BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.
W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.

W Klanie Wilka

Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(trzy wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 23 czerwca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

22 października 2016

Od Jaszczurczego Ogona C.D. Miodowego Futerka

Pomysł Miodowego Futerka nie był wcale taki bezsensowny. Nie jadłem nic od wczorajszego wieczoru, więc w moim brzuchu panowała wielka pustka. Zobaczyłem, jak Popielate Futro podchodzi ptaka siedzącego dość nisko na gałęzi i sam zacząłem węszyć. W końcu złapałem trop królika, dość świeży. Musiał przebiec tędy na krótko przed naszym przybyciem. Niestety zwierzę udało się w kierunku terenów Klanu Burzy. Niech to! Kolejny trop należał do mniej obiecującej zwierzyny - do ryjówki. Musiałem się jednak tym zadowolić i po chwili tropienia dorwałem ją w leśnej ściółce. Szybko zjadłem zdobycz i wróciłem do reszty patrolu.
Wtedy zobaczyłem wojowników schodzących ze wzgórza. Kiwnąłem na nich głową.
- Klan Burzy... - mruknął Popielate Futro obojętnym tonem.
- Chodźmy... - prychnąłem odwracając głowę. - Nie ma sensu stać i czekać, aż nas zaatakują.
Podszedłem do jednego z granicznych drzew i je opryskałem. Potem ruszyliśmy dalej, w kierunku Wielkiego Drzewa.
Nie wolno znaczyć terytorium między klanami. Należy ono tak samo do Klanu Wilka, jak i do innych klanów. Przynajmniej tak powiedziała mi Jelenia Gwiazda, kiedy się tu przeprowadziliśmy.
Od Wielkiego Drzewa ruszyliśmy Głęboką Ścieżką. Czuć było tu zapachy Klanu Klifu i innych. Racja, ostatnio medycy byli na wyprawie do tej ich Księżycowej Zatoczki...
- To patrol Klanu Wilka! - usłyszeliśmy nagle jakiś głos. Natychmiastowo spojrzałem w górę i dostrzegłem rudego kociaka.
- Pokrzywowa Łapo! - syknął za nim inny kot. Młodzieniec pobiegł w jego kierunku. - Na Klan Gwiazdy!
Wojownik stanął w miejscu. Jego biała sierść się nastroszyła. Chwilę później podbiegł do nich jeszcze jeden rudy kot. Wysunąłem pazury gotów do walki. Tamte koty zachowały się podobnie.
- Nie możecie nas zaatakować na świętej ziemi! - oznajmiła Miodowe Futerko
- Nie zmierzacie do Księżycowej Zatoczki. Jesteście patrolem! - syknęła biała kotka. Nachyliła się lekko do rudego ucznia, a ten kiwnął głową. Wtedy koty ruszyły w naszym kierunku. Byłem gotów do tej bitwy. Mój patrol pobiegł na nich. Zaczęliśmy walkę, a mi przypadło walczyć z białą kocicą.
Kotka była agresywnie nastawiona. Wbijała co chwila zęby i pazury w moje ciało, a jej ataki były niezwykle szybkie. W końcu złapałem ją w pazury i przydusiłem do ziemi.
- Agh! Skąd w tobie tyle siły kotku? - syknęła. Widziałem zaciętość w jej zielonych oczach. Była gotowa zrobić wszystko, by wygrać.
- Klan Wilka, odwrót! - zawołałem i puściłem wojowniczkę. Pobiegłem na nasze terytorium, a mój patrol za mną. Byliśmy już daleko w głębi, kiedy się zatrzymaliśmy.
- Co to było? Już wygrywałem! - syknął Popielate Futro.
- Gdybym też walczyła z uczniem mówiłabym tak samo! - prychnęła Miodowe Futerko. - Jaszczurczy Ogon mądrze zrobił. Walczyliśmy z Klanem klifu na ich terytorium. Takie walki bez poparcia lidera są złamaniem Kodeksu, mam rację Jaszczurczy Ogonie?
Duma nie pozwalała mi się przyznać do strachu, jaki ogarnął mnie w trakcie walki. Kiwnąłem głową.
- Masz rację Miodowe Futerko.

<Miodowa? Popiół?>

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz