BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Nocy!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

14 lutego 2022

Od Jałowego Pyłu do Splątanego Futra

Obudził się w zaśnieżonym obozie. Gdzie nie spojrzał tam tylko biały puch, okrywający wszystko co się da. Pora Nagich Drzew dotknęła ich niespodziewanie. Połowa Klanu odśnieżała, druga odpoczywała, nieliczni zajmowali się jakimikolwiek dającymi pożytek aktywnościami. Na chwilę patrole były wstrzymane, więc teoretycznie wszyscy powinni być w obozie. Zrobił się tu niemały tłok, jednak nigdzie nie mógł wypatrzeć znajomych mu pysków. Pewnie pracują gdzie indziej.
- Jałowy Pyle! - usłyszał spokojny głos Zajęczej Gwiazdy, który wraz ze swoją zastępczynią ustalał role innych przy ogarnianiu tego całego syfu. - i Splątane Futro! Wyjdźcie z obozu poszukać suchego mchu do legowisk.
- Tak małym patrolem?
- Jak na razie bardziej potrzebni wojownicy są nam tutaj. Jeśli znajdziecie za dużo chętnie wyślemy więcej. - powiedział biały. Na tle śnieżnobiałej zaspy, którą stał się obóz burzaków i srebrnego nieba wyglądał jak część mroźnej krainy. Tylko zielone oczy lśniły, zdradzając bycie kotem, a nie lodem. Spojrzał niechętnie na Splotkę, która była równie nieusatysfakcjonowana dobraniem pary, co on. 
- Miejmy to już za sobą. - warknęła niechętnie wojowniczka. 

***

Mchu było jak na lekarstwo. Znikome porosty nie nadawałyby się by wymościć nimi chociażby legowisko gąsienicy, a co dopiero dorosłego kota!
- Myślę, że jeśli mamy coś znaleźć, to w lesie. - powiedział starając się nie brzmieć sykliwie, choć było to trudne. Zaczynał rozumieć, dlaczego Kamienna Agonia jej tak bardzo nie znosiła. To było zrozumiałe.
Ruszył szybkim krokiem w stronę zarośli, przedzierając się przez pustynię szadzi. Mróz szczypał go w łapy, ale przynajmniej Splotka nie narzekała aż tyle. Wybuchłby, gdyby musiał słuchać jeszcze jednego kobiecego biadolenia.
Drzewa stanowiły skuteczną ochronę przed całym zimnem, które otuliło Klany. Było tu o wiele przyjemniej, niż na otwartej przestrzeni, gdzie szalał wiatr i dziadek mróz. Brr.
Minął pieniek, spod którego nie widać było już nawet kory. Idealne. Wystarczy na co najmniej kilka legowisk. Skinięciem łba zwrócił uwagę szylkretki, która tak samo jak on zaczęła rozrywać i zbierać mech. Był pokryty przymrozkiem, ale Jałowy był pewien, że i tak nic lepszego się nie znajdzie. 
- Miło z twojej strony. - rozległ się śmiech, na dźwięk którego Jałowkowi uszy stanęły na sztorc. Splątane Futro zrobiła to samo.
- Słyszałaś?
- Nie, jestem głucha. - rzuciła przez zęby. Sama ruszyła na przód, szukając kota, który powinien siedzieć w obozie. Niewątpliwie był to inny burzak. Od razu wyczułby ostrą woń samotnika, gdyby to był jakiś nieklanowiec. Zaprzestał roboty i ruszył za wojowniczką, ukrywając zainteresowanie. 
Długo szukać nie było trzeba. Pod wysokim, liściastym (teraz tak właściwie już nie) drzewem siedziała dwójka kotów. Mimo umorusania śniegiem wojownicy wyglądali bardzo znajomo. Zwłaszcza niebieska szylkretka.. Obłoczek?!
Z taką samą odrazą Splotka wpatrywała się w rudego kocurka. Falująca Tafla? Co oni na Klan Gwiazdy tu robili? Chyba nie..?
- Specjalnie dla ciebie szukałem pół nocy tego kwiatka. Przepiękna roślina dla przepięknej kotki. - cętkowany upuścił półżywego chwasta na ziemię, zaraz przed łapami Obłok, która ponownie zachichotała. 
- Nie musisz mi tego wypominać za każdym razem, gdy się spotykamy. - zamrugała kilka razy zalotnie. Chciał odsunąć gałązkę, która zasłaniała mu widok, ale tylko zaszeleściła głośno. Spłoszony cofnął się, czując wzrok calico. 
- Co to było? - córka niebieskiego zmierzyła wzrokiem pobliskie krzaki.
- Pewnie wiewiórka. Nie przejmuj się. - miauknął spokojnie i przysunął się do kotki. - Obłoczna Myślo, chmurko moja, czy zostaniesz mo...
- Dość! - syknęła Splotka, podnosząc się z krzewów i patrząc na niedoszłą parę. 
- Obłok? Ty i Falka..? Naprawdę?
- Nie będziecie mi życia układać! - miauknęła zjeżona kotka.

<Splątane Futro?>
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)