiem. Udałem skruchę i podkuliłem ogon. Kiedy wszyscy tak lamentowali nad zdechłym kotem, ja poszedłem się rozejrzeć. Zmierzałem powoli w stronę medyka, nawet nie wiem czemu. Sam słodki zapach mojej utraconej miłości mnie przyciągał. Nagle zauważyłem jej sierść na ziemi i trochę krwi. Czy ona żyje? Bardzo się o nią bałem. Nie wiem gdzie poszła i czy nie jest poważnie ranna. W tym właśnie momencie postanowiłem jej poszukać któregoś dnia. Wszedłem do jej nory i rozejrzałem się. Budową przypominała naszą, z klanu Klifu, lecz było to coś innego, przed wszystkim rodzaj z jakiego zbudowane jest to miejsce. Wyczułem jej posłanie. Położyłem się na nim i schowałem głowę w łapy by chodź na chwilę znowu ją poczuć. Mimo tak krótkiej znajomości darzę ją ogromnym uczuciem. Westchnąłem cicho i zwinąłem się w kulkę na jej posłaniu. Tęsknie. Tak potwornie. Nagle usłyszałem jak ktoś wchodzi do szałasu. Lekko drgnąłem i zanim zdążyłem zejść zobaczyłem lidera. Zmarszczył swój płaski pysk i spojrzał na mnie zdziwiony.
- Co ty tutaj robisz?!
- Zmęczyłem się chodzeniem. Mam chorą łapę, muszę odpoczywać- wytłumaczyłem się oczywiście kłamiąc. Nie mogę się przyznać do niczego. Lider nie dał się jednak tak łatwo obejść.
- A czemuż to na posłaniu medyka?
- A nim nie jestem?- spytałem i uśmiechnąłem się lekko. Onyksowa Gwiazda prychnął a jego pysk był wręcz kamienny.
- Naprawdę nie mam nastroju na żarty- syknął- odpowiedz na pytanie, albo ci pomogę.
- Po porostu z doświadczenia wiem, że posłanie medyka jest wygodniejsze, to jasne- kolejna głupia zagrywka, jednak tym razem rudy lider połknął haczyk.
- Niech będzie.
Nastała cisza, żadne nie potrafiło wymyślić tematu do rozmowy. W końcu wstałem i wyszedłem z legowiska medyka a Onyksowa Gwiazda poszedł za mną. Popatrzyłem na niego i jego smutne spojrzenie skierowane na syna. Usiedliśmy nieopodal lamentujących kotów.
- Bardzo mi przykro- szepnąłem do niego- chciałbym móc go uratować. Ale nie mogę.
- Czy wiesz jak to stracić kogoś bliskiego? Wiesz jaki to ból. Straciłem już prawie każdego kogo kocham. Każdego. Ametystowa Chmura, Ruda Łapa, Promienista Łapa. Została mi już tylko moja kochana Piaskowa Łapa...- pysk lidera wykrzywiał się od smutku i bólu. Kiwnąłem głową na znak, że rozumiem.
- Wiem co to znaczy. Sam straciłem siostrę. Może byłem młody i głupi, ale to była dla mnie trauma. Widziałem jak umiera. Jak tonie w rzece. Nie mogłem pomóc, nikt nie mógł. Straciłem też inne rodzeństwo, ale go nie znałem. Mój mentor zginął broniąc mnie przed dwoma kotami.Zlitowały się nade mną i zostawiły z truchłem ukochanego mentora. Nic nie mogłem zrobić. Zawsze byłem i będę słaby. Nic tego nie zmieni. Nigdy- skuliłem się i położyłem ogon na łapach. Spojrzałem w dół na kałużę w której odbijało się moje oblicze. Słaby kot bez oka. Kaleka. Nikt ważny. Onyksowa Gwiazda spojrzał na mnie jakby z żalem. Szturchnął mnie łapą i kiwnął głową.
- A więc wiesz jak to jest. Jest nas dwóch. Jednak ty nie straciłeś miłości ani kociąt tak niedawno jak ja.
- Straciłem miłość- palnąłem zanim zdążyłem zrozumieć sens swych słów. Onyksowa Gwiazda zjeżył się i rzucił mi mordercze spojrzenie. Skuliłem się bardziej niż to możliwe i wpatrzyłem w ziemie. Chciałem stąd uciec. Ja najdalej.
- Jak to...ty? Przecież jesteś medykiem?!
- Ale nie zawsze nim byłem, tak?!- warknąłem i odszedłem w przeciwnym kierunku.
<<Onyksowa Gwiazdo? Jeszcze z tobą nie pisałam ;w;>>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkęW Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.
W Klanie Wilka
Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.W Owocowym Lesie
Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
Mioty
Miot w Klanie Burzy!
(dwa wolne miejsca!)
Znajdki w Klanie Klifu!
(trzy wolne miejsca!)
Miot w Klanie Nocy!
(trzy wolne miejsca!)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz