BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Straszliwy potwór, który terroryzował społeczność w końcu został pokonany. Owocniaki nareszcie mogą odetchnąć bez groźby w postaci szponów sępa nad swoimi głowami. Nie obeszło się jednak bez strat – oprócz wielu rannych, życie w walce z ptakiem stracili Maślak, Skałka, Listek oraz Ślimak. Od tamtej pory życie toczy się spokojnie, po malutku... No, prawie. Jednego z poranków wszystkich obudziła kłótnia Ambrowiec i Chrząszcza, kończąca się prośbą tej pierwszej w stronę liderki, by Sówka wygnała jej okropnego partnera. Stróżka nie spodziewała się jednak, że końcowo to ona stanie się wygnańcem. Zwyzywała przywódczynię i zabrała ze sobą trójkę swych bliskich, odchodząc w nieznane. Na szczęście luki szybko zapełniły się dzięki kociakom, które odnalazły dwa patrole – żłobek pęka w szwach ku uciesze królowej Kajzerki i lekkim zmartwieniu rządzących. Gęb bowiem przybywa, a zwierzyny ubywa...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Zmiana pory roku już 16 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

13 lutego 2014

PIERWIOSNEK

Autor grafiki: xxx
OGÓLNE
PIERWIOSNEK
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kotka
Orientacja: Niezdecydowana
Przynależność: Samotnik
Ranga: Samotnik

- - - -

Autor: marsalkatile@gmail.com
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Pierwiosnek to niska kotka o zielonych oczach i wątłej posturze, która mimo to emanuje pewną elegancją. Jej futro jest półdługie o ciekawym umaszczeniu: w głównej mierze jasne, za to na grzbiecie, głowie i wierzchniej stronie ogona przyciemnione. Na łapach występują tzw. akcenty. Oczy tej kotki są jej największą ozdobą - są one jasne, zielone i połyskujące.
Cechy szczególne - ///
Kolor sierści - czarna srebrna pręgowana dziko z akcentami
Długość sierści - półdługowłosa
Kolor oczu - zielone

CHARAKTER
Opis Pierwiosnek ujmuje wewnętrzne sprzeczności jej charakteru, które tworzą barwną mieszankę cech pozytywnych i negatywnych. Z jednej strony jest to istota życzliwa i skora do pomocy, szczególnie w stosunku do swojej rodziny, co ukazuje jej miłość i lojalność do bliskich. Z drugiej strony jednak wykazuje zmienny i niezdecydowany charakter, co sprawia, że jej zachowanie jest silnie zależne od towarzystwa, w jakim się znajduje.
Pierwiosnek jest kimś, kto ma skłonność do oceniania innych i wydawania szybkich, nieprzemyślanych osądów, co może prowadzić do nadmiernych i nieuzasadnionych krytyk wobec nowo poznanych osób. Jest także skłonna do ostrego języka i wykazywania zawziętości wobec przeciwników, co powoduje, że może być trudna do zniesienia w konfliktowych sytuacjach. Łatwo zajść jej za skórę.
Nie grzeszy inteligencją, za to nadrabia zaradnością i zdaje się szybko przyswajać nową wiedzę. W swoim życiu kieruje się romantycznymi ideałami, dążąc do znalezienia swojej drugiej połowy. Jednakże ma tendencję do skupiania się na zysku i posiadaniu więcej niż inni, bez względu na konsekwencje dla nich, co ukazuje jej egocentryzm i zazdrość.
Mimo że Pierwiosnek może wydawać się opanowaną duszą, to podczas trudnych wydarzeń często przejawia agresywny charakter. Jednak potrafi zachować spokój w niesprzyjających sytuacjach i jest odpowiedzialna i zawzięta w swoich działaniach. Należy jednak pamiętać, że rzadko kiedy zastanawia się nad konsekwencjami swoich wyborów, co może prowadzić do impulsywnych i nierozważnych decyzji. Jej pozytywne i negatywne cechy charakteru tworzą interesującą mieszankę, która sprawia, że jest to osoba fascynująca, ale też trudna do przewidzenia i niejednoznaczna.
Nieustannie poszukuje przygód i nowych doświadczeń, uwielbia urozmaicać swoje życie. Wyznaje zasadę, jakoby każdy był kowalem własnego losu i tylko ona ma wpływ na to, jak potoczy się jej historia.
MORALNOŚĆ

Trudno jednoznacznie określić jej moralność. Wydaje się, że jest to postać o moralności dość elastycznej, która kieruje się głównie własnymi interesami i potrzebami. Z jednej strony, jest miła, życzliwa i skora do pomocy wobec członków swojej rodziny, co wskazywałoby na jej pozytywne podejście do relacji międzyludzkich. Z drugiej strony, wobec osób nieznajomych stara się zachować dystans i jest skłonna do ostrego słownictwa oraz fizycznej przemocy w konfliktach, co może świadczyć o braku szacunku dla innych i podejściu, które przemoc traktuje jako metodę rozwiązywania problemów.
Ponadto wykazuje tendencje do koncentrowania się na własnych potrzebach i zyskach, bez względu na skutki dla innych. Jest to cecha charakteru, która może wskazywać na moralność egoistyczną. Ostatecznie, jej moralność zależy od sytuacji i kontekstu, w którym się znajduje.

CIEKAWOSTKI

— Fascynują ją wszelkiego rodzaju formy rywalizacji. Do wszystkiego podchodzi z nastawieniem na zwycięstwo, dlatego też bywa zdolna do wyzwania na drobny pojedynek nieznajomego i znacznie silniejszego od niej kota, co skończyłoby się skrzywioną miną i posiniaczonym ciałem.  
— Wierzy, że w poprzednim życiu była wiewiórką.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: I
Słabe strony: Przede wszystkim jest słabej postury, co może prowadzić do problemów z wytrzymałością fizyczną. Ma tendencję do rozpraszania się podczas wykonywania ważnych zadań, czego skutkiem jest masa popełnianych przez nią błędów. Często działa na podstawie pierwszego odruchu, zamiast przemyśleć sytuację i podejść do niej ze spokojem i rozsądkiem. 
Mocne strony: Pierwiosnek jest bardzo zaradna - potrafi znaleźć rozwiązania nawet w najtrudniejszych sytuacjach(w które nie pakowałaby się, gdyby nie jej impulsywne działania). Nie boi się podejmować wyzwań i radzi sobie w nich sprawnie. Potrafi przyswajać nową wiedzę w krótkim czasie, choć nie zawsze jest to wiedza przydatna do życia. Oprócz tego, dzięki swojej zwinności jest w stanie wykonać wiele skomplikowanych ruchów i uników.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Smalec
Matka - Nocna Tafla
Rodzeństwo - Świetlik
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

Bliscy - ///
Wrogowie - ///
SZKOLENIE

Mentor - ///
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA
Pewnego dnia Nocna Tafla w końcu uciekła z Klanu Wilka podczas chaosu wojny. Uciekając, trafiła na tereny Owocowego Lasu, ale nie mogła wyjść stamtąd z powodu korka samochodowego na moście. Tam spotkała samotnika o imieniu Smalec, który pomógł jej się stamtąd wydostać. Gdy już byli na terenach niczyich, Smalec pokazał Nocnej Tafli swój pokaźny zapas kocimiętki nieznanego pochodzenia. Kocur zaczął ją jeść, ale Nocna Tafla poprosiła, aby się z nią podzielił. Smalec się zgodził, a po kocimiętkowym szale kotce została pamiątka pod postacią kociąt. Teraz Nocna Tafla miała nowy cel - musiała zająć się swoimi małymi i zapewnić im bezpieczne i szczęśliwe życie.
Z tego zamętu powstała Pierwiosnek — dosyć chaotyczne kocię, które stawia pierwsze kroki w tym świecie, zupełnie nieświadome tego, jak wiele zmian może wnieść każdy wschód słońca. 
Zmarła w wieku 25 księżyców przez wykrwawienie po ataku kuny.
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)