BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.
W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.

W Klanie Wilka

Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(trzy wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 23 czerwca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

24 czerwca 2023

Od Śmierci do Aksamitnej Chmurki (Aksamitnej Gwiazdy)

 *przed tym jak Aksamitka została liderką*

Zatrzymał się nieco dłużej na terenie klanowych kotów niż przypuszczał. Sądził, że da radę wytropić swoje uciekające piszczki, lecz pierwszy raz był na takim dużym terenie, zamieszkiwanym na dodatek przez taką ilość kotów. Owszem w Betonowym Świecie zdawało się, że było ich znacznie więcej. I to nie tylko ich, bo znajdowały się tam też dwunożne istoty, psy, szczury i inne stworzenia, które kryły się przed oczami światła dnia. Lecz jego nos mimo wszystko potrafił przez ten smród wychwycić konkretną woń. Możliwe, że winą było to, że w mieście wszyscy byli rozłożeni w odpowiednich odległościach, a nie zbici w kupę, jak to miało miejsce właśnie na tych polach. 
Kocie zapachy kręciły go w nosie, przez co nie raz musiał przystawać i nawdychać się ziemi, aby nieco zresetować węch. Jednakże ten problem nie będzie stanowił dla niego wyzwania, gdy tylko przywyknie do odmiennych woni. Jego ofiary kupiły sobie więcej czasu. 
Musiał być także ostrożny, gdy kierował kroki ku rzece, by móc ugasić pragnienie. Znalazł sobie przytulny kąt gdzieś za granicą Klanu Klifu, o którym opowiadał mu mentor, aby ci nie natknęli się na niego na ich terenie, jednakże musiał czasami coś zjeść i wypić. Dlatego też jego czujność była bardzo wyczulona. 
Kocica, która do niego się skradała sądziła, że da radę go zaskoczyć, lecz musiał ją gorzko rozczarować. Nim na niego naskoczyła, zrobił unik, unosząc wyżej łeb i zmierzył ją wzrokiem. 
— O rany! Ale ty duży! Normalnie jak mój misiu! — wypiszczała, a on... Nie wiedział za bardzo co na to odpowiedzieć. 
Cofnął się, gdy ta znów na niego naskoczyła, lecz nie w formie chęci walki, a bardziej w stylu podekscytowanego kociaka. 
— Wybacz, że naruszam wasze tereny, ale musiałem się napić — usprawiedliwił się przed nią, a ta machnęła tylko na to łapą. 
Naprawdę... Dziwna istota. Miał ochotę ją ominąć i po prostu odejść, lecz jej głos sprawił, że stanął jak zamurowany. 
— Już idziesz? Pobawmy się razem!
Zabawa? Odwrócił głowę i spojrzał na kocicę, która widząc to cała się rozpromieniła. Czy uznała jego zawahanie za zgodę? Niezbyt mu się to podobało. Wolał, aby nikt ich nie nakrył na tej rozmowie. 
— Niestety... Muszę iść. Nie chcę problemów. Jak nas razem zobaczą może skończyć się to nie zaciekawię — mruknął.

<Aksamitko?>

[przyznano 5%]
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)