BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.
Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 3 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

24 lutego 2022

Od Czajki (Czajkowej Łapy) CD. Węgielka (Zwęglonej Łapy)

Czajka nastawiła uszu, słuchając uważnie braciszka. Polowanie było świetnym pomysłem! Ale czy mama poluje? Nigdy nie widziała, jak wraca z obozu z czymś do jedzenia... to może zapolują za nią? Nauczą ją, jak to robić! Świetnie im idzie polowanie na kulki mchu, więc myszy czy króliki nie będą dla nich problemem! Szczególnie, że przecież i tak się nie ruszają. Zawsze tylko leżą w miejscu jak ktoś je przynosi do żłobka.
- Na pefno sie uciesy - zapewniła i siebie i Węgielka z uśmiechem błyszczącym na pyszczku. Z tą myślą oboje czekali, aż mamusia się obudzi, jednak gdy ten czas nadszedł, kocica tylko wstała i bez słowa wyszła, a biała mama zatrzymała ich przy wyjściu. Mimo tłumaczeń, Zajączek nie chciał ich przepuścić, mówiąc coś, że to niebezpieczne czy coś podobnego. Kpiła sobie z niebezpieczeństwa! Byli już duzi, więc mogli iść chociaż troszkę pomóc mamusi! Zajęcza Gwiazda niestety nie dał się przekonać nieustraszoną postawą młodej kotki. Niezadowoleni Węgielek i Czajka postanowili, że jak biały nie będzie już ich pilnował to razem się wybiorą i przyniosą mamie śliczną zdobycz. 

* * *

W zaciszu prawie pustego leża uczniów, otulona cieniem jaki rzucał strop jaskini, w ciszy obserwowała, jak Kamienna Agonia wychodzi na patrol, zostawiając przy tym Zwęgloną Łapę za sobą. Czarny z uśmiechem pożegnał się z mentorką i chwyciwszy coś z stosu zwierzyny, rytmicznym krokiem podreptał do legowiska terminatorów. Wchodząc rzucił jej dziarskie "cześć", po czym ułożył się wygodnie niedaleko i zaczął zajadać niedużego wróbla. Czajka skrzywiła pysk, a jej ogon grał wolnego marsza uderzając o ziemię. 
To nie tak, że przestała lubić Węgielka. Był jej ukochanym braciszkiem i nie porzuciła by go ot tak, bo coś jej się nie podoba. Ale... była tak cholernie zazdrosna. Zazdrosna o jego relacje, jego bezproblemowe usposobienie i jego piękne, czarne futro. Za każdym razem jak widziała rozczulająca się nad nim Kamień w porównaniu z tym, jak zastępczyni patrzyła na nią, Różę czy Pasikonik zalewał ją wrzątek. Jad trawił jej gardło i żołądek, a chcąc się go pozbyć potrafiła niekiedy syczeć na wszystko co się rusza. Na samą myśl o tym zjawisku zagryzała zęby i piorunowała każdego spojrzeniem. Jeśli miała zły humor, każdy w legowisku o tym wiedział. 
I tak było tym razem. Widząc minę Czajkowej Łapy, Węgielek podniósł nos znad zwierzyny i przekręciwszy głowę, posłał jej zdziwione spojrzenie.
- Jesteś... głodna? Mogę się podzielić jak chcesz... - odezwał się "łaskawca". Czajka wywróciła oczami, prychając pod nosem. 
- Nie, bo Kamienna Agonia mi kłaki powyrywa jak zobaczy, że jem coś przed treningiem - powtórzyła słowa mentora. Teoretycznie nigdy nie widziała ani nie doświadczyła takiego zachowania ze strony czarnej, jednak nie miała zamiaru negować tego, co przekazał jej Rozżarzony Płomień. Węgielek spojrzał na nią z podobnym szokiem, jaki ona doznała, gdy pierwszy raz usłyszała to stwierdzenie. Kolejne prychnięcie wydarło się spod jej nosa, a futerko na karku delikatnie się uniosło. - No cóż, ale mam nadzieję, że śniadanko ukochanemu uczniowi naszej cudownej zastępczyni smakuje - wycedziła przez wyszczerzone w sztucznym, przesadzonym uśmiechu, próbując jakoś pozbyć się przytłaczających ją emocji. 


< Zwęglona Łapo? >

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz