Od Fioletowej Chmury C.D. Droździej Łapy

Poczułam się, jak bym nagle wpadła w głębię oceanu. Nie mokrą. Zimną. Głęboką. Pustą. Jakby cała moja dusza była czymś takim. Głęboka i pusta.

-F-f-fioletowa Chmura?

-Ty… Ty chciałeś uciec?

Nastała cisza. Nie była to jednak błoga cisza, której czasem każdy z nas potrzebuje.

-T-to nie tak…

-Nie martw się. Nie wybuchnę gniewem.- spojrzałam na niego spode łba niebieskimi oczami. Tak głębokimi, jak była wtedy moja dusza.-Powiedz.

Droździa Łapa patrzył na mnie, jakby nie zrozumiał. Po chwili zaczął jednak wątpliwie mówić.

-Bo ja… Ja nie nadaje się na wojownika.

-A czemu tak uważasz?

I znowu. Cisza.

-Jestem słaby! N-nic nie potrafię, nie przydam się klanu! A u pieszczochów, na pewno nikogo nie zawiodę.

-Nie koniecznie musi tak być.- Cały czas patrzyłam na swoje puchate łapy.- W głębi duszy wiesz, że taki nie jesteś. Ja wierzę, że w środku jesteś godny Klanu Tygrysa

Kocur patrzył na mnie zaskoczony, nawet uchylił pyszczek, ale nic nie powiedział. Tak. Zrobiłam to. Dla wielu byłoby to niedorzeczne, że zakochałam się w uczniu. Ale cóż miałam z nimi zrobić? Miłość jest silniejsza niż wszystko. A ja kocham właśnie jego. Pewnie i tak nie raz przyłapał mnie na wgapianiu się w jego błękitne oczy, płynęła w nich woda. Nie taka, jak u dwunożnych: sztuczna. Tylko prawdziwa, piękna i dzika. Nie obchodziło mnie, jeżeli on mnie nie kocha. Ja i tak będę kochała jego. Zawsze.

Niestety, zdałam sobie z tego sprawę za późno. Teraz, gdy chce odejść? W takiej chwili to nic nie znaczy.

Nigdy mu jej nie wyznałam, a teraz mimo to jest już za późno.

Nawet jeżeli zdecyduje się odejść, ja będę ja będę o niej śniła.

Zaczęłam głęboko oddychać. Nie mogłam pozwolić na łzy. Musiałam się z tym pogodzić. Krystaliczne, lodowate powietrze mi w tym pomagało.

-Nie będę podważała twojego zdania. Każdy z nas ma prawo wolnej woli, więc rób co uważasz. Może spotkasz moją rodzinę? Nie martw się, nikomu nie powiem. Tylko pamiętaj.- spojrzałam głęboko w tą ,,wodę”- Dla mnie nigdy nie byłeś kotem o mysim sercu. Będę tęskniła.

<Drozd?>

Jak się naładowałam tą weną to napisałam ... mam nadzieję, że się spisałam. Ale może lepiej nie psujmy fabuły nagłym rozmyśleniem, co, Naiz? ;) Ale to twoja decyzja.