BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Klifu!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Zmiana pory roku już 3 sierpnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

20 grudnia 2016

Od Srebrnego Pyska

Czy ja dobrze słyszę, czy te małe uszka jakimi obdarzył mnie los tak przeinaczają prawdę? Ta mała istotka nazwała mnie najlepszą wojowniczką Klanu Nocy? I chce posłuchać o Czarnej Gwieździe?... Niesamowite!
- Nigdy nie przychodziliście do mnie z takimi prośbami - mruknęłam odwracając się do uczennicy. Patrzyła na mnie wyczekująco.
- Zazwyczaj to, co mówiła mama wystarczało - odparła Ciepła Łapa. - Ale ostatnio trochę o tym myślałam... Jaki był tata? Znałaś go, prawda?
- Owszem, znałam - rzekłam kiwając głową. - I bardzo pragnęłam w końcu przekazać wam tą opowieść.
- Czyli opowiesz? 
- Tak - powiedziałam. - Chodźmy tam, pod legowisko lidera. Malinowa Gwiazda jest na patrolu, a wolałabym, żeby nie słuchała o Czarnej Gwieździe.
- Dlaczego? - spytała lekko zaskoczona uczennica.
- Każdy wspomina czasy twojego ojca inaczej Ciepła Łapo - wyjaśniłam. - Nie chcę, żeby Malinowa Gwiazda zasiała w tobie jakiekolwiek wątpliwości. 
Usiadłyśmy tuż przy wejściu do legowiska. Owinęłam łapy ogonem.
- Może opowiesz mi najpierw, co wiesz - zaproponowałam. - Żebym nie powtarzała ci w kółko tych samych głupot.
- Wiem, że tata był liderem Klanu Nocy i to on go założył. Miał kiedyś partnerkę, Poranną Rosę, ale ona dawno temu umarła. Była matką Wieczornego Blasku, czyli jest on moim starszym bratem. Potem tata wybrał mamę na nową partnerkę. Mama była w ciąży i urodziła Płomienną Pręgę, potem odeszliśmy ze starych terenów i zamieszkaliśmy tutaj. Mama znów była w ciąży. Wtedy tata umarł, a potem my się urodziliśmy - powiedziała szybko uczennica. Rzeczywiście, wiedziała bardzo dużo. Musiałam z uznaniem kiwnąć głową.
- Nakrapiany Kwiat mówiła wam, jak wyglądał Czarna Gwiazda? Jaki był? - Próbowałam lepiej przetestować wiedzę młodej uczennicy.
- No... Był czarny... Nie ma w Klanie podobnych kotów... - wyjąkała Ciepła Łapa. - A był ponoć miły i czuły. I silny! No i waleczny! Podobno był bardzo dobrym liderem.
- Bardzo dobry to więcej niż za mało powiedziane - mruknęłam z przekąsem. - Cóż, widzę że wiele wiesz, ale mimo wszystko masz małe braki w znajomości historii. Może zacznijmy od tego, że nie wymieniłaś całego rodzeństwa. Poranna Rosa miała więcej dzieci.
- No tak! Ale Wodna Gwiazda to nie mój brat! On nie był synem Czarnej Gwiazdy - pisnęła kotka.
- Tak. Ale Poranna Rosa miała jeszcze córkę i dwóch synów. Oni byli potomkami naszego lidera - wyjaśniłam. - Twoja siostra była oczkiem w głowie Czarnej Gwiazdy. Kochał ją chyba jeszcze bardziej niż synów. Mówił, że jestem do niej podobna. Jednak ta córka, Długoszka miała na imię - ona zmarła jeszcze jako kociak.
- To okropne! - pisnęła Ciepła Łapa. - Mama nic nam o tym nie mówiła!
- Może wolała nie pamiętać? Kiedy giną kocięta zazwyczaj wolimy zapomnieć, że były i tak wcześnie spotkały Klan Gwiazdy - powiedziałam. - Ale jej bracia żyli dłużej. Cicha Łapa umarł jako uczeń. Czarna Gwiazda nigdy nie mówił mi o nim wiele. Był to kocur, który po prostu był. Żył i przepadł jak ciche wspomnienie... 
- A ten ostatni? 
Zamknęłam na chwilę oczy. Ciepła Łapa mimo wszystko powinna wiedzieć o swoim bracie. To bardzo ważna część historii Czarnej Gwiazdy i jego rodziny. 
- Błękitna Burza - przedstawiłam go. - Był pierwszym kociakiem, który urodził się w Klanie Nocy. I ukochanym synem Czarnej Gwiazdy. Ale o nim się głośno nie mówi. To zdrajca!
Moja słuchaczka westchnęła lękliwie. 
- Zazwyczaj nie wymawiamy nawet jego imienia! - mówiłam dalej. - Na prośbę Wieczornego Blasku, Wodnej Gwiazdy i moją. No i dla dobra Nakrapianego Kwiatu.
- Co takiego zrobił? - spytała nadal zdumiona uczennica.
- Ohydztwo! - prychnęłam z pogardą. - Najbardziej bezczelny i niehonorowy sposób zdrady! Kocięta z pieszczoszką!
- Och! Mój nieszczęsny brat! - westchnęła szylkretka.
- Nie nazywaj go bratem! - warknęłam. - On nie zasługuje na to, by mówić o nim jak o członku rodziny! Był tak bezczelny w swoim postępowaniu, że jedno z kociąt przyniósł do Klanu Nocy. Potem, gdy Czarna Gwiazda poznał prawdę jego "syneczek" go zamordował. W sensie; zabrał jedno z żyć. 
- Co się teraz dzieje z Błękit... to znaczy - Zdrajcą?
- Nie żyje. I niech gnije w Miejscu Gdzie Brak Gwiazd! Osobiście zadbałam, by tam trafił. Ale jeżeli chcesz opowiadać innym o Zdrajcy pamiętaj o dwóch zasadach: nie wolno wymawiać jego imienia i nie wolno mówić o nim z twoją mamą.
- A to dlaczego?
- Zdrajca był jej uczniem. Złamał jej serce. Dobrze, wróćmy do tematu. Powinnaś wiedzieć, że ja i Czarna Gwiazda byliśmy sobie bardzo bliscy. Traktował mnie z miłością nawet, kiedy Nakrapiany Kwiat urodziła Płomienną Pręgę. Nikt nie wie o nim tyle, co ja. 
- Zauważyłam - zaśmiała się Ciepła Łapa.

<Ciepła Łapo?>
Posted by
.

4 komentarze:

  1. Anonimowy20 grudnia 2016 20:14

    "ja i Czarna Gwiazda byliśmy sobie bardzo bliscy." W mojej głowie zabrzmiało to bardzo źle xDD

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. ρєяѕнєяση20 grudnia 2016 20:39

      Kochanie, to miało brzmieć dwuznacznie. Srebrny Pysk przecież nawet słowem nie wspomniała, że to dlatego, ze jest jego wnuczką.

      Usuń
  2. Atraxx20 grudnia 2016 20:28

    W jakim sensie "źle"?

    ~Wilcza

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Anonimowy21 grudnia 2016 06:44

      Przyjdź do mojej klasy to chłopacy ci wyjaśnią xDD

      Usuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)