BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Dla owocniaków nadszedł trudny okres. Wszystko zaczęło się od śmierci wiekowej szamanki Świergot i jej partnerki, zastępczyni Gruszki. Za nią pociągnęły się śmierci liderki, rozpacz i tęsknota, które pociągnęła za sobą najmłodszą medyczkę, by skończyć na wybuchu epidemii zielonego kaszlu. Zmarło wiele kotów, jeszcze więcej wciąż walczy z chorobą, a pora nagich drzew tylko potęguje kryzys. Jeden z patroli miał niesamowite szczęście – natrafił na grupę wędrownych uzdrowicieli. Natychmiast wyraziła ona chęć pomocy. Derwisz, Jaskier i Jeżogłówka zostali tymczasowo przyjęci w progi Owocowego Lasu. Zamieszkują Upadłą Gwiazdę i dzielą się z tubylcami ziołami, pomocą, jak i również ciekawą wiedzą.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot u Samotników!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Burzy!
(dwa wolne miejsca!)

Miot w Klanie Klifu!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Owocowym Lesie!
(dwa wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 7 grudnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

06 maja 2014

Tojadowa Kryza

Autor grafiki: zeno0313
OGÓLNE
TOJADOWA KRYZA
*Poprzednie imiona: Tojad >> Tojadowa Łapa
Płeć: Kocur
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Klan Nocy
Ranga: Wojownik

- - - -

Właściciel: luizasuzuki (dc)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Tojadowa Kryza to wyjątkowy kocur o niebanalnym wyglądzie i intrygującym umaszczeniu. Jego futro sprawia wrażenie podzielonego na dwie części – jedna z nich, pokrywająca głowę, grzbiet, połowę łap oraz mniejszą część ogona, pokryta jest ciepłym rudym kolorem, ozdobionym ciemniejszymi pręgami. Reszta jego ciała jest biała, co dodaje mu piękności i urody. Na jego głowie można ujrzeć delikatną, rudą grzywkę, a czubki uszu zdobią niewielkie, jaśniejsze, rude pędzelki. Jego futerko jest gęste i bardzo długie, w które zaplecione są tojady. Kocur posiada duże, mocno umięśnione barki i silne łapy. Całość jego wyglądu dopełniają jego mocno zielone oczy.
Cechy szczególne - Pędzelki na czubkach uszu, lekka ruda grzywka i tojady wplecione w futro
Kolor sierści - Rudy pręgowany cętkowanie bicolor
Długość sierści - Długa
Kolor oczu - Zielone
Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Tojadowa Kryza stara się być dla innych kotów miły, lecz nie zawsze mu to wychodzi. W młodości nie rozróżniał dobra od zła, przez co często był chamski, stara się to teraz naprawić. Rzecz jasna lubi czasem komuś słownie dokuczyć, ale tak, by dany kot się nie obraził. Tojadowa Kryza często mówi coś głupiego. Wydaje mu się, że inni przez to go bardziej lubią, ale zazwyczaj wychodzi po prostu na mniej mądrego. Dlatego kiedy nadchodzi moment, w którym kocur musi być poważny, to wydaje się jakby był zupełnie inny. Rudzielec lubi często żartować z różnych rzeczy i ogólnie się śmiać. Stara się widzieć pozytywy w różnych sytuacjach i zawsze szuka skutecznego rozwiązania. Od brata zielonooki nauczył się częściej obserwować otoczenie i zauważać różne rzeczy, przez co często jest na czasie z plotkami, chociaż nie lubi rozmawiać o kimś za czyimiś plecami. Kiedy kogoś nie lubi, to pokazuje to wprost zamiast owijać w bawełnę. Kocur zawsze stara się wyglądać na silnego, przez co często chodzi z wypiętą klatą i wysoko zadartym pyskiem. Czasem zielonooki może się wydawać zarozumiały, ale tak naprawdę zawsze, kiedy powie komuś coś niemiłego, to zastanawia się jak go później przeprosić. Rudzielec często wychodzi na chaotycznego, gdyż stara się wszystko szybko załatwiać, dlatego często wbiega do obozu niczym burza, dowiaduje się co ma zrobić i od razu go nie ma.

MORALNOŚĆ

Tojadowa Kryza wierzy w Klan Gwiazdy. Kocur nigdy nie patrzy wstecz, chyba, że się jakoś w przeszłości skompromituje, ale zazwyczaj stara się o tym zapomnieć. Głosi, iż wszyscy są równi, ale w jego mniemaniu zawsze on i osoby które wielbi będą wyżej postawione i ogólnie lepsze, tym bardziej on.

CIEKAWOSTKI

- Ulubionymi kwiatami Tojadowej Kryzy są tojady, po których ma część imienia.
- Tojadowa Kryza boi się kun, gdyż kiedyś przez jedną nieomal zginął.
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: V
Słabe strony: Tojadowa Kryza nie wyrabia na zakrętach, gdy jest rozpędzony. Często do jego długiego
futra wplątują mu się gałęzie, przez które trudniej jest mu walczyć.
Mocne strony: Tojadowa Kryza szybko zauważa niebezpieczeństwo, więc i szybko reaguje. Posiada dobry refleks i dużą siłę w barkach.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Kasztan [*] — Nigdy nie poznał.
Matka - Wężynowy Kieł — Kocha swoją matkę i często ją odwiedza.
Rodzeństwo - Rosiczkowa Kropla — Kocha siostrę, Wężynowy Splot — Najbardziej denerwuje go z rodzeństwa, ale i tak kocha, Żmijowcowa Wić — Nie lubi, gdyby mógł to by go zakopał żywcem, Lulkowe Ziele — Kocha brata i stara się go nie wkurzać od czasów ich wielkiej kłótni
Partner - Borówkowa Słodycz — Kocha ją nad życie
Potomstwo - Konwalia, Korzonek, Słodka

INNE


SZKOLENIE

Mentor - Rysi Bór
Uczniowie obecni - Morszczynowa Łapa
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Tojad urodził się za czasów panowania Spienionej Gwiazdy, w miocie Wężynynowego Kła, zwanej
wtedy Wężyną. Mentorem Tojadu został Rysi Bór i przyjął wtedy imię Tojadowa Łapa. Po ukończeniu
szkolenia, Tojadowa Łapa przyjął imię Tojadowa Kryza.
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)